اول بریم کربلا

وی می‌گوید: چند سال از شهادت همسرم می‌گذشت. در آن سال‌ها من با دیده‌ی حسرت به زائرانی که به حج می‌رفتند می‌نگریستم. وقتی دوستان و آشنایان می‌پرسیدند چرا شما به حج نمی‌روید؟ جوابی به آن‌ها نمی‌دادم. در یکی از همان شب‌ها همسرم را در خواب دیدم که به من گفت: «آماده شو می‌خوایم بریم کربلا!» در آن سال که تازه راه کربلا باز شده بود، رفتن به این سرزمین مقدس کار آسانی نبود. من که از این حرف حسن متعجب شده بودم، گفتم: «چی؟ کربلا؟» حسن گفت: «بله. ما اول باید بریم کربلا.» در همین لحظه از خواب پریدم. مدتی از ماجرا گذشت. روزی پسرم، حسین، به خانه آمد و گفت: به بانک رفته بودم که دیدم پسر شهید عسکری می‌خواد اسم مادرشو برا کربلا بنویسه. من هم اسم شمارو نوشتم، هزینه‌اش رو هم پرداخت کردم.

من بسیار خوشحال شدم و یاد خوابم افتادم. همان سال به زیارت کربلا مشرف شدم و هنوز چند سالی از سفر کربلا نگذشته بود که سفر حج قسمتم شد.

منبع: دفاع پرس