رسول اکرم صلی الله علیه وآله :

 الْحَيَاءُ حَيَاءَانِ حَيَاءُ عَقْلٍ وَ حَيَاءُ حُمْقٍ فَحَيَاءُ الْعَقْلِ هُوَ الْعِلْمُ وَ حَيَاءُ الْحُمْقِ هُوَ الْجَهْل‏

حيا دو گونه است: حياء عقل و حياء حماقت، حياء عقل، علم است و حياء حماقت، نادانى است

کافی(ط-الاسلامیه) ج2 ، ص106 ، ح6
 

كَانَ رَسُولُ اللَّهِ حَيِيّاً لَا يُسْأَلُ شَيْئاً إِلَّا أَعْطَاه‏

رسول الله با حیا بود چیزی نمیخواست مگر اینکه به او عطا می کردند

مكارم الأخلاق ص 17


رسول اکرم صلی الله علیه و آله :

 الحياء لا يأتي إلّا بخير

 از حيا جز نيكى نمى ‏آيد

 نهج الفصاحة  ص 453 ، ح1427


رسول اکرم صلی الله و علیه و آله :

 الحياء و الإيمان قرنا جميعا فإذا رفع أحدهما رفع الآخر

 حيا و ايمان قرين يك ديگرند اگر يكى از ميان برخاست ديگرى هم برود

 نهج الفصاحة  ص 453 ، ح1429


رسول اکرم صلی الله علیه و آله :

 الحياء هو الدّين كلّه‏

 حيا تمام دين است‏

 نهج الفصاحة  ص 453 ، ح1428


امام صادق علیه السلام :

لَا إِيمَانَ لِمَنْ لَا حَيَاءَ لَه‏

ایمان ندارد کسی که حیا ندارد

كافي (ط - الإسلامية) ج‏2، ص106 ، ح5


رسول اکرم صلی الله علیه و آله :

 اَلْعَدْلُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى الاُمَراءِ اَحْسَنُ، وَ السَّخاءُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى الاَغْنياءِ اَحْسَنُ، اَلْوَرَعُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى الْعُلَماءِ اَحْسَنُ، اَلصَّبْرُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى الْفُقَراءِ اَحْسَنُ، اَلتَّوبَةُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى الشَّبابِ اَحْسَنُ، اَلْحَياءُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى النِّساءِ اَحْسَنُ؛

عدالت نيكو است اما از دولتمردان نيكوتر، سخاوت نيكو است اما از ثروتمندان نيكوتر؛ تقوا نيكو است اما از علما نيكوتر؛ صبر نيكو است اما از فقرا نيكوتر، توبه نيكو است اما از جوانان نيكوتر و حيا نيكو است اما از زنان نيكوتر.

نهج الفصاحه ص578 ، ح 2006


امام علی علیه السلام :

الْمُؤْمِنُ حَيِيٌّ غَنِيٌّ مُوقِنٌ تَقِي‏

مؤمن، با حيا، بى ‏نياز، با وقار و پرهيزگار است.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص90 ، ح 1530

رسول اکرم صلی الله علیه و آله :
إذا رأيت من أخيك ثلاث خصال فارجه: الحياء و الأمانة و الصّدق و إذا لم ترها فلا ترجه‏
وقتى در برادر(دینی) خود سه صفت ديدى به او اميدوار باش، حيا و امانت داری و راستگویی و اگر آن ها را ندیدی به او اميد نداشته باش‏

نهج الفصاحه ص193، ح 205

امام علی علیه السلام :

اَصلُ المُروءَةِ الحَياءُ وَ ثَمَرَتُهَا العِفَّةُ؛
ريشه مردانگى حيا و ميوه اش پاكدامنى است.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص258 ، ح 5503

امام باقر علیه السلام :

 فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً قَالَ قُولُوا لِلنَّاسِ أَحْسَنَ مَا تُحِبُّونَ أَنْ يُقَالَ لَكُمْ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُبْغِضُ اللَّعَّانَ السَّبَّابَ الطَّعَّانَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ الْفَاحِشَ الْمُتَفَحِّشَ السَّائِلَ الْمُلْحِفَ وَ يُحِبُّ الْحَيَّ الْحَلِيمَ الْعَفِيفَ الْمُتَعَفِّف‏

درباره اين گفته خداوند كه «با مردم به زبان خوش سخن بگوييد» فرمود: بهترين سخنى كه دوست داريد مردم به شما بگويند، به آنها بگوييد، چرا كه خداوند، لعنت كننده، دشنام دهند، زخم زبان زن بر مؤمنان، زشت گفتار، بدزبان و گداى سمج را دشمن مى دارد و با حيا و بردبار و عفيفِ پارسا را دوست دارد.

امالى (صدوق) ص 254 ، ح4

رسول اکرم صلی الله علیه و آله :

أمَّا الحَياءُ فَيَتَشَعَّبُ مِنهُ اللِّينُ، و الرّأفَةُ، و المُراقَبَةُ للّه  فِى السِّرِّ و العَلانيَةِ، و السَّلامَةُ، و اجتِنابُ الشَّرِّ، و البَشاشَةُ، و السَّماحَةُ، و الظَّفَرُ، و حُسنُ الثَّناءِ عَلَى المَرءِ فِى النّاسِ، فَهذا ما أصابَ العاقِلَ بِالحَياءِ، فَطُوبى لِمَن قَبِلَ نَصيحَةَ اللّه  و خافَ فَضيحَتَهُ؛
اما شاخه هاى حيا عبارتند از: نرمش، مهربانى، در نظر داشتن خدا در آشكار و نهان، سلامت، دورى از بدى، خوشرويى، گذشت، بخشندگى ، پيروزى و خوشنامى در ميان مردم، اينها فوايدى است كه خردمند از حيا مى برد. خوشا بحال كسى كه نصيحت خدا را بپذيرد و از رسوايى خودش بترسد.
تحف العقول ص 17

امم علی علیه السلام :

ثَلاثٌ لا يُستَحيى مِنهُنَّ: خِدمَةُ الرَّجُلِ ضَيفَهُ و َقيامُهُ عَن مَجلِسِهِ لأَبيهِ و َمُعَلِّمِهِ و َطَلَبُ الحَقِّ و َإن قَلّ؛
از سه كار حيا نبايد كرد: خدمت به ميهمان، از جا برخاستن در برابر پدر و آموزگار خويش و طلب حق گرچه اندك باشد.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص69 ، ح 978

امام علی علیه السلام:

غايَةُ الحَياءِ أن يَستَحيِىَ المَرءُ مِن نَفسِهِ؛
اوج حيا اين است كه آدمى از خودش حيا كند.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص236 ، ح4758

امام صادق علیه السلام :

اَلحَياءُ عَشَرَةُ أَجزاءٍ تِسعَةٌ فِى النِّساءِ و َواحِدٌ فِى الرِّجالِ؛
حيا ده جز دارد، نه جزء آن در زنان است و يك جزء در مردان.

من لایحضر الفقیه ج3 ، ص468 ، ح4630

امام کاظم علیه السلام :

اَلحَياءُ مِنَ الايمانِ وَ الايمانُ فِى الجَنَّةِ و َالبَذاءُ مِنَ الجَفاءِ وَ الجَفاءُ فِى النّارِ؛
حيا از ايمان و ايمان در بهشت است و بدزبانى از بى مهرى و بدرفتارى است و بدرفتارى در جهنم است.

تحف العقول ص 394 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج75، ص309

رسول اکرم صلی الله علیه و آله :

إنَّ اللّه  يُحِبُّ الحَيِىَّ الحَليمَ العَفيفَ المُتَعفِّفَ؛
خداوند انسان با حياىِ بردبارِ پاك دامنى را كه پاكدامنى مى ورزد، دوست دارد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص112، ح8

امام علی علیه السلام :

اَلحَياءُ مِفتاحُ كُلِّ الخَيرِ؛
حيا كليد همه خوبى هاست.

 غرر الحكم و درر الكلم ج‏1، ص 93، ح340