یک سال بی تو بودن گذشت....

تو مشغول مردن ات بودی... هیچ چیز جلودارت نبود  نه لحظه ای خوش ، نه آرامش ، نه دریای مواج  تو مشغول مردن ات بودی  نه درختانی که به زیرشان قدم می زدی ، نه درختانی که سایه ات بودند  نه پزشکی که بیم ات می داد ، نه پزشک سپید مویی که یکبار جانت را نجات داد  تو مشغول مردن ات بودی  هیچ چیز جلودارت نبود  نه پسرت ، نه دخترت که غذایت می داد و از تو باز بچه ای ساخته بود  نه پسرت که خیال می کرد تا ابد زنده خواهی ماند  نه بادی که
d; shg fd j, f,nk 'baj....