ارواح اموات( مومن و کافر) به حسب نقل روایات در عالم برزخ یکدیگر را ملاقات می کنند و با هم گفت و شنود دارند . البته هر یک از مومنین و کفار در مکانی مخصوص به خود.هرگاه مثلا مومنی از دنیا می رود همه ی آنهایی که با این مومن دوستی, خویشاوندی و یا هر علاقه ی دیگری داشته اند , او را ملاقات می کنند و از او احوال آنهایی را که هنوز در دنیا هستند می پرسند. احادیثی که به ما رسیده , روایات عجیبی است. به عنوان مثال:

-مرحوم کلینی در کتاب کافی به نقل از ابابصیر از حضرت صادق علیه السلام آورده است:

حضرت صادق فرمود: « ارواح شبیه جسدها هستند . در بهشت از میوه های درخت استفاده می کنند , همدیگر را می شناسند و از همدیگر پرسش و پاسخ دارند . وقتی یکی از افراد دنیا بمیرد , روحش به عالم برزخ می رود و ارواح دیگر به ملاقات او می آیند. یکی می گوید: او را رها کنید . او به تازگی از یک وحشت بزرگ آزاد شده, خسته است بگذارید استراحت کند. پس از مدتی به ملاقاتش می روند و از او احوال آنهایی را که در دنیا بوده می پرسند . اگر جواب دهد در دنیا بوده اند, آرزو می کنند آنها نیز پس از مرگ در جمع آنها قرار گیرند. ولی اگر بگوید: او قبل از من از دنیا رفته است نگران می شوند و انگشت حسرت به دندان می گیرند که ای وای او در درکات جهنم افتاده است.»

-ابراهیم بن اسحاق می گوید: به حضرت صادق گفتم: ارواح مومنین به کجا می روند؟

حضرت فرمود:«آنها در اتاق هایی در بهشت هستند و از طعام و شراب بهشتی می خورند و به ملاقات یکدیگر می روند .»

بنابراین از دوحدیث فوق استفاده می شود که ارواح مومنین در برزخ با هم هستند, همدیگر را می بینند و از احوال هم می پرسند. مخصوصا حدیثی از امیرالمومنین علیه السلام که فرمود: آنها (مومنین)  در وادی السلام می آیند و حلقه حلقه اطراف هم می نشینند و با هم سخن می گویند.

منبع: داستانهای شگفت انگیزی از مرگ تا عالم برزخ ص 92 و 95