آیا دلیلی عقلی و نقلی، بر اثبات وجود امام زمان وجود دارد؟ اگر چه در نگاه اول مبحث «امامت» و وجود شخص امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف، مقوله ای کاملاً اعتقادی و دینی است و دلیلی ندارد که به دنبال اثبات برون دینی بگردیم، اما از آن جا که دین اسلام منطبق با خلقت و فطرت آدمی است، دلایل عقلیِ مستقل وجود دارد که به برخی از آنان در زیر اشاره می شود: *دلایل عقلی 1- وجود ذات اقدس الهی، غنی بالذات بودن و فیض محض است. در مقابل
Hdh ngdgd urgd , krgdT fv hefhj ,[,n hlhl clhk ,[,n nhvn?
آیا دلیلی عقلی و نقلی، بر اثبات وجود امام زمان وجود دارد؟
اگر چه در نگاه اول مبحث «امامت» و وجود شخص امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف، مقوله ای کاملاً اعتقادی و دینی است و دلیلی ندارد که به دنبال اثبات برون دینی بگردیم، اما از آن جا که دین اسلام منطبق با خلقت و فطرت آدمی است، دلایل عقلیِ مستقل وجود دارد که به برخی از آنان در زیر اشاره می شود:
*دلایل عقلی
1- وجود ذات اقدس الهی، غنی بالذات بودن و فیض محض است. در مقابل همه موجودات از جمله انسان که عین فقر(نیاز) و در هر لحظه برای وجود، نیازمند فیض و لطف الهی می باشند.
ولی از آن جا که فقرِ محض، توانایی و ظرفیتِ دریافت فیض را از خودِ فیّاضِ مطلق ندارد، نیازمند واسطه ای است که با ظرفیت بالایی که دارد، فیض را از فیض مطلق دریافت کرده و همه موجودات را از آن بهره مند سازد.
برای توضیح مطلب بالا تمثیلی بیان می شود که مثلاً نیروگاه برقی را تصور کنید که برق تولید می کند؛ از طرفی یک لامپ، برای روشنایی نیازمند نیروی برق است؛ ولی آیا این لامپ می تواند از نیروی برق مستقیماً استفاده کند؟
جواب منفی است، چون به محض اتصال به برقِ مستقیمِ نیروگاه، لامپ نابود می شود. بنابراین نیازمند واسطه ای مانند ترانسفورماتورها و ابزار دیگری است که نیروی برق نیروگاه را برای استفاده لامپ متناسب سازد.
در کسب فیض از ذات اقدس الهی نیز چنین است و موجودات برای بهره مندی از آن فیض، نیازمند واسطه ای می باشند که همان نمایندگان خدا در زمین یعنی انبیاء و امامان هستند که فیض را از فیاض مطلق دریافت کرده و تمامی موجودات را از آن بهره مند می سازند. در این زمان نیز این واسطه وجود دارد که اگر چنین نبود تمامی موجودات نابود می شدند.
روایتی از امام باقر علیه السلام این موضوع را تأیید می کند:
«لو بقیت الأرض یوماً واحداً بلا امام منّا لساخت الأرض بأهلها».(دلائل الامامة،ص231)
«اگر زمین یک روز بدون امام باقی بماند، زمین اهلش را می بلعد و در خود فرو می برد».
2- در فلسفه (کار عقل) قانون تثبیت شده‌ای وجود دارد تحتِ عنوان: «عشق واقعی و عاشق واقعی، دلیل بر وجود معشوق واقعی است». این یک اصل بدون تغییر و اثبات شده است.
بدین معنا که اگر عاشق واقعی «یک انسان واقعی که عشقی دارد، نه یک انسان یا موجود خیالی»، عشقی واقعی «نه یک هوس یا خیال، بلکه عشق» داشته باشد، معلوم است که معشوق واقعی نیز حتماً وجود دارد.
به عنوان مثال اگر انسان هست و این انسان عاشق علم، زیبایی، قدرت، حیات، سلامت ... و سایر کمالات هست، معلوم می‌شود که این کمالات وجود دارند که او عاشق آنها شده است.
3- همه‌ی تلاش‌های آدمیان – چه انسان خوب و چه انسان بد و چه تلاش مفید و چه تلاش مضر – برای این است که انسان عاشق کمال است و می‌خواهد انسان کاملی باشد و اگر انسانی خطا میکند نیز به این دلیل است که مصداق کمال را خطا یافته است.
این عشق همگانی و واقعی انسان به کمال، همان عشق به انسان کامل است. پس شکی نیست که انسان کامل وجود دارد که بشر عاشق اوست. اگر چه مصداق آن را نشناسد و یا در انتخاب مصداق انسان کامل خطا کند. اما اصل تغییر ندارد.
4- این انسان کامل برای انسان «امام» است. هر کسی، شخصی را انسان کامل می‌داند و از او پیروی میکند. لذا «امامت» مسئله‌ای همگانی است و اختصاص به مسلمانان یا شیعیان ندارد.
بلکه همگان امام دارند. مباحثی چون: الگو قرار دادن، پیروی کردن، تبعیت نمودن، مُد و ... نیز از همین گرایش فطری سرچشمه می‌گیرد.
پس هر کسی برای خود امامی بر می‌گزیند و هیچ کس در دنیا بی‌امام نیست و همین خود بهترین دلیل بر وجود امامی واقعی و حقیقی است که برخی مصداق بیرونی و واقعی آن را درست می‌شناسند و تبعیت می‌کنند و برخی دیگر امام باطل را به جای او می‌گذارند.
از این خداوند متعال نیز در کلام وحی می‌فرماید: در آخرت همه‌ی انسان‌ها را با امامشان محشور میکند:
(يَومَ نَدعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِم ... ) (71إسراء)
« [آن] روزی که هر گروهى را با پيشواى آنها بخوانيم ...».
5- پس عشق واقعی انسان به «انسان کامل» و گرایشش به او و اطاعت و تبعیت و تقلید از او، خود بهترین دلیل است که «انسان کامل» در هر عصری وجود دارد.
این انسان کامل همان «امام زمان» است، هر چند که برخی دیگران را انسان کامل می‌دانند و آنان را امام خود بر می‌گزینند و برخی نیز مانند فراعنه‌ی زمان خود را انسان کامل می‌خوانند و بقیه را به اطاعت و تبعیت خود دعوت می‌کنند.
دانلود محتوای موضوع
پرینت موضوع
ارسال این موضوع به یک دوست
