ا والدین و مربیان باید با شناخت ویژگی های این دوره  و با انتخاب بهترین راه حلهای شرائطی فراهم آوریم  تا هم به خوبی دریابیم که بسیاری از رفتار آنها غیر طبیعی نیستند و از واکنش های طبیعی این دوره از زندگی هستند و هم مانع از بروز عکس العملهای نگران کننده آنها شویم. مثلا اگر بدانیم نصیحت کردن در برخی از موارد نه تنها کمک به حل مسئله آنها نمی کند بلکه باعث برانگیختگی وی و اثر منفی بدنبال دارد بجای نصیحت کردن از روش یادآوری مسئولیتهای وی استفاده می کنیم.

استفاده از روش تغافل ( نادیده گرفتن): از موثر ترین روش های تربیتی در این دوره «تغافل» است. یعنی مسائل و مشکلات آنان را بزرگ نکنیم که در وی ایجاد وحشت و آشفتگی کنیم و یا او را دائما به خاطر رفتارهایش سرزنش نکنیم.  

ایفای نقش راهنمایی بجای دستور دادن: برای حل مسائل نوجوانان باید از خودشان استفاده نماییم باید این واقعیت را بداند نخستین مسئول حل مشکلات او، خودش است و برای حل آنها نیاز به اقدام او داریم در این حالت ما والدین بیشتر نقش راهنمایی او را بعهده داریم و باید او را از عواقب تصمیماتش مطلع نماییم.

آموزش : مهمترین دلیل ترس و اضطراب از هر موضوعی جهل و ناآگاهی از آن است. نوجوانان و جوانان نیازمند آموزش های لازم در خصوص بلوغ، مسئولیتهای مختلف دینی ، اخلاقی، دوست یابی، حل مسئله،  گذراندن اوقات فراغت برنامه ریزی درسی و .... می باشند.

برقراری رابطه دوستانه و عاقلانه: مراقبت های دوستانه جنس دیگری از مراقبتند و سبب نزدیگی افراد به یکدیگر می شود. این مسئله در نوجوانان و جوانان باعث توسعه احساس ایمنی، و اطمینان در آنها می گردد و زمینه را برای یک ارتباط  مؤثر تر با آنها فراهم می کند.

ارتباط کلامی مقدمه ارتباط عاطفی:  ما والدین باید با تنظیم ساعات کار، بستر مناسبی را برای ارتباط با آنها در خانه فراهم کنیم. افزایش ارتباطات کلامی در این اوقات به توسعه ارتباطات عاطفی منجر می گردد و موجب نزدیکتر شدن اعضاء خانواده بایکدیگر می شود.

اعتماد سازی: باید بیآموزیم که چگونه حس اعتماد آنها را نسبت به خودمان جلب نماییم. کم رنگ شدن اعتماد متقابل، او را برای حل مسائل و نیازهایش به سوی دیگران می کشاند.

 تاکید بر رابطه محبت آمیز بجای خشونت: ارتباط با هر انسانی اگر با عشق و علاقه و صمیمیت باشد به احترام متقابل و اعتماد به یکدیگر می انجامد. خشونت از عوامل اصلی دور شدن آدم ها از یکدیگرند بویژه در دوره نوجوانی و جوانی است 

الگوی رفتار والدین : آنها از الگوی رفتار اطرافیان بویژه والدین تاثیر می پذیرند با اصلاح الگوهای رایج در مناسبت بین افراد خانواده بویژه والدین بیشترین کمک را می توان به آنها نمود. هر چه را بخواهیم در رفتار آنها مشاهده کنید پیش از آن باید آن را در خودمان به صورت عادت در آوریم.

گوش دادن : یکی از راه های تقویت ارتباط خوب گوش دادن یا گوش دادن فعال است. وقتی نوجوان با ما سخن می گوید باید با دقت به حرف های وی گوش داده و واکنشهایی مانند تایید و یا سرتکان دادن و سایر واکنشهایی که نشان دهنده توجه ویژه شما به وی می باشد را بروز دهیم.

تکیه بر نقاط قوت:  با مشاهده برخی از ضعف ها، نوجوانان را سرزنش و تحقیر و یا با دیگران مقایسه نکنیم (از به رخ کشیدن گذشته خود به انها جدا خود داری کنیم) سعی کنیم بیشتر به نقاط قوت شخصیت وی تاکید داشته باشید. هر عاملی که به تحقیر بآنجامد نوجوان را به واکنشهای منفی شدید متمایل می کند.

اجازه خطا کردن به نوجوان بدهیم: در مواجهه با اشتباهات ساده و یا حتی بزرگ طوری وانمود نکنیم که آسمان به زمین چسبیده است. نوجوان باید فرصت خطا کردن داشته باشد تا تجربه مواجهه با مسائل و مشکلات زندگی را بدست آورد.اجازه خطا باعث می شود تا نوجوان از خطاهای خود احساس گناه نکند و اعتماد به نفس اش را از دست ندهد و تجربه کافی در حل مسئله بدست آورد. از قدیم گفته اند ( برخی شکست های بزرگ مقدمه پیروزی های بزرگند) هر چند باید تلاش کنیم که در مقابل شکست ها مسئولیت پذیر باشد.

مشورت با آنها: دوره نوجوانی دوره استقلال و مستقل شدن است با استفاده از نقطه نظرات وی در امور مختلف زندگی او را در کسب مهارت استقلال یاری نماییم. باید عقاید و نظرات وی را تحمل و از مخالف صریح با آنها خود داری کنیم و از روش گفتگوی اقناعی در متقاعد کردن آنها استفاده کنیم.

 نقش تاثیر گذار پدر : همانگونه که مادر نخستین گذرگاه تربیت و ورود به زندگی اجتماعی کودک است. دوره نوجوانی دوره تاثیر گذاری بیشتر پدر است. پدری که در این دوره با مهربانی و صمیمیت درکنار نوجوان خود قرار دارد بی شک پدری موفق در تربیت وی خواهد بود.

پذیرش بدون قید و شرط : نوجوانان خود را آنگونه که هستند بپذیریم نه انگونه که در رویاهای خود داریم و بدانیم اگر آنها در خانه از جایگاه معنوی ارزشمندی برخوردار باشند یاد می گیرد خودش را آن طور که هست بپذیرد و به خود افتخار کند.