لبخندهای پشت خاکریز / دعوای جنگی

دعوای جنگی بنام خدا نمی دانم چه شد که کشکی کشکی آر پی جی زن و تیر بارچی دسته مان حرفشان شد و کم کم شروع کردند به تند حرف زدن و «من آنم که رستم بود پهلوان» کردن. اول کار جدی نگرفتیمشان. اما کمی که گذشت و دیدیم که نه بابا قضیه جدی است و الان است که دل و جگر همدیگر را به سیخ بکشند، با یک اشاره از مسئول دسته، افتادیم به کار. اول من نشستم پیش آر پی جی زن که ترش کرده بود و موقع حرف
gfoknihd \aj oh;vdc / nu,hd [k'd