| آخرین ارسال ها |
| نوار پیام ها |
|
مدیریت پیام ها |
| امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
| اطلاعات نویسنده |
سه شنبه ۸ بهمن ۱۳۹۲ ۰۵:۱۱ بعد از ظهر
|
||||||||||||
|
بانو
شماره عضویت :
70
حالت :
ارسال ها :
5183
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
568
دعوت شدگان :
2
اعتبار کاربر :
34682
پسند ها :
6789
تشکر شده : 6057
|
آثار دعا و نيايش در سلامت روح و جسم دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند... دعا و نيايش در زندگي و سرنوشت انسان، آثار ارزشمندي داشته و در معارف ديني، به خصوص عرفان اسلامي از اهميت ويژه برخوردار است؛ تا بدان جا كه عرفا آن را يكي از ابواب كشف و شهود حقايق، براي اولياي الهي دانسته اند. اما اين گفته نيز حقيقت دارد كه بيشتر مردم، قدر نعمت مناجات را نمي دانند چرا كه مناجات داراي معارف بالايي است كه جز اهلش كه همان اولياي خدا هستند و از طريق كشف و شهود به آن رسيده اند كسي از آن آگاهي ندارد. پس ماه رمضان ماه مبارك و البته بهترين شب ها براي قرآن صاعد يعني دعاست تا هر آن چه را كه نداريم از فقر ذاتي از خدا بخواهيم و با اتصال به خدا به غناي بالغير برسيم. دعا در مفهوم واقعي آن يك نوع كسب قابليت براي تحصيل سهم زيادتر، از فيض بي پايان پروردگار است و انسان به وسيله دعا، توجه و شايستگي بيشتري براي درك فيض خداوندي و راه يابي به درگاه الهي پيدا مي كند. چرا بايد دعا كرد؟ اما چرا انسان به تقاضا كردن از خداوند نه تنها فراخوانده شده بلكه تشويق هم مي شود؟ چه سري در نماز و دعا نهفته است كه آدمي بايد از خداوند طلب كند و بيشتر بخواهد به ويژه در ماه مبارك رمضان؟ خداوند نيز خود در قرآن كريم و در سوره بقره فرموده اند: و چون بندگان درباره من از او تو پرسند، من نزديكم، چون نيايشگر مرا بخواند، نيايش او را پاسخ مي دهم. به تعبير پيامبر اكرم(ص) دعا سلاح مؤمن، ستون دين و نور آسمان ها و زمين خوانده شده است. و در روايتي ديگر برترين عبادت ها از نظر ايشان، دعاست و هرگاه خداوند به بنده اي اذن و توفيق دعا دهد، در رحمت را به روي او بگشايد. بي گمان هيچ كس با دعا كردن، هلاك نمي شود. امام علي(ع) مي فرمايند آن كس كه ملكوت در دست اوست اجابت دعاي تو را ضمانت كرده است و در وصيتي به امام حسن(ع) مي فرمايند: بدان كسي كه خزائن دنيا و آخرت در دست اوست، به تو اجازه داده است تا او را بخواني و به تو فرمان داده است از او بخواهي تا به تو عطا كند و او مهربان و بخشنده است، ميان تو و خودش، حجابي ننهاده و تو را به آوردن واسطه و ميانجي، وادار نكرده است... سپس كليد خزائن و گنجينه هايش را كه همان دعا و خواستن از اوست، در اختيار تو نهاده است پس هرگاه تو بخواهي، با دعا كردن، در همان گنجينه هاي او را مي گشايي. دعا يا نيايش عرض نياز به درگاه خداوند و فراخواندن اوست و بايد فراخواندن خويش به سوي خداوند هم دانست زيرا او از رگ گردن به ما نزديك تر است و اين ماييم كه از او دوريم. حال در ماه صيام اين فرصت فراهم شده كه دستان دعا بالا رود و زبان به ذكر مشغول شود، نگاه هاي منتظر هم بايد براي اجابت به آسمان ها دوخته شود. در اصل، آدمي با فراخواندن خود به سوي كسي كه از ما به ما نزديك تر است تلاش مي كند تا خود خويش را كه از يار جدا افتاده به جانب او كه حضور مطلق و حاضر ناظر است، فرا بخواند و اين ماييم كه به تناسب و به مراتب سرگرمي ها و غفلت هاي مان از او غايبيم. كي رفته اي زدل كه تمنا كنم تو را كي بوده اي نهفته كه پيدا كنم تو را غيبت نكرده اي كه شوم طالب حضور پنهان نگشته اي كه هويدا كنم تو را می پسندم 1 0 1 
تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
||||||||||||
|
|
||||||||||||
| امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
|
|
دانلود محتوای موضوع
پرینت موضوع
ارسال این موضوع به یک دوست
