یک بیماری که همه ی ما به آن مبتلا هستیم جو گیر شدن می باشد.

تا یک مسئله ای به وجود می آید ما را جو می گیرد و می خواهیم خود را به شکلی خالی نماییم. خودمان هم به هیچ عنوان متوجه این موضوع نمیشویم. در آن لحضه فقط می خواهیم به شکلی خود را خالی کنیم، حتی متوجه حرکات خود نمی شویم، در آن موقعیت ممکن است کار های ناپسندی از خود نشان دهیم که باعث شود اطرافیان را از خود زده یا دور کنیم. اگر در پیش دوستان و اقوام خود باشید و یک مسئله ای باعث جو گیر شدن شما شود در آن لحظه می توانید کاری کند که دوست یا خویشاوند خود را از خود دور کنید، بدون آن که خود متوجه همچین مسئله ای شوید. (( اگر دوست داشتید یک بار امتحان کنید ))

اگر بخواهیم بگوییم از کجا به این بیماری مبتلا می شویم؟ از وقتی والدین، بچه های خود را در یک جمع قرار دهند. مانند یک مکان آموزشی.

همین که بچه وارد یک جمع شد واز رفتار آنها تقلید کرد، دیگر نمی توان کاری کرد. زیرا که این رفتارها در ذهن آن بچه نشسته. وقتی که آن بچه بزرگتر شد و وارد مدرسه شد این بیماری رشد می کند و برای هر اتفاق جدیدی جو گیر می شود. هر چه که این بچه بزرگتر می شود اتفاقات جدید برایش روی می دهد و جو گرفتن آن هم سریع تر می شود.

حال همین بچه کوچک بزگ شده و در یک مکانی کار می کند، همین مسئله جو  گرفتن باعث می شود که از آن مکان اخراج شود. و اما در پیری؛ می تواند با یک بار جو گرفتن فشارش بالا رود و راهی بیمارستان شود.

این مطلب رو نوشتم که بگم از همین الآن مواظب رفتار خود باش. وقتی در جمعی نشستی هر ان ممکن است یک رفتار ناپسند از تو سر بزند.

پس از همین الآن تلاش کن که وقتی جو گیر شدی بتوانی رفتارت را کنترل کنی. زیرا این بیماری درمان ندارد.