من آنقدر خواستمت که نخواستنت را ندیدم...

پر از بغض نشکسته ام پر از فریاد خاموش دلم به اندازه یک آسمان ابری غمگین است ....... از تو چیزی نمی خواهم ، جز نگاه آرامت چشم هایم را می بندم تا شاید تصویرت پشت پلکهای بسته ام حک شود ..... بغض ، گلویم را گرفته و نمیتوانم حرف بزنم دوست دارم بغض هایم را از روی شیشه نگاهم بخوانی امام تو گنگ نگاهم میکنی و میپرسی چیزی شده؟ و من بغضم را با یک لیوان درد سر میکشم و می گویم  نه! .......... و  با خود می گویم من آنقدر خواستمت که نخواستنت را ندیدم...
lk Hkrnv o,hsjlj ;i ko,hsjkj vh kndnl...