به نام خدا
(اميرالمؤمنين عليه السلام) روزي به صحرا برون رفت ، خالد را ديد كه با لشگري به جايي مي رفت .
خالد چون اميرالمؤمنين عليه السلام را ديد عمودي آهنين در دست داشت ،
برآورد تا بر فرق مبارك اميرزند.
شاه مردان و شير يزدان دست دراز كرد و عمود از وي فرا گرفت و در گردنش كرد و تاب داد
چون قلاده شد.
خالد باز گشت و پيش ابوبكر رفت . هر چند خواستند كه برون كنند نتوانستند. آهنگر را حاضر كردند گفت : تا در آتش نبرند برون نتوان كرد. و چون در آتش برند خالد هلاك شود.
پيش حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام رفتند و تضرع و زاري نمودند تا آن حضرت با دو انگشت مبارك آن را بگرفت و تاب باز داد و از گردنش برداشت .