زمان آغاز شده،لحظه ها می گذرد.مردم به زندگی مشغولند.ساعت
 
یکِ عاشقی است.سالها و قرنها می گذرد.سالها سپری می
 
شوند.آخرین لحظه ی عاشقی فرا می رسد.باز هم مردمان به زندگی
 
مشغولند و سالها گذشته.امروز آخرین روز است و آخرین فرستاده
 
رفته است.زمان ایستاده  و زمین می گرید.مردم سرگردانند.یکیشان
 
نوری یافته.هنوز ساعتهای عاشقی تمام نشده.مردم دوباره به زندگی
 
مشغولند.باز هم ساعت ها می گذرد و زمان به پیش می رود.ساعت
 
صد و بیست و چهار هزار و یازده عاشقی است.دیگر زمان
 
ایستاده.ساعت حرکت نمی کند.مردم وحشت زده و سرگردانند.دیگر
 
کسی زندگی نمی کند.همه و همه گریانند.درد فراق آشنا ترین،حال و
 
روز مردم است.چشم ها پر خون شده.هیچ کس نمی تواند حتی برای
 
لحظه ای آرامش یابد.ساعت روی صد و بیست و چهار هزار و یازده
 
ایستاده.ساعت دیگری روی صفر است.انسان های منتظر مزه ی تلخ
 
اتنظار را پس از قرن ها می چشند.هزاران سال گذشته.زمان حرکتی
 
نکرده.عقربه ها هم خسته اند.انتظار،درد آشنا یی است.دیگر مردم
 
هجران را فهمی ده اند و ساعت هنوز صفر عاشقی را نشان می دهد و
 
من ساعت صد و بیست و چهار هار و دوازده عاشقی را می جویم.

در برخی از دعاها امام زمان (علیه السلام) را به عنوان امام عدل گستر معرفی نموده است.

در دعای افتتاح  آن امام همام را به عنوان « والعدل المنتظر » (عدالت گستری که انتظار ظهورش می رود) یاد می کنیم و در زیارت آن حضرت نیز امام زمان را به عنوان « والعدل المشتهر » ذکر می کنیم . و او را آشکار کننده عدل در تمام گیتی می شماریم.

براستی آنچه جهان در انتظار اوست عدل و عدالت است که بنابر روایات وارده ، آن حضرت میزان عدل را در میان مردم قرار می دهد و همه بر اساس انصاف و میزان و عدل رفتار می نمایند.

در برخی از روایات آمدن امام را پس از آن برشمرده است که دنیا پر از ظلم و جور و ستم می شود که حضرت بقیه ا... الاعظم با آمدنشان جهان را مملو از عدل و داد می نمایند.

در واقع همه منتظران آن حضرت انتظار ظهور عدلی را دارند که به دست مبارک آن امام جاری می گردد چرا که همه از ستم و بیداد متجاوزان و ظالمان به تنگ آمده اند و انتظار تحولی عظیم را براساس عدل و انصاف دارند.

ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) بروز تمام خوبی ها از جمله عدل و داد است.

^{روزی ظهور میکنی و میرسد بهار}

^{اما به ماه وسال و زمان اعتبار نیست}

^{تقویم هم به گفته ام اقرار میکند}

^{سوگند میخورد که نباشی بهار نیست}