خدایا التماس دعــــــــــــــــــــــــــــــــا
آری خدا ازتوهم التماس دعــــــــــــــــــــا.این روزها آنقدر لبریزم که به هرکس می رسم میگویم التماس دعا.ازخودِ تو گرفتم تامومنین ومومنانت.
دعا نه برای ثروت.دعانه برای سلامتی.دعا نه برای دنیا.
بلکه دعا برای داشتن تو.دعابرای عشق ورزیدن به تو.دعابرای لقای تو.شایدبگی هستی وداری نه خدا من به این قانع نیستم.این شایسته ی بندگی تونیست.خیلی کم است.خیلی..اگر داشمتت اینطور دراین امتحان گیرنمی کردم.این روزهایم مخاطبم فقط توشده ای .این روزها خودم راجستجومی کنم.
خودِ واقعی ام را.خودی که درتوپیدا میکنم.
این روزها آنقدر باخودم درگیرم که نمی دانم آخر خودم چطور پیدا می شود.نمیدانم آخر این درگیری به کجاختم می شود.آنقدر درونم غوغاست که نمی دانم به که بگویم.که پاسخی برای دردم داشته باشد.
نمی دانم به کدام دیوارتکیه کنم که فرونریزد.
اصلا به که بگویم که بفهمدچه می گویم.بعضی حرفها را فقط من می فهمم وخودت.
این روزها حتی ازخودم هم سیرم.
ای روزها عجیب گم شدم درخودم.این روزها دنبال جایی می گردم که حتی ازخودم هم فرارکنم چه رسدبه بقیه.
راستی خداچقدرسخت هست بغضهایت رادرخودت خفه کنی.وتظاهرکنی همه چی خوب است.لعنت به این بغضهای بی صداباورکن امانم رابریده اند ای خدا.این روزها ظرفیت غصه هایم که بالا می رود باز درخودم خالی میکنم.نمی دانم مگرمن چقدرظرفیت دارم.عجباهرچه دردرونم می ریزم بازهم جا می شود
براستی اگر تواشک رابمن نمی دادی چطورچکیده ای ازغصه هایم راخالی میکردم.این راهم خدا نمی توانم هرزمان وهرجا ازش بهره ببرم.امان ازبغض هایی که نشودفریادشان کرد.
نمی دانم آخر این غصه ها به کجاختم می شود.
نمیدانم آخرقصه ی من چه می شود.هرطورکه باشد ای خدا فقط بی تونباشداخرش فقط خشم تو وشرمندگی من نباشد
قصه ی بی تو قصه نیست غصه است.نه غصه برای بی توبودن کم است میشودگفت نابودیست.
ای خدا من این نابودی را نمی خواهم.امروز درهای بازشده یوسف را بمن یادآوری کردی وگفتی آهای بنده خودت راکه بمن بسپاری مواظبت هستم ومن اشک را مثل همیشه به زوردرچشمانم نگه داشتم تا کسی نفهمد درد دارم.روزهایم راسرشارازنشانه های عجیب کردی که بگویی هوایم راداری.آری تومستقیم به من گفتی هوایم راداری نترس.
اما من بازهم می ترسم.نه ازاینکه توهوایم رانداشته باشی.به تواعتماد دارم.ازخودم می ترسم.ازخودِخودم.اصلاهرچه میکشم بخاطرهمین خودم هست.ای خدا من را ازاین خودِ بیچاره ونادان رها کن.
امانم رابریده.نمیدانم ازدست خودم به کجافرارکنم.
باشدخدا من خودم را به تو سپردم.ببینم با این خودِ بیچاره چه میکنی.
مگرفقط توخریدار خودِ من باشی وگرنه هیچکس خریدارم نیست.مدعی زیادهست ولی هیچکس به صداقت تونمی شود.تومن رابرای خودم میخواهی بدن اینکه به من نیازداشته باشی.
پروردگارا میدانم توبهترازهرکسی صلاحم را می خواهی ولی ای خدا باورکن این امتحانت بسیارسخت هست.دارم ذره ذره زیراین درد خم می شوم.ببین دیگرچیزی به شکستنم نمانده.خدایا رهایم نکرده ای ونخواهم کرد.من ازخودم می ترسم.ازاینکه خودم،خودم را رهاکنم
خدایا مواظب خودم باش.کمکم کن....
الهی وربی من لی غیرک....

هرکسی چکیده ی حرفهای دلم را خواند عاجزانه وملتمسانه خواش میکنم برایم دعاکند.باورکنیدبسیارمحتاج دعاهستم.نمیدانم چه شدکه نوشتم.شاید جایی رومیخواستم که کمی ازدردم راسبک کند.نمیدانم بانوشتن هم می شودخالی شد یا نه.یاآنقدرپرم که جوابگویی نخواهدبود.
التمــــــــــــــــــــاس دعـــــــــــــــــــــــا

خـــــــــــــــــــــدایـــــــــــــــــــــا

یـه احساس عـجـیـب دیگه میـخـوام

همونی روکه قلبم میگه میخوام

یـه صبـح دیگـه ویـه حال تـازه

یه رویایی که آرامش بسازه


یه احساس عجیب دیگه میخوام

که پیداشه میونِ اشکِ چشمام

دلـم میخواد روی ابرابشینم

تادنیــاروازاین بهتـرببینــم


خدایـا قلب من پیش توگیره

کنارتو همه چی بی نـظیـره

می تونم غصه روازهم بپاشم

می تونم عاشق خورشیدباشم


 کنـارتـــــوهمه چی خــوب میـشــه

می تونم عاشقت باشم همیشـه

دلم قرصه به خورشیدوبه ماهت

دلم قرصه به گرمای نگاهت

خدایا ....
آغوشت را امشب به من میدهی ؟
گفتنی هایم را میدانی ....
پس برای شنیدن حرفهای تو سراپا گوشم ....
میشود من بغض کنم و تو بگویی :
مگر خدایت نباشد که تو اینگونه بغض میکنی ؟؟
میشود من بگویم: خدایا........ و
تو بگویی جان دلم ...؟
ومن در آغوشت بغضم بترکد ...؟
و تو همان طور که نوازشم میکنی ودر گوشم زمزمه میکنی ....
آنقدر برایم بگویی که من آرام شوم آرام .....آرام.....
آنقدر آرام که دیگر هیچ وقت هیچ صدایی از من شنیده نشود ...
میخواهم برای همیشه در کنار خودت بمانم
دیگر از نسل آدم خسته شده ام ......

من کیم؟ عبد گنه کار الهی العفو

من کیم؟ بنده ی سربار الهی العفو

 

منم آن کس که نمک خورد و نمکدان بشکست

نه که یک مرتبه، بسیار الهی العفو

 

نفس من ول کُنِ من نیست! خدایا چه کنم؟

خسته ام زین همه آزار الهی العفو

 

با گناهی که ز من سر زده، بین من و تو ...

... چیده شد این همه دیوار الهی العفو

 

من زمین خورده ام و آمده ام توبه کنم ...

... با چنین وضع اسفبار الهی العفو

 

بزنی یا نزنی مال تواَم جان علی

پس بیا رحم کن این بار الهی العفو

 

چیزی از سوختن من که نصیبت نشود

پس نجاتم بده از نار الهی العفو

 

مهربانی کن و این بار مرا نیز ببخش

ذوالکرم! حضرت غفّار! الهی العفو

 

زیر چتر کرمت آمده ام ربّ کریم

با علی ـ حیدر کرّار ـ الهی العفو

 

ای خدای علی و فاطمه! ای رحمت محض!

می زنم در همه جا جار الهی العفو

 

ذکر من بعد سلامی به حسین بن علی

می شود لحظه ی افطار: الهی العفو

خراب آمده‌ام تا کنی تو آبادم

 

 هزار شکر نگفتم، ز چشمت افتادم

 

  خراب باده‌ی عفوم ببخش رسوا را

 

 مُقرّ و معترفم از هزار بیدادم

 

 مدد نمی‌شوم آقا به غیر دستانت

 

بگیر دست مرا با تمام ایرادم

 

به نور وجه تو سوگند سخت محتاجم

 

که هر چه آبرویم داده‌ای ز کف دادم

 

من از عقاب تو سوی خودت گریزانم

 

گناه می‌کنم و باز می‌کنی یادم

 

همیشه بنده‌ی در بند خود صدایم کن

 

خدا نکرده نکن از اطاعت آزادم

 

اگر چه سوی تو آلوده دامن آمده‌ام

 

ولی به اسم تو سوگند پاک بنیادم

 

میان این همه مهمان بعید می‌دانم

 

که مفتضحم بکنی در میان افرادم

 

نشاندی‌ام به کنار خداییان اما

 

 هزار مزه ندارد سکوت و فریادم

 

به زیر بار خود افتاده بودم اما زود

 

رسید دست عطای کسی به فریادم

 

سحر گشود به رویم تمام درها را

 

دمی که ناله‌ی رب‌الحسین سر دادم

 

چه سود می‌بری از کیفر محب حسین

 

من آن بدم که دلم را به کربلا دادم

پروردگارا



فهمیـده ام که



به اندازه ی تمام نگرانیهایم،



تورانشناخته ام..


منوببخش مهربونم...

ممنون.حاجت روا ان شا ءالله. اینقدر از غصه هات گفتی که منم یاد گرفتاریهام افتادم.
گفتم :خدا یا انگار منو فراموش کردی...گفتی : فاذکرونی اذکر کم. منو یاد کنید تا یاد شما باشم.(بقره/152)