شــبا وقـــتی که بیــداری .. خــــــدا هـــم با تو بیداره

تا وقـــــتی که نــخوابی تو .. ازت چـــــتش ور نمیداره

خـــدا می‌بـــینه حالــت رو .. خدا میـــدونه حسـت رو

از اون بالا میــــــــــاد پایین .. خدا مـــی‌گیره دسِت رو

خدا میــــدونه  تــــو قلبت .. چه اندازه تــــــو غم داری

خدا میـــدونه تــــــــــو دنیا .. چه چیزی رو تو کم داری

خدا نزدیک قلب توســـــت .. با یک آغــــــــوش وا کرده

نذار پلک‌هــا تــــو روی هم .. اگـــــه قلبت پـــــره درده

خدا رو میشه حسش کرد .. توی هر حالی که باشی

فقـــــــــط  باید تو  با یادش .. توی هر لحظه همراشی 

سبکبالان خرامیدند و رفتند
مرا بیچاره نامیدند و رفتند

سواران لحظه‌ای تمکین نکردند
ترحم بر من مسکین نکردند

سواران از سر نعش‌م گذشتند
فغان‌ها کردم، اما برنگشتند

اسیر و زخمی و بی دست و پا من
رفیقان! این چه سودا بود با من؟

این همه جلوه و در پرده نهانی گل من                   وین همه پرده و از جلوه عیانی گل من

آن تجلی که به عشق است و جلالست و جمال                      و آن ندانیم که خود چیست تو آنی گل من

از صلای ازلی تا به سکوت ابدی                         یک دهن وصف تو هر دل به زبانی گل من

اشک من نامه نویس است وبجز قاصد راه                     نیست در کوی توام نامه رسانی گل من