أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿۱۱﴾ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿۱۲﴾ ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۳﴾****
وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ ﴿۱۴﴾ عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ ﴿۱۵﴾  مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ ﴿۱۶﴾****
يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ ﴿۱۷﴾ بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ ﴿۱۸﴾ ****
لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ ﴿۱۹﴾ وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ ﴿۲۰﴾****

آنها مقربانند (۱۱)  در باغهاي پر نعمت بهشت جاي دارند (۱۲) گروه كثيري از امتهاي نخستين هستند (۱۳)و اندكي از امت آخرين! (۱۴)  آنها (مقربان) بر تختهائي كه صف كشيده و به هم پيوسته است قرار دارند. (۱۵) در حالي كه بر آن تكيه كرده و روبروي يكديگرند.(۱۶)نوجواناني جاوداني (در شكوه و طراوت) پيوسته گرداگرد آنها مي‏گردند. (۱۷) با قدحها و كوزه‏ها و جامهائي از نهرهاي جاري بهشتي (و شراب طهور)! (۱۸) اما شرابي كه از آن دردسر نمي‏گيرند و نه مست مي‏شوند. (۱۹) و ميوه‏هائي از هر نوع كه مايل باشند. (۲۰)****






وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ ﴿۲۱﴾   وَحُورٌ عِينٌ ﴿۲۲﴾  كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ  ﴿۲۳﴾****
جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ﴿۲۴﴾  لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا  ﴿۲۵﴾  إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿۲۶﴾****
وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ ﴿۲۷﴾  فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ ﴿۲۸﴾****
وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ ﴿۲۹﴾  وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ ﴿۳۰﴾  وَمَاء مَّسْكُوبٍ ﴿۳۱﴾  وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ ﴿۳۲﴾****

و گوشت پرنده از هر نوع كه بخواهند. (۲۱) و همسراني از حورالعين دارند. (۲۲)  همچون مرواريد در صدف پنهان! (۲۳)
اينها پاداشي است در برابر اعمالي كه انجام مي‏دادند. (۲۴) در آن باغهاي بهشت نه لغو و بيهوده‏اي مي‏شنوند نه سخنان گناه آلود.(۲۵) تنها چيزي كه مي‏شنوند «سلام» است «سلام»!(۲۶)و اصحاب يمين، چه اصحاب يميني ؟ (۲۷)  آنها در سايه درختان سدر بيخار قرار دارند. (۲۸) و در سايه درخت طلح پربرگ به سر مي‏برند (درختي است خوشرنگ و خوشبو).(۲۹) و سايه كشيده و گسترده.(۳۰) و در كنار آبشارها.(۳۱) و ميوه‏هاي فراواني.(۳۲)****






لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿۳۳﴾ وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ ﴿۳۴﴾****
إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء ﴿۳۵﴾  فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا ﴿۳۶﴾ عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿۳۷﴾ لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿۳۸﴾****
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ ﴿۳۹﴾  وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ ﴿۴۰﴾****
وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿۴۱﴾  فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ ﴿۴۲﴾ وَظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ ﴿۴۳﴾****

كه هرگز قطع و ممنوع نمي‏شود. (۳۳) و همسراني گرانقدر. (۳۴) ما آنها را آفرينش نويني بخشيديم. (۳۵) و همه را بكر قرار داده‏ايم. (۳۶)  همسراني كه به همسرشان عشق مي‏ورزند و خوش زبان و فصيح و هم سن و سالند.(۳۷) اينها همه براي اصحاب يمين است.(۳۸) كه گروهي از امتهاي نخستينند. (۳۹) و گروهي از امتهاي آخرين. (۴۰) و اصحاب شمال چه اصحاب شمالي ؟ (كه نامه اعمالشان به نشانه جرمشان به دست چپ آنها داده مي‏شود).(۴۱) آنها در ميان بادهاي كشيده و آب سوزان قرار دارند.(۴۲) و در سايه دودهاي متراكم و آتش زا! (۴۳) ****





لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ ﴿۴۴﴾ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ ﴿۴۵﴾****
وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ ﴿۴۶﴾  كَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿۴۷﴾  أَوَ آبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ﴿۴۸﴾****
قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ ﴿۴۹﴾  لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ  ﴿۵۰﴾****
ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ ﴿۵۱﴾  لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ ﴿۵۲﴾****

سايه‏ اي كه نه خنك است و نه مفيد. (۴۴) آنها پيش از اين در عالم دنيا مست و مغرور نعمت بودند. (۴۵) و بر گناهان بزرگ اصرار داشتند. (۴۶) و مي‏گفتند: هنگامي كه ما مرديم و خاك و استخوان شديم آيا برانگيخته خواهيم شد؟ (۴۷) يا نياكان نخستين ما؟ (۴۸) بگو اولين و آخرين، (۴۹)  همگي در موعد روز معيني جمع مي‏شوند. (۵۰)
سپس شما اي گمراهان تكذيب كننده. (۵۱)  قطعا از درخت زقوم مي‏خوريد (۵۲) ****






فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿۵۳﴾  فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ ﴿۵۴﴾ فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ ﴿۵۵﴾****
هَذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ ﴿۵۶﴾  نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ ﴿۵۷﴾****
أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ ﴿۵۸﴾  أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿۵۹﴾****
نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿۶۰﴾****

و شكمها را از آن پر مي‏كنيد (۵۳)  و روي آن از آب سوزان مي‏نوشيد (۵۴) و همچون شتراني كه مبتلا به بيماري عطش شده‏اند از آن مي‏آشاميد (۵۵) اين است وسيله پذيرائي از آنها در قيامت! (۵۶)  ما شما را آفريديم، چرا كه آفرينش مجدد را تصديق نمي‏كنيد؟ (۵۷)آيا از نطفه‏اي كه در رحم مي‏ريزيد آگاهيد؟ (۵۸) آيا شما آن را (در دوران جنيني) آفرينش پي درپي مي‏دهيد، يا ما آفريدگاريم ؟ (۵۹)ما در ميان شما مرگ را مقدر ساختيم و هرگز كسي بر ما پيشي نمي‏گيرد.(۶۰)****







عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿۶۱﴾  وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذكَّرُونَ ﴿۶۲﴾****
أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ ﴿۶۳﴾  أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ  ﴿۶۴﴾****
لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ ﴿۶۵﴾****
إِنَّا لَمُغْرَمُونَ ﴿۶۶﴾  بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿۶۷﴾  أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاء الَّذِي تَشْرَبُونَ  ﴿۶۸﴾****

به اين منظور كه گروهي را بجاي گروه ديگري بياوريم و شما را در جهاني كه نمي‏دانيد آفرينش تازه بخشيم.(۶۱) شما عالم نخستين را دانستيد، چگونه متذكر نمي‏شويد (كه جهاني بعد از آن است). (۶۲)آيا هيچ درباره آنچه كشت مي‏كنيد انديشيده‏ايد؟ (۶۳) آيا شما آن را مي‏رويانيد، يا ما مي‏رويانيم ؟ (۶۴)هرگاه بخواهيم آن را تبديل به كاه درهم كوبيده مي‏كنيم به گونه‏اي كه تعجب كنيد!  (۶۵)
(به گونه‏اي كه بگوئيد:  ) به راستي ما زيان كرده‏ايم. (۶۶) بلكه ما به كلي محروميم.(۶۷)  آيا به آبي كه مي‏نوشيد انديشيده‏ايد؟ (۶۸)****







أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ ﴿۶۹﴾ لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ ﴿۷۰﴾ أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ ﴿۷۱﴾****
أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَ ﴿۷۲﴾ نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ ﴿۷۳﴾****
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿۷۴﴾  فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ  ﴿۷۵﴾  وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ  ﴿۷۶﴾****
إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ ﴿۷۷﴾  فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ ﴿۷۸﴾ ****

آيا شما آن را از ابر نازل مي‏كنيد؟ يا ما نازل مي‏كنيم ؟ (۶۹) هرگاه بخواهيم اين آب گوارا را، تلخ و شور قرار مي‏دهيم، پس ‍ چرا شكر نمي‏كنيد؟،(۷۰) آيا درباره آتشي كه مي‏افروزيد فكر كرده‏ايد؟(۷۱) آيا شما درخت آن را آفريده‏ايد؟ يا ما آفريده‏ايم ؟ (۷۲) ما آن را وسيله يادآوري (براي همگان) و وسيله زندگي براي مسافران قرار داده‏ايم.(۷۳) حال كه چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح كن (و او را پاك و منزه بشمارر).(۷۴) سوگند به جايگاه ستارگان، و محل طلوع و غروب آنها.(۷۵) و اين سوگندي است بسيار بزرگ اگر بدانيد! (۷۶) كه آن قرآن كريمي است (۷۷)  كه در كتاب محفوظ جاي دارد. (۷۸) ****






لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ ﴿۷۹﴾ تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۸۰﴾  أَفَبِهَذَا الْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ  ﴿۸۱﴾****
وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ ﴿۸۲﴾ فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿۸۳﴾****
وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ ﴿۸۴﴾  وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَكِن لَّا تُبْصِرُونَ  ﴿۸۵﴾****
فَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ﴿۸۶﴾  تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿۸۷﴾****

و جز پاكان نمي‏توانند آن را مس كنند. (۷۹) اين چيزي است كه از سوي پروردگار عالميان نازل شده. (۸۰) آيا اين سخن را (اين قرآن را با اوصافي كه گفته شد) سست و كوچك مي‏شمريد؟ (۸۱) و به جاي شكر روزيهائي كه به شما داده شده آن را تكذيب مي‏كنيد؟ (۸۲) پس چرا هنگامي كه جان به گلوگاه مي‏رسد (توانائي بازگرداندن آن را نداريد)؟! (۸۳) و شما در اين حال نظاره مي‏كنيد (و كاري از دستتان ساخته نيست). (۸۴) و ما به او نزديكتريم از شما ولي نمي‏بينيد. (۸۵) اگر هرگز در برابر اعمالتان جزا داده نمي‏شويد، (۸۶)  پس او را بازگردانيد اگر راست مي‏گوئيد. (۸۷) ****





فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ  ﴿۸۸﴾ فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِيمٍ  ﴿۸۹﴾****
وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْيَمِينِ﴿۹۰﴾ فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿۹۱﴾****
وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ﴿۹۲﴾  فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ  ﴿۹۳﴾****
وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ ﴿۹۴﴾  إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ  ﴿۹۵﴾  فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ  ﴿۹۶﴾ ****

اما اگر او از مقربان باشد، (۸۸)  در روح و ريحان و بهشت پرنعمت است. (۸۹) و اما اگر از اصحاب يمين باشد، (۹۰) به او گفته مي‏شود: سلام بر تو از سوي دوستانت كه از اصحاب اليمين هستند. (۹۱) اما اگر او از تكذيب كنندگان گمراه باشد، (۹۲)  با آب جوشان دوزخ از او پذيرائي مي‏شود! (۹۳) سپس سرنوشت او ورود در آتش جهنم است. (۹۴)  اين همان حق و يقين است.  (۹۵)  حال كه چنين است نام پروردگار بزرگت را منزه بشمار. (۹۶) ****

 

**** صدق الله العلی العظیم ****

 اللهم صل علی محمد وال محمد وعجل فرجهم واحشرنا معهم و اهلک اعدائهم اجمعین

اين در هنگامي است كه زمين به شدت به لرزه در مي‏آيد.(۴)  و كوهها در هم كوبيده مي‏شود.(۵) و به صورت غبار پراكنده در مي‏آيد.(۶)


وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ﴿۷﴾ فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ ﴿۸﴾
و شما به سه گروه تقسيم خواهيد شد. (۷)  نخست «اصحاب ميمنه» هستند، چه اصحاب ميمنه‏اي ؟ (۸)


وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿۹﴾ وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿۱۰﴾
گروه ديگر اصحاب شومند، چه اصحاب شومي ؟ (۹) و سومين گروه پيشگامان پيشگام! (۱۰)


أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿۱۱﴾ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿۱۲﴾ ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۳﴾
آنها مقربانند (۱۱)  در باغهاي پر نعمت بهشت جاي دارند (۱۲) گروه كثيري از امتهاي نخستين هستند (۱۳)


وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ ﴿۱۴﴾ عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ ﴿۱۵﴾  مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ ﴿۱۶﴾
و اندكي از امت آخرين! (۱۴)  آنها (مقربان) بر تختهائي كه صف كشيده و به هم پيوسته است قرار دارند. (۱۵) در حالي كه بر آن تكيه كرده و روبروي يكديگرند.(۱۶)


يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ ﴿۱۷﴾ بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ ﴿۱۸﴾
نوجواناني جاوداني (در شكوه و طراوت) پيوسته گرداگرد آنها مي‏گردند. (۱۷) با قدحها و كوزه‏ها و جامهائي از نهرهاي جاري بهشتي (و شراب طهور)! (۱۸)


لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ  ﴿۱۹﴾ وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ ﴿۲۰﴾
اما شرابي كه از آن دردسر نمي‏گيرند و نه مست مي‏شوند. (۱۹) و ميوه‏هائي از هر نوع كه مايل باشند. (۲۰)

وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ ﴿۲۱﴾   وَحُورٌ عِينٌ ﴿۲۲﴾  كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ  ﴿۲۳﴾
و گوشت پرنده از هر نوع كه بخواهند. (۲۱) و همسراني از حورالعين دارند. (۲۲)  همچون مرواريد در صدف پنهان! (۲۳)

جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ  ﴿۲۴﴾  لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا  ﴿۲۵﴾  إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿۲۶﴾
اينها پاداشي است در برابر اعمالي كه انجام مي‏دادند. (۲۴) در آن باغهاي بهشت نه لغو و بيهوده‏اي مي‏شنوند نه سخنان گناه آلود.(۲۵) تنها چيزي كه مي‏شنوند «سلام» است «سلام»!(۲۶)


وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ ﴿۲۷﴾  فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ ﴿۲۸﴾
و اصحاب يمين، چه اصحاب يميني ؟ (۲۷)  آنها در سايه درختان سدر بيخار قرار دارند. (۲۸)
 
وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ ﴿۲۹﴾  وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ ﴿۳۰﴾  وَمَاء مَّسْكُوبٍ ﴿۳۱﴾  وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ ﴿۳۲﴾
و در سايه درخت طلح پربرگ به سر مي‏برند (درختي است خوشرنگ و خوشبو).(۲۹) و سايه كشيده و گسترده.(۳۰) و در كنار آبشارها.(۳۱) و ميوه‏هاي فراواني.(۳۲)

لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿۳۳﴾ وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ ﴿۳۴﴾
كه هرگز قطع و ممنوع نمي‏شود. (۳۳) و همسراني گرانقدر. (۳۴)
 
إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء ﴿۳۵﴾  فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا ﴿۳۶﴾ عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿۳۷﴾ لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿۳۸﴾
ما آنها را آفرينش نويني بخشيديم. (۳۵) و همه را بكر قرار داده‏ايم. (۳۶)  همسراني كه به همسرشان عشق مي‏ورزند و خوش زبان و فصيح و هم سن و سالند.(۳۷) اينها همه براي اصحاب يمين است.(۳۸)

ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ ﴿۳۹﴾  وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ ﴿۴۰﴾
كه گروهي از امتهاي نخستينند. (۳۹) و گروهي از امتهاي آخرين. (۴۰)
 
وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿۴۱﴾  فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ ﴿۴۲﴾ وَظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ ﴿۴۳﴾
و اصحاب شمال چه اصحاب شمالي ؟ (كه نامه اعمالشان به نشانه جرمشان به دست چپ آنها داده مي‏شود).(۴۱) آنها در ميان بادهاي كشيده و آب سوزان قرار دارند.(۴۲) و در سايه دودهاي متراكم و آتش زا! (۴۳)

لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ ﴿۴۴﴾ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ ﴿۴۵﴾
سايه‏ اي كه نه خنك است و نه مفيد. (۴۴) آنها پيش از اين در عالم دنيا مست و مغرور نعمت بودند. (۴۵)

وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ ﴿۴۶﴾  كَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿۴۷﴾  أَوَ آبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ﴿۴۸﴾
و بر گناهان بزرگ اصرار داشتند. (۴۶) و مي‏گفتند: هنگامي كه ما مرديم و خاك و استخوان شديم آيا برانگيخته خواهيم شد؟ (۴۷) يا نياكان نخستين ما؟ (۴۸)

قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ ﴿۴۹﴾  لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ  ﴿۵۰﴾
بگو اولين و آخرين، (۴۹)  همگي در موعد روز معيني جمع مي‏شوند. (۵۰)

ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ  ﴿۵۱﴾  لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ ﴿۵۲﴾
سپس شما اي گمراهان تكذيب كننده. (۵۱)  قطعا از درخت زقوم مي‏خوريد (۵۲)

فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿۵۳﴾  فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ ﴿۵۴﴾ فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ ﴿۵۵﴾
و شكمها را از آن پر مي‏كنيد (۵۳)  و روي آن از آب سوزان مي‏نوشيد (۵۴) و همچون شتراني كه مبتلا به بيماري عطش شده‏اند از آن مي‏آشاميد (۵۵)

هَذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ ﴿۵۶﴾  نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ ﴿۵۷﴾
اين است وسيله پذيرائي از آنها در قيامت! (۵۶)  ما شما را آفريديم، چرا كه آفرينش مجدد را تصديق نمي‏كنيد؟ (۵۷)

أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ ﴿۵۸﴾  أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿۵۹﴾
آيا از نطفه‏اي كه در رحم مي‏ريزيد آگاهيد؟ (۵۸) آيا شما آن را (در دوران جنيني) آفرينش پي درپي مي‏دهيد، يا ما آفريدگاريم ؟ (۵۹)

نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿۶۰﴾
ما در ميان شما مرگ را مقدر ساختيم و هرگز كسي بر ما پيشي نمي‏گيرد.(۶۰)

عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿۶۱﴾  وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذكَّرُونَ ﴿۶۲﴾
به اين منظور كه گروهي را بجاي گروه ديگري بياوريم و شما را در جهاني كه نمي‏دانيد آفرينش تازه بخشيم.(۶۱) شما عالم نخستين را دانستيد، چگونه متذكر نمي‏شويد (كه جهاني بعد از آن است). (۶۲)

أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ ﴿۶۳﴾  أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ  ﴿۶۴﴾
آيا هيچ درباره آنچه كشت مي‏كنيد انديشيده‏ايد؟ (۶۳) آيا شما آن را مي‏رويانيد، يا ما مي‏رويانيم ؟ (۶۴)

لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ  ﴿۶۵﴾
هرگاه بخواهيم آن را تبديل به كاه درهم كوبيده مي‏كنيم به گونه‏اي كه تعجب كنيد!  (۶۵)

إِنَّا لَمُغْرَمُونَ  ﴿۶۶﴾  بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿۶۷﴾  أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاء الَّذِي تَشْرَبُونَ  ﴿۶۸﴾
(به گونه‏اي كه بگوئيد:) به راستي ما زيان كرده‏ايم. (۶۶) بلكه ما به كلي محروميم.(۶۷)  آيا به آبي كه مي‏نوشيد انديشيده‏ايد؟ (۶۸)

أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ ﴿۶۹﴾ لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ ﴿۷۰﴾ أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ ﴿۷۱﴾
آيا شما آن را از ابر نازل مي‏كنيد؟ يا ما نازل مي‏كنيم ؟ (۶۹) هرگاه بخواهيم اين آب گوارا را، تلخ و شور قرار مي‏دهيم، پس ‍ چرا شكر نمي‏كنيد؟،(۷۰) آيا درباره آتشي كه مي‏افروزيد فكر كرده‏ايد؟(۷۱)

أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَ ﴿۷۲﴾ نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ ﴿۷۳﴾
آيا شما درخت آن را آفريده‏ايد؟ يا ما آفريده‏ايم ؟ (۷۲) ما آن را وسيله يادآوري (براي همگان) و وسيله زندگي براي مسافران قرار داده‏ايم.(۷۳)

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿۷۴﴾  فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ  ﴿۷۵﴾  وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ  ﴿۷۶﴾
حال كه چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح كن (و او را پاك و منزه بشمارر).(۷۴) سوگند به جايگاه ستارگان، و محل طلوع و غروب آنها.(۷۵) و اين سوگندي است بسيار بزرگ اگر بدانيد! (۷۶)

إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ ﴿۷۷﴾  فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ ﴿۷۸﴾ لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ ﴿۷۹﴾
كه آن قرآن كريمي است (۷۷)  كه در كتاب محفوظ جاي دارد. (۷۸) و جز پاكان نمي‏توانند آن را مس كنند. (۷۹)

تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۸۰﴾  أَفَبِهَذَا الْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ  ﴿۸۱﴾
اين چيزي است كه از سوي پروردگار عالميان نازل شده. (۸۰) آيا اين سخن را (اين قرآن را با اوصافي كه گفته شد) سست و كوچك مي‏شمريد؟ (۸۱)

وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ ﴿۸۲﴾ فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿۸۳﴾
و به جاي شكر روزيهائي كه به شما داده شده آن را تكذيب مي‏كنيد؟ (۸۲) پس چرا هنگامي كه جان به گلوگاه مي‏رسد (توانائي بازگرداندن آن را نداريد)؟! (۸۳)

وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ ﴿۸۴﴾  وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَكِن لَّا تُبْصِرُونَ  ﴿۸۵﴾
و شما در اين حال نظاره مي‏كنيد (و كاري از دستتان ساخته نيست). (۸۴) و ما به او نزديكتريم از شما ولي نمي‏بينيد. (۸۵)

فَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ  ﴿۸۶﴾  تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿۸۷﴾
اگر هرگز در برابر اعمالتان جزا داده نمي‏شويد، (۸۶)  پس او را بازگردانيد اگر راست مي‏گوئيد. (۸۷) 

فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ  ﴿۸۸﴾ فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِيمٍ  ﴿۸۹﴾
اما اگر او از مقربان باشد، (۸۸)  در روح و ريحان و بهشت پرنعمت است. (۸۹)

وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْيَمِينِ  ﴿۹۰﴾ فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿۹۱﴾
و اما اگر از اصحاب يمين باشد، (۹۰) به او گفته مي‏شود: سلام بر تو از سوي دوستانت كه از اصحاب اليمين هستند. (۹۱)

وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ  ﴿۹۲﴾  فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ  ﴿۹۳﴾
اما اگر او از تكذيب كنندگان گمراه باشد، (۹۲)  با آب جوشان دوزخ از او پذيرائي مي‏شود! (۹۳)

وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ ﴿۹۴﴾  إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ  ﴿۹۵﴾  فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ  ﴿۹۶﴾ 
سپس سرنوشت او ورود در آتش جهنم است. (۹۴)  اين همان حق و يقين است.  (۹۵)  حال كه چنين است نام پروردگار بزرگت را منزه بشمار. (۹۶) 


«صدق الله العلی العظیم»