شهید محمود کاوه 

	

	

		   شهید محمود کاوه
	

		فرماندهی تیپ ۱۵۵ ویژه شهدا
	

		نام پدر: محمدرضا
	

		تولد: ۱ خرداد ۱۳۴۰
	

		محل تولد: مشهد
	

		تاریخ شهادت: ۱۱ شهریور ۶۵
	

		نحوه ی شهادت: اصابت گلوله توپ
	

		محل شهادت :حاج عمران
	

		محل دفن: بهشت ثامن مشهد
	

		طهارت(علیهم‌السلام) متولد شد. پدرش هـ .ش در مشهد در خانواده‌ای مذهبی و دوستدار اهل بیت عصمت و ۱۳۴۰ به سال که از کسبة متعهد به شمار می‌رود، در دوران ستمشاهی و اختناق، با علما و روحانیون مبارز، از جمله حضرت آیت الله  خامنه ای مدظله‌العالی) و شهیدان هاشمی‌نژاد و کامیاب ارتباط داشت؛ وی که برای تربیت فرزندش اهمیت زیادی قایل بود،  محمود را همراه خود به مجالس و محافل مذهبی و نماز جماعت می‌برد و از این راه، او را با مکتب اهل بیت و تعالیم انسان‌ساز اسلام آشنا کرد.
	

		محمود کاوه، دوران تحصیلات ابتدایی خود را در چنین شرایطی سپری کرد. از آنجا که آرزوی قلبی پدرش به هنگام تولد محمود این بود که وی را در سلک صالحان و پیروان واقعی مکتب اسلام قرار دهد، محمود با علاقة قلبی و تشویق پدر، وارد حوزه علمیه شد و همزمان، تحصیلات دوران راهنمایی و دبیرستان را نیز ادامه داد.

		با اوج‌گیری انقلاب، او که جوانی با نشاط، فعال و مذهبی بود، با شرکت در محافل درس مساجد جوادالائمه و امام حسن مجتبی (علیهماالسلام) که در آن زمان از مراکز تجمع نیروهای مبارز مشهد بود از هدایتها و تعالیم حضرت آیت الله خامنه‌ای (مدظله‌العالی) بهره‌های فراوانی برد. وی ره توشه‌های همین تعالیم را با خود به محیط دبیرستان و میان دانش‌آموزان منتقل می‌نمود، تا آنجا که در دبیرستان، به عنوان محور مبارزه شناخته گردید. محمود با علاقه وافر، به پخش اعلامیه‌های حضرت امام خمینی (قدس سره) همت گماشت و فعالانه در راه‌پیمایی‌ها و درگیریهای زمان انقلاب، شرکت می‌نمود.
	

		

		


	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	 

 

	

	سلام دادش عباس عزیزخوبی خسته نباشی حسابی بوی سوختگیت تا خود چت میاد بازم از این ابجی ها گذاشتی، اونم به عنوان امضا چراااااااااااااا؟

	این ابجی ها رو نگفتی کیا هستن معرفی نکردی ها 

	معرفی کن زود تند سریع 

	

 

	

	شهید مجتبی علمدار

	

	

		


	

	سید مجتبی در سحرگاه 11دی ماه 1345 در خانواده ای مذهبی و عاشق اهل بیت در شهرستان ساری دیده به جهان گشود.

	دوران تحصیلش را در ساری طی نمود و برای اولین بار در حالی که تنها 17 سال داشت به عضویت بسیج درآمد و در اواخر سال 1362 به کردستان رفت

	سید برای اولین بار در عملیات کربلای یک شرکت کرد و مدتی پس از آن وارد گردان مسلم بن عقیل در لشکر25 کربلا شد و تا پایان جنگ در آنجا ماند.

	او در عملیات کربلای 4و5 حضور داشت، در کربلای 8 مجروح شد و مدتی بعد به جبهه بازگشت و در عملیات کربلای10 در جبهه شمالی محور سلیمانیه- ماووت شرکت نمود.

	

	سید مجتبی علمدار در سال 1366 مسئوولیت فرماندهی گروهان سلمان از گردان مسلم ابن عقیل - از گردانهای خط شکن لشکر25کربلا- را برعهده گرفت و در عملیات والفجر10نقش آفرینی موثری داشت.

	شهید علمدار در سه راهی خرمال،سید صادق، دوجیله در منطقه کردستان عراق رشادتهای فراوانی را ازخود نشان داد و از ناحیه پهلو مورد اصابت گلوله قرار گرفت و بشدت مجروح شد.

	او که مردانه در مقابل دشمن می جنگید. چندین باردیگر هم مجروح شد و از همه مهمتر اینکه او در دی‌ماه 1364، در عملیات والفجر 8، به شدت شیمیایی شد.

	

	سید مجتبی بعد از اتمام جنگ در واحد طرح و عملیات لشکر ۲۵ کربلا در ساری مشغول خدمت شد و در دی ماه سال ۱۳۷۰ با خانم سیده فاطمه موسوی ازدواج کرد که ثمره آن دختری به نام زهرا بود.

	

	سید علاوه بر مسئولیت در واحد تربیت بدنی لشکر بعنوان عضو اصلی هیأت رهروان حضرت امام (ره) هم ایفای وظیفه می کرد. او مداح اهل بیت بود، همیشه مراسم را با نام حضرت مهدی (عج) شروع می کرد و در حالیکه به امام حسین (ع) ارادت خاصی داشت. مظلومیت آن خاندان را صدا می زد.

	بیت الزهرا مسجد جامع، امام زاده یحیی، مصلی امام خمینی، هیأت عاشقان کربلا و منازل شهدا همیشه با نفس گرم حاج سید مجتبی معطر می شد و بچه ها نیزبا صوت داوودیش مداحی را می آموختند.

	او که بعد از جنگ، با یاد و خاطره همرزمان شهیدش زندگی می کرد از دوری آنان سخت آزرده خاطربود و در همه مداحی ها آرزوی وصال آن راه یافتگان شهید را داشت.

	حاج سید مجتبی علمدار در اوایل دی ماه سال ۱۳۷۵ به دلیل جراحت شیمیایی روانه بیمارستان شد و بعد از یک هفته بی هوشی کامل هنگام اذان مغرب روز یازدهم دی ماه نماز عشق را با اذان ملکوتیان قامت بست و به یاران شهیدش پیوست.

	 

	

		
	

		


	

		
	

		 
	

	

		
	

	

	

		

		

		

		

		
	

	

		

		

		


	 

 ممنون یگانه خانم عالی نوشتی ممنون 



یه سرچ کوچلو درباره نزدیک بودن خدا به ما هم با اجازه تو این پست میزارم ...



اينکه مي گن خدا از رگ گردن به انسان نزديک تر يعني چي ؟؟



نزديک‏تر بودن از رگ گردن، تمثيلى است براى بيان استيلا و احاطه خداوند بر بندگان خويش چون رگ گردن، رگى حياتى براى بدن است و با قطع آن سريعاً جان از بدن مفارقت مى‏کند. خداوند براى بيان احاطه و اقتدار خويش از اين استفاده نموده است نه آن که خداوند- نعوذ باللَّه- جزئى از بدن و يا موجودى داراى جرم و جسم باشد.

خداوند سبحان فرمود:

« وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيد» ( ما آدمي را آفريده ايم و از وسوسه هاي نفس او اگاه هستيم ، زيرا از رگ گردنش به او نزديکتريم ) . « ق آيه 16»

در اين آيه شريفه اشاره مي کند به اينکه علم خداى تعالى همه چيز را فرا گرفته است، گويا فرموده: ما از ظاهر و باطن انسان و حتى از خاطرات قلبى‏اش خبر داريم و مى‏دانيم که در دل خود چه مي گويد.

« وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ » کلمه" وريد" به معناى رگى است که" از قلب جدا شده" و در تمامى بدن منتشر مى‏شود، و خون در آن جريان دارد. بعضى هم گفته‏اند: به معناى رگ گردن و حلق است. و به هر معنا که باشد در آيه شريفه آن را طناب خوانده، چون شبيه به طناب است. و اضافه حبل به وريد اضافه بيانيه است.

و معناى جمله اين است که: ما به انسان از رگ وريدش که در تمامى اعضائش دويده و در داخل هيکلش جا گرفته نزديک‏تريم، آن وقت چگونه به او و به آنچه در دل او مى‏گذرد آگاه نيستيم؟

اين جمله مى‏خواهد مقصود را با عبارتى ساده و همه کس فهم اداء کرده باشد و گر نه مساله نزديکى خدا به انسان مهم‏تر از اين و خداى سبحان بزرگتر از آن است، براى اينکه خداى تعالى کسى است که نفس آدمى را آفريده و آثارى براى آن قرار داده، پس خداى تعالى بين نفس آدمى و خود نفس، و بين نفس آدمى و آثار و افعالش واسطه است، پس خدا از هر جهتى که فرض شود و حتى از خود انسان به انسان نزديکتر است، و چون اين معنا معناى دقيقى است که تصورش براى فهم بيشتر مردم دشوار است، لذا خداى تعالى به اصطلاح دست‏ کم را گرفته که همه بفهمند، و به اين حد اکتفاء کرده که بفرمايد:" ما از طناب وريد به او نزديک‏تريم". و يا در جاى ديگر قريب به اين معنا را آورده بفرمايد:« أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ» ( انافل آيه 24) خدا بين انسان و قلبش واسطه و حائل است.

 سلام ... بازم مثل همیشه خاطرات و داستان های واقعی زیبا طنز و با یه سری پیام زیبا

واقعا من نمیدونستم که مستحب هست که نوازد تربت کربلا بخوره 

بازم ممنون .................... 




	

	 

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	 

 

	

	شهید محمد ابراهیم همت 

	

	

		نام پدر : علی اکبر                               محل شهادت : جزیره مجنون

		محل تولد : اصفهان / شهرضا                 مزار شهید : قمشه اصفهان  
	سال 1334 شهرضا میزبان نوزادی شد که او را محمد ابراهیم نامیدند. ولادت او با معجزه همراه بود. سنین جوانی و نوجوانی را فعال و پرشور به مبارزه با رژیم ستمشاهی گذراند و پس از پیروزی انقلاب جهت مبارزه با گروهکهای ضد انقلاب به غرب کشور عزیمت کرد. با آغاز جنگ تحمیلی به دفاع از مرز و بوم ایران برخاست و چند سال بعد در سفر به خانه خدا با احمد متوسلیان آشنا شد. ثمره دوستی این دو سردار دلیر اسلام پایه‌ریزی لشگر محمد رسول الله (ص)‌بود که یکه‌تاز میادین رزم شد. سال 1360 با شیرزنی از تبار زینبیان ازدواج کرد که حاصل این پیوند مقدس دو فرزند شد. حاج ابراهیم همت فرمانده محبوب لشگر 27 محمد رسول الله (ص) چنان مورد علاقه بسیجیان بود که نظیر آن کمتر دیده شد. سال 1362 بانگ الرحیل به گوش رسید و در تب و تاب عملیات خیبر روح آسمانی محمد ابراهیم به آسمان پر گشود و پیکر بی‌سر او در میان زمینیان به یادگار ماند. همت بلند او لقبی بزرگ چون سردار خیبر را برایش به ارمغان آورد. روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

	

	

	

	

	

	

	

		


	

	

	

	 

 

	

	نازنین    زینب

	

 

	

		 رفاقت معرفت نمیاره... این معرفت که رفاقت میاره ...
	دادش  معرفت 

	

	

	

	

	 

 

	

	شهید مرتضی مطهری

	

	

		 
	

		نام پدر :محمد حسن                      محل شهادت: تهران

		محل تولد:فریمان                   مزار شهید:حرم حضرت معصومه
	سیزدهم بهمن ماه سال 1298 فریمان میزبان نوزادی شد که او را مر تضی نامیدند. سیزده سال بعد مرتضی طلبه حوزه علمیه شد و در سال 1316 برای ادامه تحصیل علوم دینی به قم مراجعت کرد و در محضر درس اساتیدی چون امام خمینی (ره)، آیت الله العظمی بروجردی و علامه سید محمد حسین طباطبایی شرکت نمود. سال 1331 بود که به تهران مهاجرت کرد و شروع به تدریس در دانشکده معقول و منقو ل (الهیات و معارف اسلامی) دانشگاه تهران نمود و در همان زمان به همکاری با مجامع اسلامی وکانونهای مذهبی پرداخت. در پانزدهم خرداد ماه 42 دستگیر و راهی زندان شد و یکسال پس از آن به صلاحدید امام خمیبی (ره) با جمعیت های مؤتلفه اسلامی آغاز به همکاری نمود. پس از چندی حسینیه ارشاد تهران را تأسیس کرد که گام مؤثری درجهت جذب و سازماندهی جوانان بود. در سال 1348 به دلیل انتشار اعلامیه ای مبنی بر جمع آوری کمک به آوارگان فلسطین راهی زندان شد. سال 1354 بود که رژیم به دلیل احساس خطری که از جانب شهید مطهری می نمود ایشان را ممنوع المنبر اعلام کرد. دو سال بعد در سال 1356 استاد اقدام به پایه گذاری جامعه روحانیت مبارز تهران نمود. در سا ل 1357 در سفری به پاریس مسؤولیت تشکیل شورای انقلاب از سوی امام (ره) به ایشان واگذار شد. او که پاره تن امام بود در اردیبهشت ماه 1358 پس از سالها تلاش در جهت اعتلای کلمه الله به دست گروه فرقان به شهادت رسید. نامش بلند و یادش جاود 

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	 

 

	

	شهید محمد جهان آرا

	

	

	 
شهيد محمد جهان آرا 9 شهريور 1333 در خرمشهر بدنيا آمد. 13 ساله بود كه پايش به فعاليت‌هاي ديني مساجد و هيات‌هاي مذهبي باز شد.

	در كلاس‌هاي آموزش و تفسير قرآن شركت مي‌كرد و عضو ثابت جلسات هفتگي هيات‌هاي مذهبي بود. او در همين سال‌‌ها با يك گروه مبارز مخفي به نام «حزب‌الله خرمشهر» آشنا شد. دو سال بعد يعني 1351 گروه حزب‌الله توسط عوامل ساواك شناسايي شد و تمام اعضايش از جمله محمد دستگير و زنداني شدن

	د. محمد جهان‌آرا سال 1358 ازدواج كرد و همان سال‌ها فرماندهي سپاه خرمشهر را به عهده گرفت. بعد از سقوط خرمشهر و عزل بني‌صدر از فرماندهي كل قوا تمامي‌ نيروها يك دل به دشمن يورش بردند. اولين گام آنها شكستن محاصره آبادان بود. اين پيروزي مهر 1360 روي داد. به دنبال اين پيروزي 7 مهر محمد جهان آرا و تعداد ديگري از فرماندهان راهي تهران شدند تا گزارش عملكرد شجاعانه نيروها را به رهبر انقلاب بدهند. در ميانه‌ راه هواپيماي حامل آنها دچار نقص فني شد و سقوط كرد و جهان آرا و ديگر مسافران هواپيما به شهادت رسيدند.

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	

	 

	 

 

	

	حجاب     آسمانی