بسم الله الرحمن الرحیم

دیگر چیزی به  پایان ماه مبارک رمضان باقی نمانده.، و میدانید که این ماه عزیز ، ماه میهمانی خداوند متعال است وخداوند مهربان در این ماه شریف ، همه ی بندگان خود را به میهمانی دعوت می کند و دوست دارد که این بندگان بهره ی بیشتری از این ماه ببرند.

خدا دوست دارد بنده اش حواسش جمع باشد و احساس میهمان بودن را در خودش ایجاد کند وانسان اگر این احساس میهمان بودن را در خود ایجاد نکند ، شاید مراتبی از این ضیافت را از دست بدهد.

البته این ضیافت جنبه ی مادی ندارد . هر چند که بندگان در این ماه همدیگر را به افطار دعوت می کنند و افطاری می دهند ولی موضوع میهمانی در نزد خدا به گونه ای دیگر است .

در این ماه عزیز، روح انسانها هست که به مهمانی می رود ؛ و بهره ای را هم که از ماه مبارک رمضان می گیرد چیزی جز مائده های روحانی نیست.

لذا باید حواسمان کاملا جمع باشد که در مهمانی هستیم و روحمان باید تغذیه شود

و آن غذاهایی را که برای روحمان فراهم و مهیا شده را بخوریم.

همان طوری که در میهمانی ها برای جسممان خوراک و غذا هست در این میهمانی خدا ؛ برای روحمان خوراک و غذا هست و باید ببینیم که در حال حاضر گرسنگی ما چه بوده ، و در چه بعدی هست، و به تناسب همان غذاهای مخصوص به خودش را از خدا طلب کنیم.

انسان گناهکاری که در طلب توبه هست به یک نوع غذا احتیاج داره ، انسانی که در طلب خدا هست به یک نوعی دیگر ، و انسانی که به استاد احتیاج دارد یک نوع دیگر.

خوب است در ماهمبارک رمضان مقداری به جنبه های جسمی خودمان کمتر توجه کرده و در خوردن زیاده روی نکنیم؛ و به جنبه های روحی خود یک مقدار بیشتر بپردا زیم.

وقتی که روزه تشریع شد، ابتدا حتی نزدیک شدن به همسر شرعی هم ، حتی در شب های ماه مبارک رمضان نیز حرام بود، و بعدا دستور آمد که اشکالی ندارد و این فقط بخاطر این بود که می خواست بفهماند که توجه به جنبه های مادی و دنیایی و جسمانی کمتر باشد.

پیامبر اکرم - صلی الله علیه و اله و سلم - با تمام علاقه اش به عطر، در ماه مبارک رمضان به خودش عطر نمی زد، لذا باید در این ماه به جنبه های جسمانی خودمان نسبت به ماه های دیگه کمتر توجه کنیم.

سعی کنیم شب های ماه مبارک رمضان هم مثل روزها ی آن ، به لذت ها کمتر توجه کنیم ؛ و فقط در حد ضرورت از جنبه های جسمی استفاده کنیم.

اگر این گونه شود ، آمادگی برای شب های قدر ایجاد می گردد تا استفاده بیشتری ببریم.

داشتن این نوع نگرش ، و توجهات و مراقبه ، باعث ایجاد گرسنگی روحی در ماه مبارک رمضان در ما شده و تفکر در احوالات خود بهمراه توکل و توسل به خدای متعال، باعث شناخت نوع گرسنگی خواهد شد .

عدم توجه بیش از حد به جسم باعث ایجاد آمادگی می شود تاکلام الهی را بشنویم . در این ماه نزول قران ، اگر این گونه شود ، در این ماه با ملائک هم فرکانس خواهیم شدو سخن الهی را در قلوب خود خواهیم شنید.

خدا از روی لطف خود روزه را بر ما واجب کرده است ؛ خدا در مسیر عاشقی او هر چه که لازم بوده تا ما را به او برساند را بر ما واجب کرده است و روزه نیز چنین بوده است؛ اگر درماه مبارک رمضان شادان بودی و بهجت تو را فرا گرفته باشد و احساس کنی که به مهمانی خدا رفته ای و احساس سنگینی و سختی نداشته باشی ، باعث سنخیت بیشتر وهم فرکانسی بیشتربا ملائک می شود.

خدا ماه های رجب و شعبان را هم قرار داد تا این زمینه سازی برای شنیدن کلام الهی در انسان بیشتر شود، خدا خیلی از روی لطف خود با ما برخورد کرده است ، مخصوصا با ما ایرانی ها که مملکت ما را شیعه قرار داد. عاشق قرآن و اهل بیت قرار داد. حال و هوای ارادت به اهل بیت را در ما قرار داد.این مملکت مملکت قرآن و عترت است.

باید به معنای واقعی احساس کنی که در هنگام افطار در کنار حوض کوثر قرار داری. حوض کوثرآنجایی هست کهقران و عترت به هم می رسند. لیله القدر هم همینطور است ، لیله القدر یک تمرینی هست برای کسانی که دوست دارند در روز قیامتکنار حوض کوثر باشندو قران و عترت را با هم داشته باشندو شب لیله القدر که شب نزول قران هست را با سر گرفتن قرآن و نام عترت ( بمحمد ،بعلی ، بفاطمه ، بالحسن ، بالحسین .... ) احیاء می گیریم.

و واقعا حوض کوثر هست اگر درک کنیم ، اگر چشم ما بینا باشد، اگردر لیله القدر توانستی قران وعلی را با هم داشته باشی در قیامت هم این دو در کنار هم قرار خواهند گرفت و این فلسفه ی لیله القدر است (به ضربت خوردت علی ، شهادت ایشان و سوم شهادت ایشان در سه شب قدرو تقارن آن با شب نزول قرآن و عدم جدایی قرآن و عترت از همدیگرفکر کنید ) و دنیا ظاهر آخرت هست، و آخرت باطن دنیا ؛ و هر آن چه را که در این مزرعه بکاری در آنجا درو خواهی کرد

لذا باید لذت های جسمانی را مقداری کمتر توجه کنیم.

فرضا اگردر سحرهندوانه ای را می خورید، با این حس بخورید که تشنگی شما در روز کمتر باشد ، یا با این نیت باشد که توان طاعت بدست آورید، وانرژی لازم را برای طاعت و عبادت داشته باشیدو طاقت روزه را داشته باشید و برای لذت بردن از شیرینی هندوانه و لذیذ بودن آن نباشد.

در شب های ماه مبارک رمضان باید خیلی استغفار کنیم تا هم فرکانس با ملائک شویم ؛ استغفار کنیم تا گناهانی را که ما را احاطه کرده بخشیده شود و غفران الهی نصیب ما شود و کلام الهی را بشنویم. خدا کلیم است، المتکلم هست ، غیر ممکن است که گاهی ساکت باشد و گاهی حرف بزند، او صحبت می کند،و این ما هستیم که گوش ما نمی شنود؛ بی توجهی به جسممان باعث می شود که روحمان سنخیت شنوایی فرکانس الهی را بدست آورده وقلب و روح ما خدایی شود، روحمان بزرگ شود، روحی را که اگر فرضا یک پرس چلوکباب بیاورند جلوی ما بگذارند دست و پایش را گم کند این روح کوچک است.

باید تمرین کنیم و ذهن خودما ن را از خوردن و آشامیدن فارغ کنیم ؛ ذهن را باید

هدایت کرد به سمت تغذیه روحی، برای همین باید قران خواند، دعا کرد ، توسل داشت ، توکل کرد ، فرضا وقت ناهار را که همیشه داشتید به تلاوت قران اختصاص بدهید.

روزه یکی از ابزارهای بسیار مهم انسان برای رسیدن به تقوا می باشد ، لذا برای این که با تقوا شویم یکی از روش های آن گرفتن روزه است و اگر ما روزه بگیریم مصداق آیات اول سوره بقره خواهیم بود که می فرماید: ذالک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین . باعث هدایت ما خواهد شد ، و این هدایت یعنی همسو شدن و هم فرکانس شدن با جریان الهی است.

دادن عطیه به انسان توسط حضرت اله بر دو گونه است: گاهی به غیر حساب می دهد ؛ و گاهی با حساب. به غیر حساب دادن در وادی عشق و عاشقی صورت می گیرد ولی با حساب دادن در وادی عقل انجام می شود ، در وادی عشق و عاشقی دیگر حساب و کتاب ها با هم نمی خواند ، در امر دنیا هم همین طور است ، مثلا وقتی که عاشق همسرت شدی و می خواهی دل او را به دست بیاوری ، دیگر با حساب و کتاب با او رفتار نمی کنی.

ما هم باید این گونه باشیم، باید کاری کنیم که از خدا دلبری کنیم ، با حجم در اعمال نمی شود از خدا دلبری کرد ؛ یکی از شیوه هایی را که می شود برای خدا دلبری کرد این است که اتفاقات ناگهانی را که در زندگی شما رخ می دهد را توجه کنید، زیرا احتمال دارد که خدا بخواهد با شما به غیر حساب رفتار کند ؛ مثلا کمک هایی را که انسان ها بدون مقدمه از شما می خواهند ، مسافرانی را که در گرمای تابستان جلوی ماشین شما را می گیرند ، کسی از شما پول قرض می خواهد ، یا ...

یکی دیگر از این نوع دلبری ها می تواند انجام اعمال و رفتارهایی باشد که خدا خیلی دوست دارد شما انجام بدهید ،مثل بلند شدن از خواب سنگین و خواندن نماز شب ، داشتن استقامت در نماز اول وقت ، داشتن اخلاص ، عدم نگاه به نامحرم ، دشمنی با شیطان و ...

فتبارک الله احسن الخالقین ، او عاشق ماست ؛ اگر از او دلبری کنیم سیستم جهان هستی از حالت تعقل خارج می شود و خدا به غیر حساب با شما رفتار می کند ، ( من نمی دانم شاید یکی از دلایلی که در آخرالزمان نعمت و فراوانی می شود یک دلیلش این باشد که خدا به غیر حساب با انسان رفتار می کند ) و این خیلی مهم است که خدا با بنده به غیر حساب رفتار کند.

طوری از خدا دلبری کنید که خودش شما را تزکیه نفس کند ، به غیر حساب هم تزکیه نفس کند ، وگرنه اگر خودتان بخواهید خودتان را تزکیه نفس کنید خیلی زمان می برد و طول می کشد و عمر ما کفاف نمی دهد .

یکی از بالاترین و مهم ترین مائده و روزی و خوراک ما در این ماه که خدا می تواند به ما بدهد تزکیه نفس است که باید کاری کنیم که این روزی را به غیر حساب به ما بدهد ؛ واصتنعتک لنفسی برای او شویم ، موسی دلبری کرد از خدا و اصتنعتک لنفسی شد ، چون دلبری کرد این گونه شد.

ما باید دلبری کردن را یاد بگیریم ، باید یاد بگیریم که چطوری از خدا دل ببریم؛ و برای این که دل او را ببریم باید ببینیم که خدا از چه چیزی خوشش می آید ؟ و این شناخت از طریق معرفت حاصل می شود.

حضرات 14 معصوم – علیهم السلام – در اوج دلبری کردن از خدا بودند ، برای دلبری از خدا باید به آنان اقتداء کردو دلبری کردن را از آنان یاد گرفت .

اگر در حال و هوای دلبری پیش برویم و در صدد بدست آوردن دل خدا باشیم ، خدا کمک می کند و راه و رسمش را هم یاد می گیریم .

نگذاریم این ماه مبارک رمضان هم تمام شود و یک مائده مشهود از خدا نگیریم. سعی کنیم در این ماه چشم و گوش ما هم فرکانس با خدا شود و راه و رسم دلبری کردن را از خدا را یاد بگیریم.

و من الله التوفیق

سلام ممنون ستیا خانم عالی بود