آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
اطلاعات نویسنده |
یکشنبه ۶ مهر ۱۳۹۳ ۰۹:۴۴ بعد از ظهر
|
|||||||
بانو
شماره عضویت :
113
حالت :
ارسال ها :
123
محل سکونت : :
قم
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
189
اعتبار کاربر :
771
پسند ها :
150
تشکر شده : 71
|
ادامه زمینه های هشتگانه نفرت یا خوشنودی:
زمینه هفتم: بعضی ها، ارزش ها را در نعمت ها و داده ها جست و جو می کنند و بعضی ها که از نعمت و دارایی برخوردار نیستند، ارزش ها را در عمل و کار انسان می دانند، که می توانند به نعمت ها و دارایی ها جهت بدهند و از آن ها بهره بردارد. اعتقاد اول، انسان را دنیاپرست و اعتقاد دوم، انسان را خودپرست می سازد. و آن جا که دنیا و توان انسان تمام می شود، بن بست و پوچی و حسرت برای او باقی می ماند. و نارضایی و اندوه و افسوس و حسرت، کاسه دل او را پر می کند. اما اگر سعی را ملاک ارزش بدانیم، نه عمل را؛ اگر نسبت داده ها و بازدهی را در نظر بگیریم؛ آن وقت، از دنیاپرستی و و خود پرستی نجات می یابیم؛ همان طور که از غرور و یأس آزاد می شویم. کسی که از یک تومان، یک ریال سود آورده یا کسی که از هزار تومان ، ده تومان بهره گرفته، مساوی نیست؛ چون او یک دهم سود آورده و این دیگری یک صدم، پس اگر این دیگری از هزار تومان، صد تومان بهره می اورد، تازه با هم مساوی و برابر بودند. این گونه، حسرت و افسوس و غرور و یأس شکسته می شود و خوشنودی و رضا، در دل تو خانه می کند؛ که تو بر نعمت ها و قدرت های بیرون و درون خودت تکیه نداری؛ و می دانی که داده ها، بازدهی می خواهد. و هنگام حسابرسی، نسبت ها را در نظر می گیرند و این گونه پاداش می دهند و یا بازخواست می کنند.
می پسندم 3 0 3 تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||||||
|
امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
|