زنی که رابطه مان را آشوب کرد!  

خانم جوانی در محل کار همسرم بود که حد و حدود کارمند و رییس را رعایت نمیکرد و با تماسهای تلفنی و پیامکی موجب سلب آسایش من شده بود، که با اصلاح رفتار ایشان و کمتر شدن حساسیت من حل شد.

 تا امروز این کارمند مشغول به کار است و همسرم در کار به شدت به او نیاز دارد، به تازگی خانم جوانی را همسرم استخدام کرده. این کارمند جدید که زیبا هم هست، با کارمند مذکور قبلی مشکل پیدا کرده و همسرم برای حفظ او کارمند قبلی با آن همه توانایی و سابقه کار را اخراج کرده. این امر آنچنان حساسیت مرا زیاد کرد که با همسرم جدی و قاطع برخورد کردم و خواستار اخراج این خانم شدم. اولش همسرم قبول نمیکرد.میگفت تا دلیل قانع کننده ای نباشد اورا اخراج نمیکنم و بر سر این مسئله چند روز به من بی اعتنایی میکرد، تا گفتم یا من یا او. و با اکراه اورا اخراج کرد.

 از بعد از این موضوع، رابطه مان به شدت آشوب است. کوچکترین توجهی به من ندارد،قبلا ده بار در روز به من زنگ میزد ؛ الان اصلا. به او گفتم آنقدر آن خانم مهم بوده که با من این رفتار رو داری، جواب میده اگه مهم بود اخراجش نمیکردم و از بی اعتمادی تو ناراحتم. همسرم همیشه همه مسائل کاری رو برای من تعریف میکرد ولی گفته دیگه همه چی تموم شد و محاله از موضوعات روزم چیزی به تو بگم و تورو در جریان کاری بذارم. چون دردسره.خلاصه هفته پر استرسی را میگذرونم. نمیدونم باید چکار کنم؟ جنگ اول به از صلح آخر نیست؟

می شود در جواب این خانم گفت که دوست گرامی حتما خودتان هم متوجه شده اید که در مورد همسرتان قضاوت و پیش داوری منفی کرده اید و صرفا به محیط کار ایشان و روابط کاری شان حساس شده اید. چرا که اگر غیر از این بود همسرتان برای جلب نظر شما کارمندش را اخراج نمی کرد.

سه خطای شناختی با پیش داوری یا قضاوت همراه است ، تفکر همه یا هیچ که در واقع نوعی کلی گویی است ، برچسب زدن و نتیجه گیری شتابزده .

اما به نظر شما این طرز واکنش درست است؟

شما که ازهمسرتان هیچ خطایی ندیده اید صرفا به خاطر زیبایی کارمند ایشان، منطقی بود که همسرتان را برای اخراج بی دلیل این خانم تحت فشار قرار دهید؟

متاسفانه شاید میزان خیانتهای زناشویی افزایش یافته باشد اما از  طرف دیگر بخش عمده ای از مشکلات زناشویی، ناشی از خیانت زوجین به هم نیست بلکه به علت تصور و ترس از خیانت است که روابط را تیره و تار می کند. در حقیقت این دست زوجین صرفا در مورد هم دچار پیش داوری منفی هستند.

پیش داوری یا ارزشگذاری یکی از موانع صلح و آشتی درونی به شمار می آید . پیش داوری نوعی نگرش ، تفکر و تقویت کننده هیجان های خشم و نفرت است ;که در اثر آن  فردی را بد یا خوب ارزیابی می کنید و طبیعی است که وقتی این پیش داوری منفی باشد ، هیجان منفی درباره او دارید . پیشداوری با نتیجه گیری شتاب زده ، ذهن خوانی و برچسب زدن همراه است . پیش داوری کردن مانع پذیرش بدون قید و شرط است . افرادی که درباره خود قضاوت می کنند اغلب عزت نفس ضعیفی دارند و کسانی که درباره دیگران قضاوت می کنند اغلب روابط بین فردی پرتنشی دارند .

خطای شناختی

سه خطای شناختی با پیش داوری یا قضاوت همراه است ، تفکر همه یا هیچ که در واقع نوعی کلی گویی است ، برچسب زدن و نتیجه گیری شتابزده .

تفکر همه یا هیچ: در این حالت شما درباره دیگران قضاوت می کنید و بر اساس قضاوت های خود ، دیگران را در دو طبقه خوب یا بد جای می دهید .

برچسب زدن: برچسبها نسبتهای كلی هستند كه دیگران را ازما دورمیكنند و سبب تنش درروابط بین فردی میشوند.  

نتیجه گیری شتابزده: وقتی دربارة كسی پیش داوری وقضاوت میكنید، درواقع باشتابزدگی نتیجه گیری میكنید یعنی بدون شواهد كافی دربارة چیزی استنباطهایی میكنید كه اغلب نادرست ازكاردرمی آید. پیش داوری ونتیجه گیری شتابزده براساس ویژگیهای قومی وطبقاتی،درفرهنگ ما شایع است.

راه مقابله با تحریفهای شناختی این است كه اعتبارآنها رابا پرسشهایى كه درادامه آمده است به چالش بكشید:

-ازكجا مطمئنم كه این فكردرست است؟

-سود وزیان این روش تفكر چیست؟

-آیا تبیین دیگرى وجود دارد؟

-بعدازچند سال دراین باره چه فكرمیكنم؟

-اگریكى ازعزیزانم این گونه فكركند،به اوچه خواهم گفت؟

رها كردن پیش داوری

یكی ازمهمترین درسها، پذیرش خودودیگران است، ماباید خود ودیگران رابه عنوان قطعهایی ازپازل آفرینش همانطور كه هستیم،بپذیریم ودوست بداریم واعتراف كنیم كه هریك ازما موجوداتی بی همتا هستیم. پس خود را دوست بداریم وازخود مراقبت كنیم. به علاوه باید پیشداوری كردن را ازذهن و روان خود بزداییم وخود را ازقید وبندهای آن آزاد سازیم.. با احترام به اصل تفاوتهای فردی و پذیرش خود آسانترمیتوان در دریاى زندگی شنا كرد وبه بلوغ معنوی دست یافت.

یكی ازمهمترین درسها، پذیرش خود و دیگران است، ما باید خود ودیگران رابه عنوان قطعه هایی ازپازل آفرینش همانطور كه هستیم،بپذیریم ودوست بداریم واعتراف كنیم.

دوست من می بینید که شما هم صرفا در مورد همسرتان پیش داروی منفی کرده اید و علی رغم اینکه از ایشان خطایی سر نزده هم موجبات ناراحتی همسرتان را مهیا کردید و هم باعث از دست دادن موقعیت شغلی یک فرد دیگر شدید.

همه این مشکلات نشات گرفته از خللی است که شما در چرخه افکار خود ایجاد کرده اید.

توجه کنید علاقه بی حد و حصر شما و تمایلتان برای حفظ زندگی مشترک تان ستودنی است ولی اگر این علاقمندی جنبه حسادت بیاید و موجبات رنجش طرف مقابل و حتی دیگران را ایجاد کند قطعا باید فکری به حال این مساله نمود.

توصیه جدی دارم در این زمینه بیشتر مطالعه کنید و صد البته مراجعه حضوری نزد روان شناس(برای اصلاح چرخه افکارتان) توصیه می شود.

ضمنا درهنگام هجوم افکار منفی، فنون زیر را به كارگیرید:

-چشمان خود را ببندید،چن دنفس آرام وعمیق بكشید،ذهنتان را بسان آسمانی آبی مجسم كنید كه همان پیش داوریها یا قضاوتهایتان»پرندگان سیاه آسمان را در برگرفته اند،آرام وعمیق نفس، بكشید وبگذارید پرندگان سیاه به آرامی میدان ذهنتان راترك كنند. به آرامی آنها راهمراهی كنید تا جایی كه آسمان آبی ذهنتان را درآغوش گیرید.

-چشمان خودراببندید،چند نفس آرام وعمیق بكشید.ذهنتان راجویباری روان مجسم كنید كه قضاوتها چونان برگهای خشكیدة پاییزی برسطح آب روانند. جویباربه تدریج راه خود را میرود وبرگهای قضاوت را با خود میبرد وبه جویباری پاك وبدون غل وغش بدل میشود. اكنون ازذهن پاك وبدون قضاوت خود لذت ببرید.

-به همسر خود اعلام كنید كه تصمیم گرفته اید ازقضاوت دست بكشید وهرگاه این اتفاق رخداد، مچتان رابگیرند وبه شما یادآورشوند كه پیش داوری كردید.

مریم عطاریان

بخش خانواده ایرانی تبیان

خانما بنظرمن اصلا با آقایونی که نیاز به منشی دارن ازدواج نکنین

اعصابتونم سرجاش میمونه