سپهبد قرنی که در نظام شاهنشاهی با طی مدارج عالی نظامی در سلسله مراتب فرماندهی ارتش در زمره نزدیکان شاه قرار گرفته و دستیابی به امتیازات درخور توجه و بهره‌مندی از امکانات مادی در بالاترین سطح برایش میسر شده، هنرش در این است که به باطل بودن آن جایگاه پی برده و خود را از شاه و همراهانش جدا می‌کند.

دشمنان اسلام که در بُعد نظامی او را مانع بزرگی در تحقق اهداف خود می‌دیدند ترور او را دستور کار خود قرار دادند. و در سوم اردیبهشت ماه سال 1358 وی را توسط گروهک منحرف و تروریستی فرقان به شهادت رساندند.

شهید عالی مقام سپهبد قرنی در خاطراتش می‌گوید: شانزده ساله بود که نسبت به نام خانوادگی‌ام حساس شدم، به فکر افتادم بررسی کنم تا ریشه و وجه تسمیه آن را بدانم. حاصل بررسی‌ام این شد که نام فامیل من منتسب است به یکی از دوستاران و اصحاب گرانقدر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به نام «اویس قرنی».
مشیَت الهی را این گونه رقم خورده دیدم که هویت من با واسطه‌هایی به انسانی خداجو مرتبط باشد، در قبال این ارتباط مقدَس احساس مسئولیت کردم و با خود گفتم من موظَفم، در پاسخ به این لطف خداوندی به گونه‌ای عمل کنم که زندگی من شباهت و رنگ و رایحه‌ای به زندگی آن بنده خالص خداوند داشته باشد.[1]
____________________________
پی‌نوشت:
[1]. برداشت‌هایی از کتاب ناگفته‌هایی از زندگی سپهبد قرنی