مُهر امامت بر ریگ ها

مرحوم شیخ طوسى ، راوندى ، ابن شهرآشوب و برخى دیگر از بزرگان رضوان اللّه علیهم به نقل از داود بن قاسم جعفرى معروف به ابوهاشم جعفرى حكایت می كنند:

روزى در محضر مبارك حضرت ابومحمّد، امام حسن عسكرى علیه السلام نشسته بودم ، كه شخصى از اهالى یمن اجازه ورود خواست و حضرت اجازه ورود داد.

پس از لحظه اى ، مردى زیبااندام و بلند قد وارد شد و به امام علیه السلام سلام كرد و حضرت جواب او را داد و فرمود: بنشین .

سپس آن مرد كنار من آمد و نشست و من بدون آن كه با كسى سخن بگویم ، در ذهن خویش گذراندم و باخود گفتم : اى كاش مى دانستم كه این مرد كیست و از كجا آمده است ؟

پس ناگهان امام عسكرى علیه السلام مرا مخاطب قرار داد و فرمود: اى ابوهاشم ! این فرزند همان اَعرابیّه اى است كه به نام اُمّ غانم یمانیّه ، معروف مى باشد كه ریگ ها را نزد پدران من مى برد و ایشان ، بر آن ریگ ها مُهر امامت مى زدند.

بعد از آن ، حضرت به آن شخص یمنى رو كرد و فرمود: ریگ هائى را كه آورده اى ، بیاور.

پس آن مرد، مقدارى ریگ در آورد و خدمت امام علیه السلام نهاد؛ و حضرت با مُهر امامت خویش ، همچون پدران بزرگوارش بر آن ریگ ها مُهر امامت خود را زد.

ابوهاشم جعفرى در ادامه سخن خود گفت : مثل این كه هم اكنون من اثر و نوشته مهر امام عسكرى علیه السلام را بر آن ریگ دارم مى بینیم كه نوشته است : «الحسن بن علىّ».

بعد از آن ، به شخص یمنى خطاب كرده و گفتم : آیا تاكنون حضرت ابومحمّد علیه السلام را دیده اى ؟

در جواب اظهار داشت : خیر، به خدا سوگند! كه تاكنون همدیگر را ندیده ایم ، همانا مدّت زمانى است كه من شیفته دیدار و زیارت وجود مباركش مى باشم ، تا آن كه جوانى - كه تا به حال او را ندیده بودم - نزد من آمد و اظهار داشت : برخیز كه به آرزوى خویش رسیده اى ، و اكنون مى بینى كه در محضر مقدّس و مبارك ایشان حضور دارم .

ابوهاشم جعفرى در پایان افزود: سپس از جاى خود برخاست و به حضرت خطاب نمود و گفت : من شهادت مى دهم كه تو همچون امیرالمؤمنین علىّ و دیگر ائمّه اطهار صلوات اللّه علیهم ، بر حقّ بوده و مى باشید؛ همانا كه حكمت الهى و امامت ، در این زمان به تو منتهى گشته است ؛ چون شما ولىّ خدا هستى .

سپس ابوهاشم گفت : از اسمش سؤال كردم ؟ در پاسخ گفت : نام من مهجع بن صلت بن عقبة بن سمعان بن غانم بن اُمّ غانم مى باشد، فرزند همان زن یمانیّه اى كه به صاحب ریگ معروف است.

طبق آنچه كه از روایات استفاده مى شود، سه نفر از بانوان، چنین معجزه اى را از معصومین علیهم السلام نقل كرده اند:

- اُمّ النّدى ، حبابه دختر جعفر والبیّه اسدى ، كه از زمان حضرت رسول تا امام رضا صلوات اللّه علیهم زنده ماند.

- اُمّ سلیم ، كه فقطّ حضرت رسول و امیرالمؤمنین صلوات اللّه علیهما، مهر نبوّت و امامت خود را بر ریگها زدند.

-  اُمّ غانم ، كه در همین داستان مطرح شد.

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان

منبع: إعلام الورى طبرسى، ج 2، ص 138؛ الخرائج والجرائح، ج 1، ص 428، ح 7؛ مناقب ابن شهرآشوب، ج 4، ص 441؛ الثّاقب فى المناقب، ص 561، ح 500؛ بحارالانوار، ج 50، ص 302، ح 78. (نقل از کتاب «چهل داستان و چهل حدیث از امام حسن عسکری علیه السلام»، عبدالله صالحی)