دو سال پیش هنگام تحویل سال روبروی ایوان طلای ارباب بودم

دوسال پیش هنگام تحویل سال صدای لبیک یا حسین را که

در حریم ارباب پیچیده بود میشنیدم و اشک میریختم...

دوسال پیش اولین روز سالم را در حرم عشق سپری کردم

ارباب جانم از آخرین دیدارمان دوسال میگذرد

آخرین نگاهم را به شش گوشه ات پلک نزدم

که مبادا تصویر حرم در چشمانم آواره شود..

دو سال است که نوکر رو سیاهت به انتظار نشسته

و شما هنوز تذکره زیارتش را امضا نکرده ای...

آقای من..

میدانی من هم حکم کربلا نرفته ها پیدا کرده ام

آخر نه ضریح جدید را نظاره گر شده ام و

نه قدم در بین الحرمین سنگ فرش شده ات گذاشتم...

امسال هم نشد که راهی بشوم...

ارباب جانم سخت دلتنگتان شده ام

یادم نمیرود آن لحظه که پای در حرمت گذاردم

و قدم به قدم سوی ضریحت آمدم....

ارباب جانم سخت دلتنگ سینه زدن در صحن و سرایت هستم

سخت دلتنگ صدای لبیک یا حسین هنگام تحویل سال هستم

چه عیدی قشنگی بود

ارباب جانم دلم بهانه ی شما را میگیرد

آخر حریمتان را از کجا برایش بیاورم

حالا که تا دیار تو مارا نمیبرند

ما قلبمان شکست ...حرم را بیاورید