▪ شفای چشم

یکی از اساتید محترم اخلاق و وعاظ برجسته شهر مقدس قم نقل کردند: سال ها قبل در چشم دختر بچه ام نقطه سفیدی پیدا شد. به چشم پزشک معروف شهر مراجعه کردیم و ایشان اظهار داشتند که باید چشم او عمل شود. علی القاعده نوبتی را معین نمودند و ما هم می بایست به بچه آمادگی روحی می دادیم، ولی همین که متوجه مسأله گردید، کار او گریه و وحشت و ناراحتی شد و طبعاً یک حالت اضطرابی هم برای خود ما ایجاد کرد.

به هر حال نوبت جراحی و عمل فرا رسید وما بیمار را برای انجام عمل روانه مطب دکتر معالج کردیم . در مسیر از کنار حرم مطهر می گذشتیم که نگاه دخترم به گنبد و بارگاه نورانی حضرت معصومه افتاد و گفت: بابا برویم حرم، من شفای چشمم را از حضرت می گیرم!

این جمله برای من حالتی ایجاد کرد که خدا می داند! او را به حرم بردم. همین که وارد شدیم خودش را سراسیمه به ضریح مطهر رسانید و در حالی که چشم خود را به ضریح می کشید، می گفت: یا حضرت معصومه(س) من می ترسم، می خواهند چشمم را عمل کنند، شاید کور شوم!و... و اشک می ریخت.دیدن چنین حالتی از فرزند برای یک پدربه وضوح آشکاراست یعنی چه؟

به هر صورت , پس از زیارت با اصرار او را بغل کردم و در حالی که اشک می ریخت او را تا وسط صحن بزرگ کنار قبر مرحوم قطب راوندی(ره) بردم و برای اینکه کفش او را بپوشانم او را به زمین گذاشتم. خواستم اشک او را پاک کنم که نگاهم به داخل چشم دختر بچه عزیزم افتاد و دیدم اثری از لکه سفید در چشم او نیست! با عجله او را به دکتر رسانیدم. ایشان هم تصدیق نمود و گفت دیگر نیازی به عمل نیست و الحمد الله شفا یافته است.