وخداوند سکوت را آفرید

و خداوند سکوت را آفرید سکوت، يعني گفتن در نگفتن . سکوتِ مظلوم، يعني نفريني مطلق و ابدي. سکوتِ محکوم بي گناه، يعني بغض، آه، گريه درون. سکوت، در خود گريه دارد ولي گريه، با خود سکوتي ندارد. سکوتِ شاهد، يعني شهادتِ دروغ، موقع خواب و استراحت و تعطيلي وجدان. سکوتِ آرام کتابخانه،يعني رعدوغرش نهفته ي تمامِ حرفهاي فشرده ي عالم،درپيش از اين هر سکوتي، سرشار از ناگفته ها نيست، بعضي وقت ها، سرشار از خجالتِ گفته هااست. بعضي سکوت را به رشوه اي کلان مي خرند و با سودي سرشار، به اسـم حق السکوت، مي
,onh,kn s;,j vh Htvdn