سلام آقا جان، سلام مولای من

 ...    سلام مهربانم. ...
    سلام آرام جانم...
    و باز سلام....
    از شما معذرت می خواهم که اینگونه راحت و بی مقدمه با شما حرف می زنم....
    راستش را بخواهید خسته شده ام و به دنبال دل دردمندی می گردم که با او درد دل کنم.
    و سنگ صبوری نیافتم جز شما.
    می دانم، که می دانید در دل من چه می گذرد و از این بابت تسلا می یابم.
    اما گاهی اوقات احساس خفگی و خفقان می کنم.
    احساس می کنم قلبم را می فشارند و استخوانهایم را خرد می کنند....
    می دانم که می دانید.
    شهر برایم تنگ و تاریک شده و اکثر مردم شهر برایم چون......
    دلم به حال خود بیچاره ام می سوزد که شما را فراموش کرده ام و هر از گاهی چون امشب به یادتان می افتم و با خودم می گویم:
    " ای بیچاره... مولایت هر روز به یاد توست و برای تو دعا می کند... تو چه کردی برای مولایت.
    آیا به یادش بودی ؟
    آیا لحظه ای با خود فکر کردی که مولایت در کجای این عالم است و چه می کند ؟
    آیا ظهورش را از خدا طلب کردی؟
    آیا.... ؟"
    و در آن لحظه عرق شرم است که به من می گوید چه هستم و چه می کنم....
    امشب نیز دلم از دست خودم و مردم کوچه و بازار ... گرفته بود که به یکباره این شعر به ذهنم رسید:
    "سایتون سنگینه مولا کجا رفته اون چشاتون
    کوچه خیل وقته مونده چشم به راه قدماتون..."
    می دانید چرا ؟
    به خاطر اینکه در روزمرگی خود غرق شده ایم و خیلی چیزها را فراموش کرده ایم.
    به خاطر اینکه حلال خدا را حرام کرده ایم و حرام خدا را حلال.
    به خاطر اینکه کم کم داریم در خود فرو می ریزیم و خود نمی دانیم.
    به خاطر اینکه ظاهرمان را آباد کرده ایم و نهانمان را ویران...
    و هزار دلیل و اما و اگر دیگر....
    آقا جان حلالم کنید.
    حلالم کنید که بخشایش از بزرگان است.
    حلالم کنید، زیرا که خود می دانم که چه هستم و که هستم.
    برایم دعا کنید که اگر به دعای خیر شما نبود، فقط خدا می دانست که اکنون در چه حالی و چه جایی بودم.
    ای مهربان مولای من...
    درست است که ما شما را فراموش می کنیم و به وقت گرفتاری و دردمندی به یادتان می افتیم، اما شما ما را فراموش نکنید و دعای خیرتان را بدرقه مسیر پر پیچ و خم و پر خطر زندگیمان کنید تا انشا الله بتوانیم ذره ای از محبت ولائیتان را درک کنیم و طعم زندگی واقعی که همان محبت شماست را بچشیم.
    آمین یا رب العالمین.
آقایم! اگر چه حقیرم و بیشتر اوقات به یاد همه هستم غیر از عزیز زهرایم، اما با همه اینها باز هم سعی می کنم در همه دعاهایم اول از همه برای تعجیل در ظهور شما دعا کنم

اللهم عجل لولیک الفرج