برخی موارد هستند که جنبه روایی ندارند وبیشتر آداب و رسوم قومی و بومی آنها را به وجود آورده و در گذر زمان و به خاطر نسبت داده شدن‌شان به دین پایدار مانده اند. از آن جمله خرافات مربوط به ماه صفر است حجت‌الاسلام سیدعلیمراد کاظمی از کارشناسان مرکز ملی پاسخگویی به سئوالات دینی دلیل نحس و بدیمن دانستن ماه صفر را رحلت پیامبر اکرم و چند تن از امامان معصوم در این ماه عنوان می کند و در پایگاه رسمی این مرکز می نویسد: در برخی از روایات
lh[vhd ovhti \hdhk lhi wtv ]dsj?
برخی موارد هستند که جنبه روایی ندارند وبیشتر آداب و رسوم قومی و بومی آنها را به وجود آورده و در گذر زمان و به خاطر نسبت داده شدن‌شان به دین پایدار مانده اند. از آن جمله خرافات مربوط به ماه صفر است
حجت‌الاسلام سیدعلیمراد کاظمی از کارشناسان مرکز ملی پاسخگویی به سئوالات دینی دلیل نحس و بدیمن دانستن ماه صفر را رحلت پیامبر اکرم و چند تن از امامان معصوم در این ماه عنوان می کند و در پایگاه رسمی این مرکز می نویسد: در برخی از روایات اسلامی آمده است که مسلمانان از انجام کارهای مهم در این ماه پرهیز کنند و برای دفع آفات و بلایای این ماه، بسیار صدقه دهند.
وی درخصوص برخی سنت‌های رایج شده در سال‌های اخیر از جمله «دق‌الباب کردن 7 مسجد» و «روشن کردن شمع پشت در 7 مسجد» می گوید: این موارد، پیشینه روایی ندارد و بیشتر آداب و رسومی قومی و بومی است. به عنوان مثال در برخی مناطق استان بوشهر دیده‌ام که مردم به نشانه پایان نحسی ماه صفر، قلیان می‌شکنند.
در همین رابطه چندی پیش پایگاه حفظ و نشر آثار رهبر معظم انقلاب متن استفتا و پاسخ رهبر انقلاب درباره رواج اقداماتی در آخر صفر توسط برخی از مردم را منتشر کرد.
متن این استفتا به این شرح است:
چند سالى است در شب اول ماه ربيع‌الاول حركتى در بعضى مساجد باب شده است شائبه بدعت و يا ترويج نوعى خرافه در آن مى‌رود، ماجرا از اين قرار است كه در شب اول ماه ربيع‌الاول از حدود نيمه‌شب تا اذان صبح افرادى كه غالباً خانم‌ها هستند با در دست داشتن شمع پشت درب مساجد مراجعه و با كوبيدن به درب مساجد و خواندن اذكارى توسل جسته و حاجات خود را طلب مى‌نمايند، البته اين عمل را تا هفت مسجد ادامه مى‌دهند و خصوصاً اين حال توسل در هنگام اذان صبح به اوج خود مى‌رسد و معتقد هستند بدينوسيله اتمام ماه صفر و آمدن ماه ربيع‌الاول را خبر مى‌دهند نظر حضرتعالى در اين باره چيست؟
جواب عمل مذكور مستند روايى ندارد و شيوه‌اى قابل تأييد نيست. عمل مذكور مستند روايى ندارد و شيوه‌اى قابل تأييد نيست. اگر چه اصل اذكار و ادعيه و طلب حاجات از خداوند متعال عمل پسنديده‌اى است، لكن اشكال در شيوه عمل به نحو ياد شده است، آقايان علماى اعلام (دامت افاضاتهم) و مؤمنين (ايدهم الله تعالى) با پند و اندرز و موعظه و نصيحت از رواج چنين رفتارهايى كه چه بسا ممكن است منتهى به وَهْن مذهب گردد، جلوگيرى نمایند.
همچنین آیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازی نیز در پاسخ به یک استفتا اقدام برخی افراد در پایان ماه صفر که درمساجد را می زنند تا با این کار به پیامبر گرامی اسلام تبریک بگویند را از خرافات دانست. متن استفتاء و پاسخ ایشان به این شرح است:
این که گفته می شود در پایان ماه صفر باید در10 مسجد را بزنند و به پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله آغاز ماه ربیع الاول را تبریک بگویند. آیا چنین مطلبی درست است یا خیر؟
ایشان در پاسخ عنوان کرد: این مطلب از خرافات است که در میان عده ای ترویج شده و اول ماه ربیع الاول در مساجد را می زنند تا با این کار به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم پایان ماه صفر را بشارت دهند؛ این خرافات است و مومنین و مومنات از این کار باید پرهیز کنند.
همچنین باور غلط دیگر که این روزها با ایمیل و پیامک بین افراد رد وبدل می شود، بشارت بهشت از قول پیامبر صلوات الله علیه و آله در راستای خشنودی ایشان از پایان یافتن ماه صفر و آغاز ماه ربیع الاول صورت می‌گیرد که متأسفانه باعث شده اصل و شأن حدیث، مورد غفلت قرار گرفته و مفهوم آن وارونه جلوه داده شود.
ریشه این شبهه چیست؟
اما اصل قضیه در این حدیث است که می گوید: «از ابن عباس نقل شده که گفت روزی پیامبر (ص) به همراه تعدادی از اصحاب‌شان در مسجد قبا نشسته بودند،رسول خدا (ص) فرمود: اولین کسی که الان بر شما وارد می‌شود، مردی از اهالی بهشت است،برخی از اصحاب تا این سخن را شنیدند، برخاسته و از مسجد خارج شدند، تا دوباره وارد شده و اولین کسی باشند که بهشت بر او واجب می‌شود،پیامبر (ص) متوجه شده، و به بقیه اصحاب که نزد ایشان بودند، فرمودند: اکنون جماعتی در حال سبقت گرفتن از یکدیگر، بر شما وارد می‌شوند، (ولی از میان آنها) کسی که پایان یافتن ماه آذار (نام یکی از ماه‌های رومی معادل ماه خرداد و در آن زمان معادل ماه صفر) را بر من بشارت بدهد، اهل بهشت است،آن جماعت برگشتند و وارد شدند و ابوذر رضی الله عنه نیز همراه‌شان بود،پیامبر به آنها فرمود: ما در کدام‌یک از ماه‌های رومی هستیم؟ابوذر گفت: یا رسول الله! ماه آذار به پایان رسیده است. پیامبر فرمود: ای اباذر! من این مسأله را می‌دانستم ولی دوست داشتم قوم من بدانند که تو مردی از اهالی بهشتی، و چطور این‌گونه نباشد، در حالی که تو بعد از من به دلیل محبتت به اهل بیتم، از حرم من طرد (تبعید) می‌شوی، تنها زندگی می‌کنی و تنها می‌میری، و قومی که امر کفن و دفن تو را انجام می‌دهند، به واسطه‌ی تو خوشبخت می‌شوند، آنها دوستان من در بهشتی هستند که به پرهیزکاران وعده داده شده است.»
با توجه به مضمون روایت این است که: امید می رود که با آغاز ماه ربیع، مانند گروهی که با دفن و تکریم حضرت اباذر علیه السلام، به عنوان «دوستان پیامبر صلی الله علیه و آله در بهشتی که به پرهیزکاران وعده داده شده» معرفی شدند، ما نیز با یادآوری مقام و تأسّی به او که در راه محبت اهل بیت و وفاداری به ایشان، در سخت‌ترین شرایط، جانش را فدا کرد، به جایگاه ایشان نائل شویم.
در «مفاتیح‌الجنان» شیخ عباس قمی آداب خاصی برای پایان ماه صفر ذکر نشده و تنها به ذکر اعمال شب اول ماه بسنده شده است. البته در برخی روایات، اقامه نماز شکر به شکرانه اقامه دو ماه عزاداری و عبادت توصیه شده است.
یکی از آداب مرسوم در پایان ماه صفر که با شهادت امام رضا (ع) نیز همراه است، حضور در بارگاه آن امام فرزانه و ایجاد پیوند عاطفی و ولایی با ایشان است. پیوندی که در زیارت تمام معصومان وارد شده است.
دانلود محتوای موضوع
پرینت موضوع
ارسال این موضوع به یک دوست
