طبق روایاتی که از معصومین(علیهم‌السلام) به ما رسیده است، بهشت، هشت در دارد که از هر دری گروهی خاص از انسان‌ها وارد می‌شوند؛ هم‌چنین در برخی از این روایات، بیان شده که در بالای این درها چه چیزی نوشته شده است.

 به طور مثال، پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: «در شب معراج، من‌را به آسمان بردند، جبرئيل به من گفت: بهشت و جهنم مامور هستند كه خود را بر تو عرضه كنند. من بهشت را ديدم و آن نعمت‏هایى را كه در آن بود و جهنم را ديدم و آن عذاب‏هایى را كه در آن بود.

بهشت داراى هشت در بود، و بر فراز هر درى چهار كلمه نوشته شده بود كه هر كلمه آن، از تمام دنيا و آن‌چه در دنياست، براى كسى كه بداند و عمل كند بهتر است؛ جهنم نیز داراى هفت در بود و بر فراز هر درى سه كلمه نوشته بود كه هر كلمه‌اى از آن، براى كسى كه بداند و عمل كند از دنيا و آن‌چه در آن است بهتر خواهد بود. در اين حال، جبرئيل به من گفت: بخوان اى «محمد» كه بر بالاى درها چه نوشته شده است و من خواندم.
امّا بر بالای درهاى بهشت چنین نوشته شده بود؛ بر بالاى در اول نوشته بود: «لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِىٌّ وَلِىُّ اللَهِ، هر چيزی راه و چاره‌اى دارد، و راه وصول به راحتى و آسایش، چهار صفت است: قناعت، گفتن حق و حقیقت، ترك كينه، و مجالست با اهل خير».

بر بالاى در دوم نوشته بود: «لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِىٌّ وَلِىُّ اللَه، براى هر چيزی راه و چاره‌اى دارد، و راه وصول به سرور و خوش‌حالى در آخرت، چهار صفت است: دست‌كشيدن بر سر يتيمان، عطوفت بر بيوه‌زنان، كوشش در برآوردن نيازهاى مومنان و تفقد از فقيران و مسكينان».

بر بالاى در سوم نوشته بود: «لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِىٌّ وَلِىُّ اللَهِ، هر چيزی راه و چاره‌اى دارد و راه وصول به سلامتى در دنيا چهار صفت است: كم گفتن، كم خوابيدن، كم راه رفتن و كم خوردن».
بر بالاى در چهارم نوشته بود: «لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِىٌّ وَلِىُّ اللَهِ، كسى كه ايمان به خدا و روز قيامت دارد، بايد ميهمان خود را گرامى بدارد؛ بايد همسايه خود را گرامى بدارد؛ بايد پدر و مادر خود را گرامى بدارد و بايد كلام خوب و گفتار خير بگويد و يا ساكت باشد».

بر بالاى در پنجم نوشته بود: «لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِىٌّ وَلِىُّ اللَهِ، كسى كه بخواهد به او ظلم نشود، بايد خود او ظلم نكند؛ كسى كه بخواهد به او فحش و ناسزا نگویند، بايد خود او فحش و ناسزا نگوید؛ كسى كه بخواهد ذليل و پست نشود، بايد كسى را ذليل و پست نكند؛ كسى كه بخواهد به دست‌آويزی متين و استوارى در دنيا و آخرت چنگ زند، بايد بگويد: لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِىٌّ وَلِىُّ اللَه».

و بر بالاى در ششم نوشته بود: «لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِىٌّ وَلِىُّ اللَهِ، كسى كه دوست دارد قبرش وسيع و گشاده باشد، مساجد را بنا كند؛ كسى كه دوست دارد او را كرم‏ها در زير زمين نخورند، در مساجد سكونت كند؛ كسى كه دوست دارد پيوسته پاك و تازه باشد، نپوسد و كهنه نشود، مساجد را جاروب كند؛ كسى كه دوست دارد جايگاه خود را در بهشت ببيند، مساجد را با فرش و بِساط، فرش كند».

و بر بالاى در هفتم نوشته بود: «لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِىٌّ وَلِىُّ اللَهِ، سفيدى و روشنایى دل در چهار صفت است: عيادت كردن از مريضان، تشييع جنازه، خريدن كفن‌ها و رد كردن قرض‌ها».

و بر بالاى در هشتم نوشته بود: «لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِىٌّ وَلِىُّ اللَهِ، كسى كه دوست دارد از اين درها وارد بهشت شود، بايد به چهار صفت داشته باشد: سَخاوت، حُسن اخلاق، صدقه‌دادن و نگاهداشتن خود را از اذيت و آزار بندگان خداوند متعال».