چه می‌شد اگر کامپیوترها این قابلیت را داشتند تا مثلا پیش از خرید آنلاین یک پارچه، جنس آن را بتوانیم لمس کنیم؟ یا بو و مزه غذایی که به دنبال دستور پخت آن هستیم را بچشیم؟ اگر این اتفاق واقعا رخ می‌داد همه چیز تغییر می‌کرد. شاید جالب باشد بدانید که لازم نیست در حسرت این واقعه باشید زیرا IBM وعده تحقق آن را ظرف ۵ سال آینده داده است.

هر ساله IBM در مورد تکنولوژی‌هایی پیشگویی می‌کند که ممکن است روزی به واقعیت تبدیل شوند. برنی میرسون یکی از کارشناسان ارشد IBM گفته است امسال این تکنولوژی‌ها مربوط به گسترش محدوده قابلیت‌های کامپیوترها است به گونه‌ای که بتوانند بویی استشمام یا غذایی را مزه کنند. فرضیه بر این اساس است که کامپیوترها را از یک ماشین حساب پیشرفته به یک دستگاه هوشمند با قابلیت فکر کردن تبدیل کنند. 

کامپیوتر با حس لامسه

حتی افرادی که خرید آنلاین را دوست دارند می‌گویند خرید از روی عکس یک محصول چندان هم کار آسانی نیست. بیشتر ما دوست داریم پیش از خرید یک محصول بتوانیم جنس آن را لمس کنیم. بنابراین چه می‌شد اگر می‌توانستیم مثلا پیش از خرید یک کت پشمی جنس آن را در تلفن همراه خود کنترل کنیم؟ میرسون در این رابطه می‌گوید: "با دادن اطلاعات بافت پارچه به درایوهای فیزوالکتریک دستگاه‌ها می‌توان لرزش و دما را در صفحه نمایش‌های لمسی شبیه‌سازی و آن حس را به کاربر القا کرد. تصور کنید، تعداد زیادی پیکسل پیش رو دارید که هر کدام می‌توانند دما و حرکت پارچه را به شما منتقل کنند."

 برخی از این قابلیت‌ها به شکل بسیار ابتدایی در برخی از بازی‌های کامپیوتری وجود دارند. به طور مثال، دسته‌های بازی هنگام تصادف اتومبیل بازی، در دست کاربر می‌لرزند.

دیدن کل جنگل، نه فقط درخت‌ها

اگر مجبور به کلیک کردن روی یک عکس به منظور تحلیل آن باشید، جور کردن هرکدام از بخش‌های آن ممکن است زمان زیادی بطلبد. اگر کامپیوتر می‌توانست واقعا ببیند و درک کند که عکس برای چه نمایش داده شده است، می‌توانست به روند آنالیز آن سرعت ببخشد که در نتیجه، تجزیه مواردی همچون عکس‌های پزشکی و تصاویر ترافیکی بسیار سربع‌تر انجام می‌شد. تفاوت در اینجا میان نگاه کامپیوتر به یک عکس و درک آن بدون تقسیم آن به کامپوننت‌های بی‌شمار است. نوع بشر به این ترتیب با دنیای بیرون ارتباط برقرار می‌کند. کامپیوترها می‌توانند عکس اسکن شده از انسان را مانیتور و تغییرات را پیدا کنند و شرایط سلامتی را پیش از آنکه خیلی جدی شود، نشان بدهند.

شنیدن کل داستان

از آنجا که کامپیوترها باید یک عکس را با هویت واقعی ببینند IBM می‌گوید که آن‌ها باید صداها را نیز به خوبی بشنوند، - صدای محیط، کلمات، موسیقی و ... . فقط لازم نیست که کلمات را تشخیص دهند. میرسون می‌گوید: "شنیدن می‌تواند شامل صداهای محیط نیز باشد. اگر فردی که تماس تلفنی گرفته است در حال رانندگی با ماشینی است کخ موتور آن دو هزار دور در دقیقه می چرخد، شما می‌توانید تشخیص دهید که آیا او در ترافیک گیر افتاده یا در حال حرکت است."

با تعبیه حسگرها در محل‌های مستعد سیل، این فناوری می‌تواند به پشتوانه دریافت صداها، به کاربر هشدار بدهد که آیا احتمال ریزش گل و رسوب وجود دارد یا خیر. کامپیوترها همچنین با توجه به تجربه قبلی، می‌توانند تشخیص بدهند که آیا صدای گریه بچه برای خیس بودن پوشک، دندان درآوردن یا مساله جدی‌تری است.

دیجیتال شدن حس چشایی

کارشناسان آی‌بی‌ام همچنین اعتقاد دارند که کامپیوترها می‌توانند طعم موادی همچون شکلات یا بادمجان را نیز تشخیص بدهند و تعیین کنند چرا مردم آن‌ها را دوست دارند یا از آن‌ها خوششان نمی‌آید.

با شکستن مزه به مولکول‌های تشکیل دهنده آن و داشتن پایگاه اطلاعاتی گردآوری شده از مزه‌های مختلف، می‌توان مزه‌ای را از مزه دیگر تشخیص داد. این فناوری می‌تواند عناصر سبزیجات و غذاهای دریایی را که نشان دهنده مزه مختلفی از گوشت هستند، تشخیص دهد یا در بعضی موارد، می‌تواند به عنوان یک جایگزین برای گوشت باشد.

اینگونه درک کردن عناصر شیمیایی یک غذا می‌تواند به مردم کمک کند تا خوراکی‌های سالم‌تر را جایگزین مواردی مانند شیرشکلات خودشان بکنند.

بینی با حس بویایی

تصور کنید روزی بیاید که گوشی هوشمند شما از روی نفس کشیدن‌تان تشخیص بدهد قرار است سرما بخورید. این امکان پذیر است که دکتر شما از راه دور بیماری شما را تشخیص دهد و برایتان نسخه تجویز کند. این فناوری همچنین می‌تواند سموم موجود در محیط را پیش از زیاد شدن بو بکشد و تشخیص دهد.

میرسون می‌گوید: "شما می‌توانید حسگرهای شیمیایی را روی یک سطح نقاشی کنید و وقتی آن‌ها الگویی را پیدا کردند، از خودشان بو متصاعد می‌کنند. می‌توانید رنگ غلیظی با انواع حسگرها داشته باشید که می‌تواند همه چیز را آنگونه که شما دوست دارید، تقلید کند."

آیا آی‌بی‌ام این پیشگویی‌ها را عملی می‌کند؟

تجربه نشان داده است که پیشگویی‌های دنیای فناوری همیشه هم رنگ واقعیت به خود نگرفته‌اند. اما فهرستی که آی‌بی‌ام تهیه کرده است، به نظر می‌آید قرار است خوب پیش برود. همچنین دنبال کردن این پیشگویی‌ها نیز جالب است.

با توجه به پیش‌بینی‌های سال گذشته، می‌توان گفت احتمال موفقیت و خطا وجود دارد. یکی از پیش‌گویی‌های سال ۲۰۱۱ میلادی این بود که قرار است استفاده بهینه‌تری از انرژی‌های جنبشی - از راه رفتن انسان‌ها گرفته تا دوچرخه سواری و شنا کردن - داشته باشیم. لس آنجلس در حال آزمایش کردن فناوری چرخ طیار به عنوان راهی برای جمع‌آوری انرژی ترمز قطارها و استفاده دوباره آن‌ها برای سرعت گرفتن قطار هستند. همچنین Pavegen در حال ساخت کاشی‌هایی برای پیاده‌رو هستند که بتواند انرژی راه رفتن آدم‌ها را جمع آوری کند.

همچنین به طور مثال، می‌توانیم منتظر هدست‌هایی باشیم که می‌توانند فعالیت‌های مغر انسان را اندازه‌گیری کنند و حالت‌های صورت ما را تشخیص دهند.

اگر نگاهی به فهرست ابتدایی IBM در سال ۲۰۰۶ میلادی بیندازیم، می‌بینیم چندان هم بیراهه نرفته است. در حال حاضر، مردم می‌توانند از راه دور سلامتی خود را درمان کنند. تعداد زیادی تله-رادیولوژی و دکترهایی وجود دارند که می‌توانند حتی از راه دور جراحی کنند. حتی پیش‌گویی IBM در مورد ترجمه هم‌زمان فور در حال حاضر در محصولاتی همچون ترجمه متن گلکسی‌های سامسونگ وجود دارند. البته میرسون قبول کرده است که برخی از طرح‌های آن‌ها همچون حرکت وسایل نقلیه با نیروی هیدروژن، چندان موفق نبوده است. اما او همچنان از تلاش‌های کلی آی‌بی‌ام در به انجام رساندن پیش‌بینی‌هایش بسیار خرسند و راضی است.

به نظر شما پیش‌بینی آی‌بی‌ام از آینده تا چقدر می‌تواند به واقعیت تبدیل شود؟