آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
اطلاعات نویسنده |
شنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۳ ۱۲:۱۰ قبل از ظهر
|
|||
عضو
شماره عضویت :
784
حالت :
ارسال ها :
78
محل سکونت : :
زنجان
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
117
اعتبار کاربر :
400
پسند ها :
49
تشکر شده : 71
وبسایت من :
وبسایت من
|
ب نام نامی الله
اين دو معني، مختلف است ولي در بعضي موارد تقريباً لازم و ملزوم يکديگرند، اگر شما پاکيزه کردن را به يک جماد نسبت بدهيد، اين معني مغاير با رشد و نموّ است، مثل اينکه ميگوييم «تطهير لباس». در مورد لباس يا بدن، تزکيه گفتن غلط است. اما در موجودات زنده و روينده که در مسير رشد و تکاملاند، آنچه که براي آنها آلودگي و بر ضد و منافي طبيعتشان شمرده ميشود، همان چيزهايي است که مانع رشد آنها هم هست. مثلاً گاهي زراعت دچار آفت ميشود و در آن علفهاي هرزي پيدا ميشود که قوهي زمين و رطوبت را جذب ميکند و مانع رشد زراعت ميشود. يا مثلاً گاهي در بدن انسان انگل پيدا ميشود. از نظر پزشکي اين براي بدن انسان يک آلودگي است و بر ضد بدن است. انگل نميگذارد بدن آن سلامت و کمال و رشد خودش را داشته باشد، خون يا مقداري از مواد غذايي را که بايد به بدن برسد به خودش اختصاص ميدهد و روزبهروز بزرگتر و بدن ضعيفتر ميشود.
پس در موجود زنده پاکيزه کردن مساوي است با رشد دادن؛ چون پاکيزه کردن يعني مانع رشد را برطرف کردن، و برطرف کردن مانع رشد، امري است که در ذات خودش روياننده و رشد و نموّ دهنده است.
پس معني «تزکيهي نفس» صرفاً پاکيزه کردن نيست، بلکه پاکيزه کردني است که مستلزم رشد و نموّ هم هست. علت اين است که نفس و روح انسان يک موجود زنده است و در ابتدا موجود ضعيفي است و تدريجاً رو به کمال ميرود. هر چه نفس در علم و عمل پيشروي کند کاملتر ميشود.
بنابراين معلوم شد که تزکيه، هم مشتمل بر معني پاکيزه کردن است و هم مشتمل بر معني نموّ دادن»
ویرایش موضوع توسط : بانوی مهر313
در تاریخ : شنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۳ ۱۲:۲۳ قبل از ظهر می پسندم 3 0 3 تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر |
|||
|
امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
|