بی تو
تنهـاییـم را پک می زنم

تـا ریـه هایـم زنـدگـی را کـم بیـاورد

و شـرعـی ترین خودکـشـی را تجـربـه کنـم !!

پدر

نیستی  که ببینی هنوز فرزندان تو گاه و بیگاه با یاد شیرین سخنی های تو

ایام میگذرانند...

نیستی اما گونه های فرزندان تو هنوز عصرهای پنجشنبه نم آلود و غصه دار

است....

آخر چگونه میشود از یاد برد آن همه مهربانی و صبوری را.........

پدرم این کیسه های اشک چشمان ما هرگز در فراق تو نخواهد خشکید و

همیشه درکنار مآیی

اگر از احوالات ما خواسته باشی ؛ باید بگویم ملالی نیست جز غم فراق شما

روزگارمان خوش نیست

بعد از هجر تو پدرم

روزگارمان بهتر که نشد هیچ ؛.. بدتر هم شده

براستی پدرم اولین مهمان شما مادر بود

گمونم چون دوستم داری دومین کسی که ترا ملاقات خواهد کرد من هستم و

تو دلت نمیآید که بگویی...

اما من هر شب به همین امید دیده بر خواب میگذارم و انتظار دیدار میکشم

بابا جون من ازت خیلی دلگیرم اخه چرا نمی یای منم با خودت ببری من تو رو می خوام

تا وقتی که بودی هم چی خوب بود ولی بعد از رفتنت .....

دوستت دارم رفیق بی کلک روزهای تنهایی و بیکسی من

حتی اگر در زیر خروارها خاک آرمیده باشی

به امید دیدار..................... دختر کوچولوی تو....بهار 

گاهی برای گریه هم دیر می شود

گاهی خدا هم از دست ما سیر میشود

شادی روح همه پدران از دست رفته الفاتحه مع الصلوات