| آخرین ارسال ها |
| نوار پیام ها |
|
مدیریت پیام ها |
| امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
| اطلاعات نویسنده |
جمعه ۲۲ خرداد ۱۳۹۴ ۱۱:۴۲ بعد از ظهر
|
||||||||||
|
بانو
شماره عضویت :
38
حالت :
ارسال ها :
848
محل سکونت : :
همونجا
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
604
دعوت شدگان :
3
اعتبار کاربر :
5903
پسند ها :
869
تشکر شده : 520
|
متن سوال: جوانی هستم که همیشه در سرِ دو راهی قرار دارم. می خواهم خوب باشم،ولی نمیتوانم، چون ارادة ضعیف دارم، با دیدن یک فیلم ایمانم را از دست می دهم.با آن که قصد بدی از نگاه به نامحرم ندارم، ولی دوست دارم آنان را ببینم.
لطفاً مرا راهنمایی کنیدتا نجات یابم
متن پاسخ:
احساسات پاک و بی آلایش شما بیانگر ایمان قلبی و پاکی باطنی و صداقتی است که در جوانان مؤمن دیده می شود و با وجود وضع نامطلوب اجتماعی و تفکرات غلط (که در ذهن جوانان رسوخ کرده ، شما احساس درد کرده اید، نیز به ضعف خود اشاره کرده اید، که ارزشمند و قابل تحسین است و برای برطرف نمودن عیب، بسیار مؤثر است. بنابراین گام نخست را به خوبی برداشته اید. در ضمن توجه داشته باشید این تصور که انسان با یک گناه از ایمان خارج می شود، درست نمی باشد. انسان در مبارزه با نفس اماره و خواهش های نفسانی، که هر لحظه انسان را به بدی ها فرمان می دهند و می کشانند، گاهی چه بسا دچار لغزش هایی شده و گناهی را مرتکب شود، اما بدان معنا نخواهد بود که از ایمان به خدا خارج شود، یا این که با تحت تأثیر قرار گرفتن از سخنرانی و ... ایمان را به دست آورد. ایمان یک امر قلبی و پایدار است که گناهان در ضعف آن، و اعمال نیک و پسندیده در تقویت آن مؤثر هستند. البته برخی از گناهان و یا گناهان بی شمار بدون توبه کم کم انسان را به جایی می رساند که نور ایمان را به کلی از دست می دهد؛ بنابراین برای جلوگیری از این حالت و یا تاریکی هایی که گناه بر قلب انسان وارد می کند، یاموجب دور شدن از لطف و رحمت الهی می شود، باید به طور جدی وارد صحنه کارزار شد. قدم اوّل را که آشنایی با گناه و اهمیت آن است برداشته اید، اما باید راه های دیگر را نیز به طور جدی دنبال کنید. در این راه نباید ضعف، سستی و تسلیم شدن به خود راه دهید. با نفسی که هر لحظه دل به میلی می سپارد، مبارزه کردن کار آسانی نیست. رها شدن از شرّ نفس و گام برداشتن در راه انسانیت چیزی نیست که به آسانی نصیب کسی شود وگرنه پیامبر اکرم(ص) از آن به جهاد اکبر تعبیر نمی کردند. حضرت بر جمعی از جوانان که مشغول وزنه برداری بودند گذشت. چون آنان را دید ایستاد و تماشا کرد، سپس فرمود: "قهرمان کسی است که بر نفس خود غالب آید". نیز به کسانی که از جنگ با مشرکان برگشتند، فرمود که این جهاد اصغر (کوچک) بود که پیروز شدید، اما جهاد بزرگ تر باقی مانده است، که جهاد با نَفْس است. ای شهـان کُشتیـم مـا خصـم برون مـاند خصمـی زو بتـر در انـدرون کشتن این، کار عقل و هوش نیست شیر باطن سخـره خرگـوش نیسـت قَـدْرجعنـا مـن جهـاد الاصغـریم بـا نبـی انـدر جهــاد اکبـریـــم قوّتی خواهم ز حق دریا شکــاف تا به ناحق بر کنـم این کوه قــاف از این داستان و شعر به خوبی آگاه می شویم این مبارزه و تلاش تنها در برهه و مقطعی از زمان و در برابر رویداد یا مسئلة خاصی نیست. هنگامی که از این وضع بیرون آییم، در امتحان و آزمون و مبارزه و تلاش دیگری واقع می شویم یا هستیم. در هر حال زندگی تلاش و مبارزه با هوای نفس و خواسته های شیطانی است، و در هر زمان و هر آن با آن ها درگیر هستیم و در هر پیروزی قدمی به سوی تکامل برداشته ایم. بدون تردید برای مبارزه با نفس سرکش که امام سجاد(ع) از دست او به درگاه خدا شکایت می برد، پشتوانة محکمی از بصیرت و ایمان و برنامه ریزی لازم است. البته دوران جوانی بهترین دوران سازندگی است، چون در این دوران، جوان قدرت بسیاری در اختیار دارد، از طرف دیگر صفات و عادات زشت، رسوخ کامل نیافته و ترک آن ها آسان تر است. خودسازی و
ترک گناه به نظر علمای اخلاق منوط به چهار برنامه است:
1ـ مشارطه، یعنی با خود شرط کنید که گناه نکنید و این پیمان را با خود ببندید.
2ـ مراقبه: در طول روز همواره مراقب اعمال خود باشید و با در نظر گرفتن خدا از گناه فاصله بگیرید. در این باره لازم است از آن چه می دانید شما را به گناه می کشاند، دوری ورزید، مثل دیدن فیلم یا نگاه به نامحرم. البته این امر در آغاز مشکل است، ولی به تدریج به آن خو می گیرید. از محیط آلوده و معاشرت با دوستان فاسد و گناهکار و صحنه های تحریک کننده دوری کنید.
3ـ محاسبه: در آخر شب کار روزانه خود را بررسی کنید و اگر اشتباهی کرده اید، نفس خود را مؤاخذه نمایید و تصمیم بر ترک گناه بگیرید. 4ـ معاتبه: پس از این که به گناه خود اقرار کردید، نفس خود را سرزنش کنید و حتی مجازات نمایید، مثلاً تصمیم بگیرید اگر فلان گناه را تکرار کردم، روزه بگیرم یا صدقه دهم. در مورد نگاه به نامحرم باید بگوییم اگر نگاه به قصد لذّت بردن باشد، به فتوای همه فقها حرام است، ولی اگر به قصد لذت بردن نباشد، اشکالی ندارد. تشخیص این موضوع با خودتان است، ولی توجه داشته باشید چه بسا شیطان با موجّه جلوه دادن، انسان را متقاعد کند به نامحرم نگاه کند و یا کار خود را توجیه نماید، اما با دقت می توان فهمید انگیزة نگاه کردن چیست. نگاه شهوت آمیز معمولاً با خیره شدن و تکرار نگاه همراه است اما نگاه غیر شهوت آمیز، نگاه گذرا و بدون توجه و خیره شده است. سعی کنید حتی برای تجسس نگاه نکنید، چون این امر مقدّمة گناه را فراهم می کند. در مورد کنترل نگاه مطالبی را مطرح کرده ایم. با دقت مطالعه کنید و به کار ببیندید.
می پسندم 1 0 1 
تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
||||||||||
|
|
||||||||||
| امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
|
|
دانلود محتوای موضوع
پرینت موضوع
ارسال این موضوع به یک دوست
