تقدیم به فرشته ای که پرواز را بی من تجربه کرد:

سلام ! ای عزیزی که می دونم این شاید برای هزارمین باره که می یام نبود زمینیت را غصه می خورم.....اما هنوزم جواب نمی دی.... دیگه نمی گم از این دنیا داره چی جوری می گذره؟ جز دلتنگی تو جز دوری تو و بی تابی بهار چیز بیشتری نیست......خیلی خسته ام دلم یه شونه می خواد برا هق هق.......کاش تو بودی هوامو می گرفتی...وقتی دلم می گرفت اون چشمای بی تکرار و معصومت را نثارم می کردی...پشتم گرم بود......دلم خیلی گرفته  می دونی این دنیای بزرگ دیگه جایی برای من نداره......دنیای شما بیشتر من را می تونه تو خودش جا بده........ترانه ی بی تکرار روزهای پر خاطره! دلم برای شبهای با تو بودن تنگ شده......برای همه چیز.....جز خاطرات نحس و بی خاطره ی امروز.....من منتظرتم.....منتظر یه روزی من را صدا کنی......بهارت خسته شده خیلی خسته شده هیچ چیز را تاب نمی یاره......چقدر آدما نامرد شدن همشون می زنن زیر حرفاشون.........از همشون بدم می یاد...از همه ی آدما بدم می یاد...بهت بر نخوره با تو نیستم تو که فرشته ای آدم نیستی.... واسه همین بود این زمین نحس لیاقتت را نداشت.....تا آخر عمرم منتظر تکرار صدات می مونم اون روزی که سوار بال قاصدک ها می یایی دنبالمو با خودت می بری و می رسونی به آرامش...پیش خودت..پیش بابایی...بهش بگو بهارت شد همون چیزی که همیشه می گفتی...بهش بگو بی معرفت نبودی پیشش که یه قوت قلب بهش بدی....بهش بگو تو هم تنهاش گذاشتی...بهش بگو مانعی نداره.. بگو.....بهار هم بالاخره یه روز تموم می کنه........ بهش بگو منتظرم بشینه......منتظرم باشین.......