در وسائل الشیعه آمده است ،روزی زنی نزد امام صادق علیه السلام آمد و گفت: « پسرم دیر زمانی است که به سفر رفته است و من خیلی مشتاق آمدن او و دیدارش شده ام برای من دعا کنید.»
امام صادق علیه السلام فرمود: « صبور باش»

زن مدتی به سفارش امام عمل کرد و پس از مدت زمانی دوباره آمد و از طولانی شدن دوری فرزندش شکوه کرد.
امام فرمود: «مگر به تو نگفتم صبر پیشه کن.»
زن گفت: « ای فرزند رسول خدا! چقدر صبر کنم؟ به خدا قسم صبرم تمام شد!»
امام فرمود: « به خانه ات برگرد که فرزندت را بازگشته از سفر خواهی یافت.»

زن سراسیمه به خانه بازگشت و دید فرزندش از راه رسیده است. او دست فرزندش را گرفت و وی را نزد امام صادق علیه السلام آورد و گفت: « ببینم آیا بعد از پیامبر هم به کسی وحی می شود؟»
امام فرمود: « نه! لکن عند فناء الصبر یاتی الفرج. صبر که تمام شود گشایش می رسد. تو آن گاه که گفتی صبرم تمام شد فهمیدم که خدا با آمدن پسرت نگرانی تو را برطرف کرده است.»

خدایا! آستانه صبرم خیلی بالا رفته است
نه اینکه صبور باشم... نه ...در برابر آنچه مامور به صبرم کرده ای صبر ندارم 
در انواع سه گانه صبر ؛ صبری ندارم ، صبر در مصیبت ، صبر در اجتناب از گناه و صبر در انجام طاعت و عبادتم اندک است.

اما چه بر سرم آمده است که در برابر این همه ظلم و جنایتی که هر روز شاهدم صبر می ورزم
نشان به آن نشان که نه ندبه خواندنم ،ندبه است نه دعای فرج خواندنم جانسوز است

من قرار بود شیعه ای باشم که از کشیدن خلخال از پای یک زن یهودی جان سپارم
حال گناه چه بر سرم آورده است که نه ربودن دختران مسلمان نیجریه صبرم را تمام می کند نه تعرض به زنان مسیحی و شیعه سوریه!

دیگر قرار است چه خبرهایی بشنوم یا چه تصاویری بنگرم تا صبرم تمام شود و آه جگرسوزم ؛تعجیل در فرج مولایم را به ارمغان آورد
آیا زنده سوزاندن مسلمانان میانمار ، مثله کردن مسلمانان آفریقای مرکزی و سر بریدن شیعیان سوریه و عراق برای تمام شدن صبرم کافی نبود
عجب صبری دارم من!

خدایا همین قدر می دانم که گناهانم بیچاره ام کرده اند وگرنه این مرام شیعه بودن نیست
این مرام شیعه بودن نیست که در آرامش شهرم برای مولایم جشن تولد بگیرم و تروریست های داعش برای تصرف سامرا نقشه بکشند

خدایا این تنها تو نیستی که از بنده ات شاکی هستی ،این تنها امام زمانم نیست که از کوتاهی و قصورم شاکی است ، من خودم نیز از خودم شاکی ام
از نفسم که دچار تسویف گشته است
از ضعف هایم
از ناتوانی ام
و از صبرم که مرا به دیدن و شنیدن ظلم ها عادت داده است
خدایا به بیچارگی ام رحم کن
ترازوی صبرم را آنگونه میزان کن که بتوانم خود را محب امام علی علیه السلام بنامم
و به ما این قدرت را ارزانی کن تا بتوانیم در مقابل ظلم بایستیم و یاور مظلوم باشیم
مولای یا مولای انت القوی و انا الضعیف و هل یرحم الضعیف الا القوی