ماه مبارک رمضان، با شکوه و شوکتی شگرف، دوباره به روی مشتاقان شرافت، آغوش می گشايد و با هلال محرابی اش، هلهله ی اهل پارسايی و پروا می انگيزد و غوغای غفران و همايش هدايت می آغازد و اينک با ضميری شادمانه و نيازی عاشقانه در قدوم بهاران معنويت در اين حرارت طبيعت، غنچه‌های غنوده در پرچين پرهيز می افشانيم و هم آوا با مولای منتظران، خوش آمدش می گوييم. شکرا که دوباره ابواب بهشت را گشودند و دريغا اگر با بال بصيرت به اوج رحمت و رهايی
Hlــــ,ci v,ci
ماه مبارک رمضان، با شکوه و شوکتی شگرف، دوباره به روی مشتاقان شرافت، آغوش می گشايد و با هلال محرابی اش، هلهله ی اهل پارسايی و پروا می انگيزد و غوغای غفران و همايش هدايت می آغازد و اينک با ضميری شادمانه و نيازی عاشقانه در قدوم بهاران معنويت در اين حرارت طبيعت، غنچه‌های غنوده در پرچين پرهيز می افشانيم و هم آوا با مولای منتظران، خوش آمدش می گوييم. شکرا که دوباره ابواب بهشت را گشودند و دريغا اگر با بال بصيرت به اوج رحمت و رهايی نرويم و از اين فرصت فريد فيض، بهره ور نشويم. يک سال، با فراز و فرود بسيار، رهسپاری نموديم و در راه روشن آيين آسمانی مان گام نهاديم و در اين طی طريق از ذخاير معنوی وجودمان سود جستيم و با محرک ايمان باطن به سوی اهداف الهی، قوای ظاهر خويش را به حرکت واداشتيم و اينک ماه مبارک رمضان، هنگامه ای است که می توانيم ذخاير درون را غنی سازيم و ريزش‌های نفسانی را با رويش‌‌های سبز «صبر» و «صلوة» جبران نماييم. لغزشگاه ها و کژراهه ها آنگاه رخ می نمايند و آدمی را به خود فرامی خوانند که کاهش ذخاير نفسانی آغاز شود و توان حرکت های پيش رونده از رهروان سلب گردد. گويا با تشريع روزه برای اهل ايمان، خالق يکتا اراده فرموده که هر سال با انباشت ذخاير نوين معنوی، از توان سير و سلوک در صراط مستقيم کاسته نشده و با امداد از روشنايی روزه و نور نيايش و فروزندگی فطر، فانوس فطرت انفس، پديدار و پايدار بماند. روزه، آموزه هايی دارد که هر کدام از آنها دريايی از معنا و معنويت را به موج وامی دارد و به اوج عزت می رساند. روزه، هدفداری و غايت طلبی را در انسان تقويت می کند و او را به اين باور می رساند که برای نيل به مطلوب نبايد از دشواری ها و مشکل ها هراسيد. سطح تأمل و تحمل برای روزه داران، بسيار بالاست. هدف و مقصودشان هم زيباست؛ قرب قادر متعال و ايصال به منشأ قدرت مطلق.
تلاش و کوشايی روز افزون و پرهيز از تن آسايی و خويش را در حصر «عسر» قرار دادن تا به «يسر» نائل شدن، از ديگر آموزه‌‌های رمضان است؛ «فانّ مع العسر يسرا». در بطن معسرت و سختی، آسانی و گشايش، نهان است و برای استحصال گوهر آسايش ، بايد در قعر اقيانوس دشواری غوطه ور شويم و با کند و کاو بسيار، صدف نفس بگشاييم و کنز کرامت آن را به دست آوريم.
بازدارندگی از فرسايش روح و پرهيز از فروغلتيدن در مرداب منيت و رهايی از تنيدن تارهای روزمره گی در اطراف قلب و انديشه نيز ارمغانی است که صبر و صيام از آسمان برای اهل زمين می آورند؛ و نيز بازبينی گذشته و مراقبت نفسانی در آينده. رمضان، افزون بر اعطای فرصت خودسازی، ديدگاه مراقبتی و انتقادی نسبت به نفسانيت خويش را به روی روزه داران می گشايد و با کاستن تعلقات دنيايی، نورانيت و بصيرتی را به دنبال می آورد که می توان با نگاهی الهی، اعمال و کردار گذشته را واکاوی نمود و به زشتی و زيبايی آنها با ديده ی انصاف و غير خودبينانه نگريست و نيروی حراست و مراقبت قوی و بازدارنده را در وجود خود پديد آورد و به اين باور رسيد که تا نگاه انتقادی نباشد، عيب و اعوجاج نفس برطرف نخواهد شد؛ و اين امر برای آنانی زيبنده تر است که واجد مسؤوليتی سياسی يا اجتماعی هستند، تا با جزم انگاری به اعمال خود نگاه نکنند بلکه به اعمال و عملکرد خود به ديده ی اصلاح و انصاف بنگرند و روش ها ومنش های مذموم را کنار بگذارند و خدمت خالصانه را وجهه ی همت خود سازند و بر خواهش های نفسانی، غلبه کنند و نعمات دنيوی را برای مردم بخواهند و خود به قدر کفايت، بسنده نمايند.
نکته ی آخر؛ همان گونه که روح جمع گرايی و هم انديشی در فرائض و مناسک دينی همانند جهاد، حج، زکات، خمس و نمازهای جمعه و جماعات حاکم است، روزه نيز از اين قاعده ی زيبا مستثنا نيست. گر چه ظاهر روزه، فريضه ای انفرادی است اما نتيجه و ثمره ی آن به گونه ای است که راه استقرار مساوات و عدالت اجتماعی را هموار می سازد، روحيه ی بی تفاوتی نسبت به محروميت ها و مسکنت ها را از بين می برد، طعم گرسنگی و فقر را در کام تمام اقشار جامعه می پراکند، همگان را از اسراف و مصرف گرايی بازمی دارد، اطعام و انفاق به نيازمندان و يکسانی و يکسان نگری انسان ها در محضر مقدس ربوبی را می آموزد؛ «اللهم اغن کل فقير، اللهم اشبع کل جائع، اللهم اکس کل عريان ...» اينها ادعيه ای است فرا مليتی با محتوای جهانی نگری، و اينکه منتظر و آرزومند روزی بودن که فقر و گرسنگی و نيازمندی در تمام نقاط دنيا ريشه کن شود؛ در واقع آرزومند فرا رسيدن حاکميت جهانی و عدالت گستر مهدی موعود ارواحنا فداه. در آستانه ی حلول هلال ماه مبارک رمضان، فرا رسيدن موسم هدايت و همدلی را به تمام مؤمنان و منتظران فرج آل محمد (ص) تهنيت می گوييم.
آمــــوزه روزه 
[1]
دانلود محتوای موضوع
پرینت موضوع
ارسال این موضوع به یک دوست
