دلـم ز هـجر تو در اضطراب مـی افتـد

دلـم ز هـجر تو در اضطراب مـی افتـد......  به سان زلف تـو در پیچ و تاب می افتد شـبی كـه بی تو اَم ای ماه محفل اَفروزم ..... دلـم زهجر تـو از رنگ و آب می افتد تـو آن مـهی كه اگـر مهر رخ بَر اَفروزی ......... زچشـم اهل نظـر آفتاب مـی افتـد  تـو آن گـلی كه ز پاكـی طراوتی داری .....كه گل به پیش تو از رنگ و آب می افتد بـه یاد روی تـو اِی گُل، عبور خاطر مـن ..... به باغ صبر غـزل های نـاب می افتـد اگر به گوشه ی چشمی نظر كنی اِی دوست ... دعای خسته دِلان
ngـl c iـ[v j, nv hqxvhf lـd htjـn