خوردن و آشامیدن در نگاه دین بهره گیری از نعمت الهی در مسیر بندگی خدا است، از همین رو در آموزه های دینی برای این رفتار توصیه هایی آمده است .باید توجه داشت که اسلام مکتب عدل است نه مثل غربی ها افراط در مصرف گوشت را توصیه می کند و نه مثل بودایی ها آن را حرام و نه مثل برخی چینی ها خوردن گوشت هر حیوانی را به هر شکلی جایز می داند. در اسلام برای مصرف گوشت شرایط و حدودی است، از جمله:
گوشت حیوانات گوشتخوار را نخورید و دارای آلودگی های مختلف میکربی، و انگلی و ... هستند.
گوشت درندگان را نخورید که روح قساوت و درندگی در شما پیدا می شود.
گوشت حیواناتی که موجب تنفر عمومی است را مصرف نکنید.
گوشت حیوانی که هنگام ذبح نام خدا بر آن گفته نشده نخورید.
گوشت مردار را نخورید. چون هنگام مرگ حیوان، خون پیش از هر چیز شده، شاخ خورده پرت شده کتک خورده و دریده شده اند و جان دادنشان همراه با بیرون آمدن کامل خون نیست در اسلام خوردن آنان حرام است. (تفسیر نمونه، ج 4، ص 295)
امام صادق (ع) درباره گوشت مردار فرمودند: کسی به آن نزدیک نشد مگر آنکه ضعف و لاغری و سستی و قطع نسل و سکته و مرگ ناگهانی او را گرفت. خونخواری رسم جاهلیت بود و این کار، سبب قساوت قلب و بی رحمی می شود تا حدی که خطر کشتن فرزند یا پدر و مادر را به همراه دارد. خونخوار رفیق و دوست نمی شناسد. لذا خوردن حرام است، اما تزریق آن اشکالی ندارد. (دقایقی با قرآن، ص 47)
در حدیث معراج آمده است: ای احمد! اگر خوردن و آشامیدنت پاک باشد در حفظ و حمایت من هستی. (ارشاد القلوب، ص 203)
رسول خدا (ص) می فرمایند: هر کس غذای حلال بخورد فرشته ای بالای سرش بایستد و برایش آمرزش بخواهد تا از خوردن فارغ شود. (الدعوات، ص 25)