چرا در قرآنِ کریم ، همسر به «لباس» تشبیه شده است؟


هُنَّ لِبَاسٌ لَّکُمْ وَ أَنْتُمْ لِبَاسٌ لَّهُن‏ (بقره/187)
آنان لباس شما هستند و شما لباس آنها


در تشبیه همسر به «لباس» لطایفى نهفته است ، که در این مطلب به هشت مورد از آن اشاره میشود:

1. لباس باید در اندازه ، طرح ، رنگ و جنس مناسب انسان باشد ، همسر نیز باید کفو انسان و متناسب با فکر ، فرهنگ و شخصیّت انسان باشد.

2. لباس ، مایه ‏ى زینت و آرامش است ، همسر و فرزند نیز مایه ‏ى زینت و آرامش خانواده ‏اند.

3. لباس ، عیوب انسان را مى‏پوشاند ، هریک از زن و مرد نیز باید عیوب و نارسایى‏ هاى یکدیگر را بپوشانند.

4. لباس ، انسان را از سرما و گرما حفظ ‏میکند ، وجود همسر نیز کانون خانواده را گرم و زندگى را از سردى می رهاند.


5. نداشتن لباس ، مایه‏ ى رسوایى است؛ نداشتن همسر نیز بستر انحراف است.

6. در هواى سرد ، لباس ضخیم و در هواى گرم ، لباس نازک استفاده مى ‏شود ، هر یک از دو همسر نیز باید اخلاق و رفتار خود را متناسب با شرایط روحى طرف مقابل تنظیم کند؛ اگر مرد عصبانى است ، زن با لطافت با او برخورد کند و اگر زن خسته است ، مرد با او مدارا کند.

7. انسان باید لباس خود را از آلودگى حفظ کند ، هر یک از دو همسر نیز باید دیگرى را از آلوده شدن به گناه حفظ نماید.(تمثیلات تفسیر نور ، ص: 27)

8. این تعبیر نهایتا ارتباط معنوى مرد و زن و نزدیکى آنها را به یکدیگر و نیز مساوی بودن آنها را در این زمینه کاملا روشن میکند ، زیرا همان تعبیر که درباره ی مردان آمده ، بدون هیچ تغییر درباره ی زنان هم آمده است.


 برگرفته از تفسیر نمونه ، ج1 ، ص650