ابیاتی زیبا در ثنای مولا امیرالمومنین علی علیه السلام

به نماز بست قامت، که نهد به عرش پا را به خدا علی نبیند، به نماز جز خدا را به نماز آخرینش، چه گذشت من ندانم که ندای دعوت آمد، شه ملک لافتی را همه اهل بیت عصمت، زسرا برون دویدند ابتا و واعلیا ، بنمود پر فضا را . دیشب سحر را باب محنت باز گردید سوز و گداز مرغ شب آغاز گردید دیشب درون سفرهٔ شب زنده داران غم بود و ماتم بود و رنج و درد و حرمان دیشب به منبر راز دل محراب می‌گفت از صبح خونین گل مهتاب می‌گفت دیشب در و دیوار کوفه داد می‌زد فریاد
hfdhjd cdfh nv ekhd l,gh hldvhgl,lkdk ugd ugdi hgsghl