همه می دانیم که محمد رسول الله – که درود خداوند و فرشتگان بر او و خاندان پاک و پیروانش باد - با طرح شعار توحید و نفی خدایان و قبله های دروغین متعدد که انسانها را در زندگی زمینی به خود می خوانند و آرام آرام آنها را به ورطه ی نیستی و نابودی می کشانند، به فرمان خداوند هستی بپاخواست و با فراخواندن انسانها در زیر پرچم یکتایی و وحدانیت حق، سیاه و سفید، ایرانی و عرب، اروپایی و آفریقایی و همه و همه را برادر خواند و به آنها آموخت تا با اتحاد و تعاون در نیکوکاری و تقوا بکوشند.

پرچم پیامبر (ص) پس از اندکی توقف بر دستان خدایی مولا علی (ع) قرار گرفت و این بار کوشید تا آنچه را که سالهای تلاش حبیب و دوست خداوند به بار آورده بود حفظ کند و از کژراهه ای که سست عنصران و دورویان شروع کرده بودند در امان نگه دارد؛ اما افسوس و صدافسوس که دوباره خدایان متعدد در چهره ی قدرت، ثروت، خودبرتربینی، و به حقارت و پستی کشاندن حتی هم کیشان در دایره ی اسلام شروع شد و تلاش امام حسن (ع) بر فتح دلهای مؤمنین به دست خدایان دروغین بی ثمر ماند و موحدین حقیقی در اقلیت ماندند و آخرین پرچم حق که بر دستان حق نمای خون خداوند، حسین (ع) برافراشته شد و با خون یاران باوفا و سعادتمندش در کربلا درآمیخت و بر زمین افتاد. بهتر است بدانیم شعار پرچم کربلای حسینی که بر دستان حق بوس ابوالفضل (ع) حمل می شد این بود: «نصر من الله و فتح قریب و بشر الصابرین». این شعار پیامی بود به یاران کربلا و همه عاشورایی های ادوار تاریخ؛ که منتظران حقیقی منجی موعود و مهدی منتظر بدانید که یاری خداوند و پیروزی نهایی نزدیک (و البته حتمی) است و این بشارت و مژده ای است از جانب پروردگار بر بندگان صبور در مذلت.

 از آن پس امامان راستین شیعه از حصری به حصری و از زندانی به زندانی تحت نظارت و مراقبت شدیدتر دورویانی که در ظاهر و کلام شعار توحید می دادند و در عمل و زندگی، مقهور و بنده ی خدایان زمینی بودند قرار گرفتند.

دیگر هیچ پرچمی برافراشته نشد؛ اما همه امامان به پرچم ظفرنمون امام دوازدهم (ارواحناله الفداء) اشاره داشتند و برای ثبت شدن و رسیدن آن به گوش موحدان راستین و پیروان حقیقی، شعار آن را بیان نمودند؛ که نقش پرچم آن عزیز البیعت لله است. پرواضح است که امامان عزیز ما به دلیل دارا بودن عصمت از هرگونه کار عبثی به دور بودند و مطمئناً دلیلی بر بیان شعار این پرچم وجود داشته و صرفاً جهت پیشگویی یا اطلاع رسانی به آیندگان نبوده است که آن را بیان نمودند؛ و بر ما شیعیان فرض است که به اهدافی که ائمه معصوم ما از بیان این شعار داشتند توجه کامل داشته و با جدیت تمام به معرفی آن بپردازیم.

عجب حکایتی است که امام با این شعار که بر پرچمش نقش بسته می آیند و همه ی تشهدگویان، بلکه همه ی عالمیان را به بیعت با خداوند فرا می خوانند و از برکت وجود مبارک خویش توحید حقیقی را به همه ی جهانیان می آموزانند و آنان را از شرکی که بدان گرفتارند می رهانند.

اکنون که در ایام بشارت بزرگان و صاحب نظران قرار داریم و به فرموده شان، تمامی نشانه ها به جز پنج نشانه بوقوع پیوسته اند و ما پیروان دین پیامبر خاتم و جانشینان بر حقش بر آراستگی خویش با آیین پاک پیامبر رحمت برای سربازی و جانبازی در رکاب امام زمان (ع) آماده می شویم، باید بدانیم که امام با این پرچم ظهور خواهند کرد و لااقل طرح شعار امام زمان (ع) در نزد ما شیعیان بیگانه نباشد و گفتار امامان عزیزی که این اخبار را در بین ما شیعیان به یادگار، نه به هشدار و تذکر گذاشته اند اثر حقیقی خویش را ظاهر کرده و ما را به امام عصرمان پیوند زند.

شاید بدانید که تقریباً همزمان با معرفی پرچم امام زمان (ع) در این سایت در تیر ماه سال 1391 سایتی متعلق به احمد الحسن یمانی در عراق با دعوت به خویش به عنوان نماینده امام زمان (عج) به طرح این پرچم پرداخت. وی بعدها دعوی فرزندی امام زمان را کرد و امروز حتی دعوی منجی بودن می نماید.

عجیب نیست که در آستانه ظهور فتنه ها برپا نشود و آب را گل آلود نکنند؛ و اگر غیر از این بود عجیب می نمود؛ البته متاسفانه همیشه با غفلت اردوی حق پرستان دشمن نفوذ می کند و با زدن نعل وارونه به فریب معتقدان دست می زند. عده ای از دوستان علیرغم وجود اسناد محکم و بلاشبهه در روایات پیرامون شعار پرچم امام زمان (ع) که حتی به تأیید بزرگترین محققین معاصر شیعه نیز قرار گرفته است، از طرح آن به علل واهی منجمله همسو نشدن با احمد الحسن یمانی سرباز زده اند که با این کار عملاً در دام دشمن گرفتار شده اند و به هدف دشمن در طرح نکردن پرچم امام زمان و به انحراف کشاندن این شعار دامن زده اند.

در شرایط کنونی یکی از مهمترین موضوعاتی که ما را به ظهور پیوند می زند شناختن ظاهر و باطن شعار پرچم امام زمان است که در حال حاضر نزد شیعیان بیگانه است و با اظهار تاسف باید اقرار کرد که سالهاست مهجور و مغفول مانده است.

عزیزان منتظر! اگر صرفنظر از همه بیانات بزرگان معاصر شیعه که بر اساس رصد دقیق روایات شیعه و البته الطاف خفیه حضرت حق، عصر ظهور را اعلام کرده اند، بدایی (تغییر در فرمان) توسط خداوند صورت گیرد و ظهور را نزدیکتر از آنچه در اذهان منتظران می گذرد، بوقوع رساند و امام با شعار «البیعت لله» ظهور نمایند:

اولین خطایی که صورت می گیرد اینست که عده ای که این شعار و پرچم را توسط احمدالحسن دیده اند و شنیده اند آن را به او نسبت می دهند و به جای نزدیک شدن به امام از او دور می شوند و دیگران را نیز به دور شدن تبلیغ و تشویق می نمایند.

دومین خطایی که رخ می دهد ناشناس بودن شعار پرچم امام زمان (عج) نزد شیعیان است که با طرح آن از جانب امام به جای آثار پیوند شیعیان با امام به واکنش جاهلانه و یا لااقل بدون آمادگی از سوی شیعیان با امام و طرح شعار ایشان خواهد انجامید.

آیا این نتیجه ای نیست که شیطان به دنبال آن است؟

پرواضح است که تبلیغ پیرامون پرچم امام زمان (ع) با اهداف و ضرورتهای پیش گفته بر منتظران و مشتاقانش فرض است تا با چاپ و تبلیغ آن در بین شیعیان و نصب آن در اماکن متبرکه و زیارتی و مساجد و تکایا به آشنایی و انتشار آن نزد شیعیان بپردازند و قطعا بدانید که با این کار

اولاً شیعیان را با شعار و نقش پرچم امام زمان (ع) آشنا خواهید ساخت و با این کار زمینه پیوستن آنان را به امامشان فراهم می نمایید.

ثانیاً فرصت را از دست دشمن خواهید گرفت و توطئه ی آنها را در انحراف افکار بلااثر خواهید ساخت.

ثالثاً با طرح این موضوع خود بخود دلهای غافل بیشتری به امام معطوف گشته و با دعای خویش در فرج و ظهور امام با دیگر منتظران مشارکت کرده و همنوا می گردند و عملاً نزدیکی ظهور را با مشارکت خویش رقم خواهند زد.

دوستان عزیز با خواندن پست "شعار پرچم امام زمان (ع) هنگام ظهور" به حقیقت این مطالب ایمان آورده و در توسعه این معنی در بین شیعیان همت گماریم باشد که با این کار خداوند را از کارمان راضی گردانده و موجبات نزدیکتر شدن مان را به مولایمان فراهم نماید انشاالله.
 

http://albeyatolellah.blogfa.com