روایت؛

افرادی که به ظاهر زنده، ولی در حقیقت مرده‌اند

مسائل بسیاری هستند که به انسان حیات حقیقی را هدیه می دهند و هستند امور و حالاتی که باعث می شود انسان اگرچه در ظاهر زنده است مرده ای بیش نباشد.

 

به گزارش سرویس فرهنگی جام نیوز، مسائل بسیاری هستند که به انسان حیات حقیقی را هدیه می دهند و هستند امور و حالاتی که باعث می شود انسان اگرچه در ظاهر زنده است  ولی مرده‌ای بیش نباشد.

 نادانی و کم خردی از صفات مذموم در اسلام و آموزه های روایی ما است که انسان از آن نهی شده است.

امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «نادانى، مركبى چموش است كه هر كه سوارش شود به سر در آيد، و هركه همراهش گردد گمراه شود.»

همچنین، فرموده اند: «نادانى مايه مرگ زندگان و جاودانى رنج و بدبختى است.»

امام عسکری (ع) در مذمت نادانی می فرمایند: «نادانى دشمن [انسان] است.»

امام باقر (ع) نیز می فرمایند: «اگر بندگان، آن گاه كه نمى دانستند درنگ مى كردند، گرفتار انكار و كفر نمى شدند».

امام على عليه السلام :الجاهِلُ مَيِّتٌ و إنْ كانَ حَيّا.

امیرمومنان علی (ع) درباره آثار سوء نادانی می فرمایند: « نادان مرده است هر چند به ظاهر زنده باشد.»

غررالحکم1125

امام على عليه السلام: الجاهِلُ صَخْرَةٌ لا يَنْفَجِرُ ماؤها، و شَجَرةٌ لا يَخْضَرُّ عُودُها، و أرضٌ لا يَظْهَرُ عُشْبُها.

و نیز می فرمایند: «نادان صخره اى است كه چشمه اى از آن نمى جوشد، درختى است كه شاخه اش سبز نمى شود و زمينى است كه گياهش نمى رويد.»غررالحکم 2081

همچنین، فرموده اند: «نعمت و دارايى نادان، مانند بوستانى است در كنار زباله دان.»

آموزه های روایی همچنین، مولفه های نادان و بی خرد را ذکر کرده اند.

پیامبر اکرم (ص) در پاسخ به پرسش از نشانه هاى نادان فرمودند: «اگر با او بنشينى، تو را به رنج افكند و اگر از او كناره گيرى، دشنامت دهد. چون چيزى به تو دهد، منت گذارد و چون چيزى به او بدهى، ناسپاسى كند و اگر رازى را بدو سپارى، به تو خيانت ورزد.»

همان حضرت (ص) می فرمایند: «خصوصيت نادان اين است كه درباره هر كس كه با او رفت و آمد مى كند ستم روا دارد، به فرو دستش درازدستى كند، بر زبر دستش گردن فرازى نمايد و ناسنجيده زبان به گفتار گشايد... .»

امام صادق (ع) نیز در این باره فرموده اند: «يكى از خوي هاى نادان اين است كه قبل از شنيدن [مطلب] پاسخ مى دهد و پيش از آن كه [مقصود گوينده را] بفهمد به مخالفت بر مى خيزد و ندانسته حكم مى كند.»

امیرمومنان امام علی (ع) می فرمایند: «هر چه مى دانى به زبان مياور كه در نادانى همين بس است.»

منابع:

غررالحکم

تحف العقول

میزان الحکمه

قدس آنلاین