آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
اطلاعات نویسنده |
جمعه ۱۰ مهر ۱۳۹۴ ۰۹:۳۶ بعد از ظهر
|
|||||||
بانو
شماره عضویت :
499
حالت :
ارسال ها :
4733
محل سکونت : :
حریم قدس
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
1101
دعوت شدگان :
1
اعتبار کاربر :
74582
پسند ها :
4202
تشکر شده : 5426
|
آيا آياتي در قرآن هست كه اشاره مستقيم به امام زمان(عج) دارد؟ براي مشخص شدن پاسخ، نياز به بيان مقدمه اي است . از دو دسته آيات قرآن، مي توان براي وجود حضرت ولي عصر (عج) و ظهور آن حضرت استفاده نمود: البته بايد دانست كه قرآن به صورت كلي سخن مي گويد و براي تشريح و تفسير آن بايد به سراغ آگاهان از حقايق قرآني ـ معصومين (ع) ـ رفت كه «الراسخون في العلم» (آل عمران7) هستند. به عبارت ديگر، وظيفه و مسئوليت روشنگري و بيان مقصود آيات قرآن به حجت هاي الهي واگذار شده است. (حديث ثقلين، مستدرك حاكم، ج 3 ، ص 148، طبع داردالمعرفه، بيروت) از دو دسته آيات قرآن، مي توان براي وجود حضرت ولي عصر (عج) و ظهور آن حضرت استفاده نمود: 1 ـ آياتي كه ضرورت وجود حجت الهي را در زمين بيان مي كنند.: از نظر قرآن كريم، در طول تاريخ زندگي بشر، هيچ گاه زمين از حجت خدا خالي نبوده و خداوند براي هر امتي فردي مناسب را برگزيده تا انسان ها را در راه رسيدن به كمال مطلوب رهنمون باشند؛ چنان كه خداوند سبحان فرمود: «إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ ۖ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ» (به درستي كه تو بيم دهنده اي و براي هر جامعه راهنمايي هست. رعد/7) پس همواره يك بيم دهنده و هدايتگر در جوامع انساني حضور دارد كه از جانب خدا برگزيده شده است. امام صادق(ع) در تفسير آيه ياد شده فرمود: «در هر زماني امامي از خاندان ما وجود دارد كه مردم را به آنچه رسول الله آورده (دين اسلام) هدايت مي كند». («و في كل زمان امام منا يهديهم الي ما جاء به رسول الله (ص) » (مجلسي، بحارالانوار، ج 23 ، ص 5) از مجموع اين آيه و روايت، ضرورت وجود حجت الهي به عنوان هدايت گر در هر عصر، به خوبي فهميده مي شود. دليل ديگر بر ضرورت وجود امام معصوم در جامعه اين است كه قرآن مبين و مفسر لازم دارد و به جز امام معصوم كسي به تمام معاني و خصوصيات آيات قرآن از محكمات و متشابهات آگاه نيست. پس به حكم عقل قطعي پس از رسول، امام معصوم لازم است. (بانوي اصفهاني، سيده نصرت امين ، مخزن العرفان در تفسيرقران، ج 3، ص 39، توضيح آيه ي 44 ،نحل) امامان معصوم (ع) مايه آرامش و امنيت هستي و واسطه فيض الهي اند و نعمات و بركات خداوند متعال به واسطه آنها و به يمن حضورشان به انسان ها داده مي شود، كه اگر لحظه اي بركت وجودشان نباشد، زمين اهلش را فرو مي برد. ( در بحارالانوار، به مقوله اي لزوم وجود هميشگي رهبر آسماني بر مي خوريم. (مجلسي بحارالانوار، ج 23 ، ص 56)) اما اين كه مصداق اين امام معصوم كيست و چه هويتي دارد،روايات فراواني وارد شده كه بيان مي دارند اين فرد امام مهدي فرزند امام حسن عسكري (ع) است و ... . ( ر.ك: صافي، لطف الله، منتخب الاثر؛ طبرسي نوري، ميرزا حسين، النجم الثاقب؛ مجلسي بحارالانوار) 2 ـ آياتي كه بشارت به حكومت صالحان و مومنان بر روي زمين مي دهد: بر اساس ده ها آيه از قرآن كريم موضوع ظهور حضرت مهدي (عج) قابل استناد است. تمركز غالب اين آيات بر بشارت به بندگان صالح و مستضعف براي بازستادن حق خود و رسيدن به قدرت و ايجاد يك حكومت واحد جهاني مبتني بر حق و عدل و غلبه اسلام بر تمامي مكاتب و اديان است. قرآن كريم از يك سو بيان مي كند اين بشارت در بعضي كتب آسماني ديگر هم آمده است: «و همانا در زبور بعد از ذكر (تورات) نوشتيم كه زمين را بندگان شايسته من به ارث خواهند برد». («وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ» ، انبياء /150) از سوي ديگر اين بشارت را به اراده خداوند استناد مي دهد: «و خواستيم بر مستضعفان روي زمين منت نهيم و آنان را پيشوايان و وارثان گردانيم»(قصص/5) اين آيات بشارت به ظهور مي دهند كه در تفسير آنها روايات زيادي وجود دارد. در آيه اي ديگر خداوند حكومت و جانشيني مومنان و صالحان را به عنوان «وعده ي الهي» بر بندگان با ايمان خود بيان مي كند و امنيت و آرامش را مژده مي دهد: «خداوند به كساني از شما كه ايمان آورده و كارهاي شايسته كرده اند، وعده داده است كه حتماً آنان را در اين زمين جانشين (خود) قرار دهد و آن ديني را كه بر ايشان پسنديده است، به سودشان مستقر كند و بيمشان را به امنيت مبدل گرداند تا مرا عبادت كنند و ... ». (نور 55) روايات معصومان (ع) اين آيه را بر حضرت حجت ولي عصر (عج) و اصحاب او منطبق نموده اند. (رك: فرزي، محمدعلي، اميد سبز، ص 34) آيات متعددي در شان امام مهدي (عج) هست كه امامان معصوم (ع) تفسير، تاويل و تطبيق اين آيات را بر وجود مقدس امام زمان (عج) و حكومت جهاني ان عدالت گستر بيان نموده اند . در زمينه ظهور و قيام آن حضرت و جامعه آرمانى مهدوى، مىتوان توصيفات و اشارات زير را از قرآن به دست آورد : 1. غلبه نهايى حقّ بر باطل و شكست جبهه كفر و فساد و نفاق(12) ؛ 2. جانشينى و خلافت مستضعفان بر روى زمين و حاكميت صالحان و نيكان(13) ؛ 3. گسترش و فراگيرى دين حقّ در برههاى خاص از زمان(14) ؛ 4. از آن روز موعود، تحت عناوين ايام اللّه(15)، وقت معلوم(16)، روز نصرت و پيروزى(17) و طلوع فجر و سلامتى(18) و... ياد شده است ؛ 5. در آياتى از آن حضرت با نامهاى نعمت باطنى(19)، بقية اللّه(20)، كلمه باقيه(21)، اولى الامر(22) ؛ مهتدون(23) (مهدى) ؛ اقامه كننده نماز(24)، مضطرّ(25)، جنب اللَّه(26)، حزب اللَّه(27)، فجر(28)، «نهار اذا تجلى»(29) و... نام برده است. 6. خداوند، [با مهدى موعود]، نور خود را كامل مىكند(30) ؛ 7. در آن عصر، زمين بعد از مرگش، زنده مىشود(31) ؛ 8. او منصور از جانب خدا و انتقام گيرنده از دشمنان است(32) ؛ 9. زمين، به نور پروردگار، روشن خواهد شد(33) ؛ 10. در روز پيروزى، ايمان آوردن كافران، سودى به حالشان نخواهد داشت(34) ؛ 11. هر چه در روى زمين است، تسليم و مطاع او خواهند شد(35) ؛ 12. حضرت مهدى «يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ» است(36) ؛ 13. او تأمين كننده امنيت و آرامش در روى زمين است(37). براي توضيح بيشتر به چند آيه به طور خلاصه اشاره مي شود: :خداوند در آيه 55 سوره نور مي فرمايد: «وَعَدَاللهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصّالحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّنَّهُمْ في الاَرْضِ كَما اسْتَخْلَفَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دينَهُمُ الِّذي ارْتَضي لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ اَمْناً يَعْبُدُونَني لا يُشْرِكُونَ بي شَيْئاً وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَاٌولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ»؛« [خداوند به كساني از شما كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند وعده داده كه آنها را به يقين خليفه روي زمين كند، آن گونه كه پيشينيان آنها را خلافت (روي زمين) بخشيد، و دين و آييني را كه براي آنها پسنديده است پا برجا و ريشه دار سازد ، و بيم و ترس آنها را به آرامش و امنّيت مبدّل كند، آن چنان ميشود كه تنها مرا ميپرستند ، و چيزي را شريك من نخواهند كرد، و كساني كه بعد از آن كافر شوند آنها فاسقند]» . در اين آيه با صراحت به مؤمنان صالح بشارت داده شده است كه سرانجام حكومت روي زمين را در دست خواهند گرفت ، و دين اسلام فراگير خواهد شد، و ناامني ها و وحشت ها به آرامش و امنّيت مبدّل ميگردد، شرك از سراسر جهان برچيده ميشود ، و بندگان خدا با آزادي به پرستش خداي يگانه ادامه ميدهند ، و نسبت به همگان اتمام حجت ميشود، به گونهاي كه اگر كسي بعد از آن بخواهد راه كفر را بپويد، مقصر و فاسق خواهد بود. (مخصوصاً در بخش آخر آيه دقت كنيد). گرچه اين امور مهم كه مورد وعده الهي بوده است در عصر پيامبر اكرم (ص) و زمانهاي بعد از آن در مقياس نسبتاً وسيعي براي مسلمين جهان تحقق يافت و اسلام كه روزي در چنگال دشمنان چنان گرفتار بود كه مجال كمترين ظهور و بروزي به آن نميدادند ، و مسلمانان دائماً در ترس و وحشت به سر ميبردند، سرانجام نه فقط شبه جزيره عرب، بلكه بخشهاي عظيمي از جهان را فرا گرفت و دشمنان در تمام جبههها شكست خوردند؛ ولي با اين حال حكومت جهاني اسلام كه سراسر دنيا را فرا گيرد و شرك و بتپرستي را به كلي ريشه كن سازد، و امنيّت و آرامش و آزادي و توحيد خالص را همه جا گسترش دهد، هنوز تحقق نيافته است. پس بايد در انتظار تحقق آن بود. اين امر مطابق روايت متواتره در عصر قيام مهدي(ع) تحقق خواهد يافت، بنابراين يكي از مصاديق اين آيه در عصر پيامبر (ص) و اعصار مقارن آن حاصل شد و شكل وسيعترش در عصر قيام مهدي (ع) خواهد بود و اين دو با هم منافاتي ندارد، و اين وعدة در هر دو مرحله بايد تحقق يابد ( پيام قرآن ج 9، حضرت آيت الله مكارم شيرازي). همچنين در قرآن ميفرمايد: «وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّّّ الارْضَ يَرِثُها عِباديَ الصّالِحُونَ» كه مفاد ظاهر آن اين است كه: «و هر آينه ما در زبور بعد از ذكر نوشتيم كه البته بندگان صالح من وارث زمين ميگردند». اين آيه از بشارت حتمي الهي خبر ميدهد كه شايستگان و صلحاء، وارث زمين و صاحب آن ميشوند و چون در آيات قبل از اين آيه از زمين خاصي سخني به ميان نيامده است لذا الف و لام «الأرض»، الف و لام عهد نخواهد بود چون ظاهر اين است كه مراد تمام زمين است. بنابر اين، آيه خبر از روزگاري ميدهد كه زمين و ادارة آن در همة قارهها و همة مناطق و معادن آن در اختيار بندگان شايسته خدا در آيد، چنانكه در آيات ديگر نيز همين وعده را فرموده است. مانند آية: : «وَ نُريدَ أَنْ نَمُنَّ عَلَي الَّذينَ اسْتَضْفِوُا فِي الْأَرْضِ وَ َنْجَعَلَهُمْ أَئِمَّهً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثينَ؛قصص/5 و اراده كردهايم كه بر كساني كه در زمين ضعيف و ذليل نگه داشته شدهاند منت گذارده و آنان را پيشوايان و وارثان زمين گردانيم»و... . http://www.mahdaviat.porsemani.ir/node/2905 12) ر.ك : اسراء (17)، آيه 81. 13) قصص (28)، آيه 5، انبياء (21)، آيه 105. 14) توبه (9)، آيه 23. 15) ر.ك : جاثيه (45)، آيه 14، ابراهيم (14)، آيه 5. 16) ر.ك : حجر (15)، آيات 36-38. 17) عنكبوت (29)، آيه 10. 18) قدر (97)، آيه 50. 19) لقمان (31)، آيه 20. 20) هود (11)، آيه 86. 21) زخرف (43)، آيه 28. 22) نساء (4)، آيه 59. 23) بقره (2)، آيه 9. 24) حج (22)، آيه 41. 25) نمل (27)، آيه 62. 26) زمر (39)، آيه 56. 27) مجادله (58)، آيه 22. 28) فجر (89)، آيه 1. 29) ليل (92)، آيه 2. 30) صف (61)، آيه 8. 31) حديد (57)، آيه 17. 32) شورى (42)، آيه 41. 33) زمر (39)، آيه 69. 34) سجده (32)، آيه 29. 35) آل عمران (3)، آيه 8. 36) نور (24)، آيه 35. 37) همان، آيه 55. 38) انبياء (21)، آيه 105. 39) پرسشها و پاسخها، ص 185. براي مطالعه بيشتر ر.ك: 1. مهدويت(پيش از ظهور)، رحيم كارگر (نشر معارف)
ویرایش موضوع توسط : محمدELE
در تاریخ : جمعه ۱۰ مهر ۱۳۹۴ ۰۹:۴۶ بعد از ظهر
می پسندم 1 0 1 تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||||||
|
اطلاعات نویسنده |
مهدویت در قرآن
جمعه ۱۰ مهر ۱۳۹۴ ۰۹:۴۳ بعد از ظهر
[1]
|
|||
بانو
شماره عضویت :
499
حالت :
ارسال ها :
4733
محل سکونت : :
حریم قدس
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
1101
دعوت شدگان :
1
اعتبار کاربر :
74582
پسند ها :
4202
تشکر شده : 5426
|
آیا در قرآن کریم به امام زمان اشاره شده است؟ پیامبر، پیش از وفات خویش فرمود: انی تارک فیکم الثقلین ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا: کتاب الله و عترتی اهل بیتی و انهما لن یفترقا حتی یردا علی الحوض.[۱] من، در میان شما، دو چیز گرانبها باقی میگذارم؛ تا زمانی که به این دو تمسک جویید، گمراه نمیشوید: کتاب خداوند (قرآن) و عترت و خاندان من، این دو از هم جدا نمیشوند تا در روز قیامت بر من در حوض وارد شوند. بنابراین، قرآن یا اهل بیت بهتنهایی، مایه رستگاری نخواهند شد. ما زمانی میتوانیم به رستگاری برسیم که این دو را در کنار هم قرار دهیم؛ زیرا قرآن، بهتنهایی و بدون اهل بیت برای هدایت انسان کافی نیست. در مسأله مهدویت نیز اگر بخواهیم آیات مربوط به امام مهدی علیهالسلام و قیام آن حضرت را بفهمیم، باید به بیانی که از سوی اهل بیت در مورد آیات مربوط به قیام آن حضرت، وارد شده است، مراجعه کنیم؛ زیرا قرآن، یعنی ثقل اکبر و مهمترین منبع اسلامی، در زمینه ظهور حضرت قائم علیهالسلام مانند بسیاری از زمینههای دیگر، یک بحث کلّی و اصولی دارد و وارد جزئیات مسأله نمیشود. به تعبیر دیگر، آیات قرآن، خبر از یک حکومت عدل جهانی در سایه ایمان میدهد که به دست «خلیفةالله» صورت خواهد گرفت. تعیین مصداق این آیات، منوط به رجوع به دریای بیکران علم اهل بیت است. برخی از علما و محققان، تعداد آیاتی را که درباره امام زمان تفسیر و تأویل شده است، حدود دویست آیه دانستهاند.[۲] علامه مجلسی، بیشتر آنها را در «بحارالانوار» گرد آورده است.[۳] و ما در اینجا، به ذکر چند آیه و تفسیر و تأویل آنها از امامان اکتفا میکنیم: ۱. وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون، إِنَّ فی هذا لَبَلاغاً لِقَوْمٍ عابِدین.[۴] همانا، بعد از ذکر (تورات) در «زبور» نوشتیم: «یقیناً، بندگان شایستهام وارث (حکومت) زمین خواهند شد. در این، ابلاغ روشنی است برای گروه عبادتکنندگان. این آیه دلالت میکند که روزی خواهد رسید که صلح و راستی، بر سراسر جهان سایه خواهد افکند و ظلم و بیداد از روی زمین برچیده خواهد شد. چون در زمان هیچیک از انبیا و امامان قبلی، چنین اتفاقی نیفتاده، بنابراین باید این امر در آینده اتفاق بیفتد. برای اینکه بدانیم این وعده، چه وقت و توسط چه کسی تحقق خواهد یافت، باید به ثقل اصغر مراجعه کنیم. مرحوم طبرسی، در تفسیر مجمعالبیان مینویسد: امام باقر علیهالسلام فرمود: «اینان، اصحاب مهدی در آخرالزمانند». مؤید آن، روایتی است که خاص و عام، از پیامبر خدا روایت کردهاند که: «لولم یبق من الدنیا إلا یوم واحد لطول الله ذالک الیوم حتی یبعث رجلاً صالحاً من أهل بیتی یملأ الارض قسطاً و عدلاً کما ملئت ظلماً و جوراً؛ اگر فقط یک روز از عمر دنیا باقی مانده باشد، خدا، آن روز را طولانی میکند تا مردی صالح از اهل بیت مبعوث گرداند و زمین را چنان که پر از ظلم و جور شده است، پر از عدل و داد کند.[۵] بنابراین، طبق روایت امام باقر علیهالسلام و روایتهای متعدد دیگر،[۶] این وعدههای الهی با ظهور امام مهدی علیهالسلام تحقق خواهد یافت. ۲. هُوَ الَّذی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ.[۷] او، کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد تا آن را بر همه آیینها غالب گرداند، هرچند مشرکان کراهت داشته باشند. قدر مسلم، وعده غالبشدن دین اسلام بر همه آیینها، تاکنون تحقق نیافته و آیینهای دیگری با پیروان فراوان وجود دارند که هنوز نهتنها مغلوب دین حق پیامبر اسلام نشدهاند، بلکه سعی میکنند تا اسلام را از بین ببرند، ولی چون وعده الهی حق است، پس باید روزی تحقق پیدا کند. به همین دلیل، امام باقر علیهالسلام میفرماید: «این پیروزی، به هنگام قیام مهدی از آلمحمد خواهد بود که احدی در روی زمین باقی نماند، جز آنکه به نبوت محمد اعتراف کند».[۸] همچنین علامه طباطبایی نیز در تفسیر «المیزان» در ذیل این آیه مینویسد: امام صادق علیهالسلام در تفسیر آیه «هوالذی ارسل رسوله...» فرمود: به خدا سوگند! هنوز تأویل این آیه نازل نشده و نخواهد شد تا آنکه قائم خروج کند. همچنین در ادامه مینویسد: معنای اینکه این آیه درباره حضرت مهدی علیهالسلام نازل شده، این است که خروج آن حضرت، تأویل این آیه است ... .[۹] ۳. الَّذینَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَ لِلَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُور.[۱۰] همان کسانی که هر گاه در زمین به آنان قدرت بخشیدیم، نماز را بر پا میدارند و زکات میدهند و امر به معروف و نهی از منکر میکنند و پایان همه کارها از آن خداست. امام باقر علیهالسلام فرمود: «این آیه، برای آلمحمد است و مهدی و اصحابش را فرمانروای مشارق و مغارب زمین میگرداند و به دست او و یارانش، دین را غالب کرده و بدعتها و باطلها را میمیراند».[۱۱] ۴. أَمَّنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَكْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُكُمْ خُلَفاءَ الْأَرْض.[۱۲] یا کسی که دعای مضطّر را اجابت میکند و گرفتاری او را برطرف میسازد و شما را خلفای بر روی زمین قرار میدهد. از امام صادق علیهالسلام روایت شده است که فرمود: این آیه، درباره قائم آلمحمد نازل شده است. سوگند به خدا، او، مضطر است زمانی که در مقام، دو رکعت نماز بگذارد و خدا را بخواند، خدا دعای او را استجابت میکند و رنج او را برطرف میسازد و او را در زمین خلیفه قرار میدهد.[۱۳] ۵. وَ لا یَكُونُوا كَالَّذینَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلُ فَطالَ عَلَیْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ كَثیرٌ مِنْهُمْ فاسِقُون.[۱۴] مانند کسانی نباشند که در گذشته به آنان کتاب آسمانی داده شد، سپس زمانی طولانی بر آنان گذشت و قلبهایشان قساوت پیدا کرد و بسیاری از آنان گناهکارند. امام صادق علیهالسلام، درباره این آیه فرمود: «این آیه درباره قائم نازل شده است».[۱۵] ۶. وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ.[۱۶] اراده میکنیم که بر مستضعفان زمین منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان زمین قرار دهیم. مؤلف تفسیر گازر در ذیل این آیه مینویسد: اصحاب ما، روایت کردهاند که این آیه، در شأن امام مهدی علیهالسلام است که خدای تعالی وی و اصحابش را پس از آن که تضعیف کرده باشند ایشان را، بر ایشان منت نهد. و مراد از زمین، جمله روی زمین است. و ایشان را امامان و وارثان گرداند.[۱۷] در تفسیر جامع نیز گفته شده: شیبانی، از امام باقر علیهالسلام روایت کرده که فرمودهاند: این آیه مخصوص قائم است که در آخرالزمان ظاهر شده و کفار و ستمکاران را که مانند فرعون و هامان هستند، هلاک و به قتل رسانیده و از بین میبرند و مالک شرق و غرب جهان شده و پس از آنکه جور و ظلم عالم را پر کرده باشد، عدالت مطلقه را اجرا میفرماید.[۱۸] ۷. الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُون.[۱۹] کسانی که به غیب ایمان میآورند و نماز بهپا میدارند و از آنچه روزی آنان کردهایم انفاق میکنند. امام صادق علیهالسلام فرمودند: مراد از متقین، شیعیان امیرالمؤمنین و منظور از غیب، حجت غایب است.[۲۰] ۸. َ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ كانَ مَنْصُوراً.[۲۱] و آن کس که مظلوم کشته شده برای ولیش سلطه [و حق قصاص] قرار دادیم ولی در قتل اسراف نکند. همانا ولی دم منصور از سوی خداست. امام صادق علیهالسلام میفرماید: منظور از مظلوم، حسین است... خداوند مهدی را در قرآن «منصور» نامیده، همچنان که احمد و محمد را «محمود» نامیده و همچنان که عیسی را مسیح نامیده است.[۲۲] نتیجه و جمعبندی از بررسی این آیات، چنین به دست میآید که خداوند، پیروزی مطلق حق بر باطل را وعده داده است و این پیروزی ـ که تاکنون تحقق نیافته ـ در آینده، به دست کسانی تحقق خواهد یافت که اقامهکننده نماز هستند و زکات میدهند و امر به معروف و نهی از منکر میکنند. اینان، با اقامه شعائر الهی، وارث زمین خواهند شد. چنانکه در ابتدای بحث ذکر شد، تعیین مصداق این آیات و تفسیر آنها، تنها، در صورت رجوع به ائمه معصوم میسور است و همان گونه که در ذیل آیات اشاره شد، امامان، امام مهدی علیهالسلام و یاران آن حضرت را مصادیق این آیات و تحقق دهندگان وعده الهی، معرفی میکنند. معرفی منابع برای مطالعه بیشتر • معجم احادیث الامام مهدی، شیخ علی کورانی؛ • سیمای مهدویت در قرآن، محمدجواد مولوینیا؛ • مهدی موعود در قرآن کریم، محمدحسین رضوی؛ • سیمای امام مهدی در قرآن، ترجمه المحجة، حائری قزوینی؛ • فصلنامه انتظار، شماره6، مقاله آقای سعدی؛ • موعود شناسی، علیاصغر رضوانی، ص285؛ • گفتمان مهدویت، مقاله آیتالله معرفت؛ • امام مهدی فی القرآن و السنة، سعید ابومعاش؛ • امام مهدی در قرآن، مهدی یوسفیان. ------------------------------------------------------------------------------ پینوشتها ۱. وسائلالشیعه، شیخ حرّ عاملی، ج۲۷، ص۳۳. ۲. تاریخ زندگانی حضرت مهدی، میرزا مهدی صادقی، ص۷۴. ۳. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۵۱، صص۱۸ـ۶۴. ۴. انبیا: ۱۰۵ـ۱۰۶. ۵. ترجمه مجمعالبیان، طبرسی، ج۱۶، ص۱۷۲. ۶. بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج۹، ص۲۲۳؛ همان، ج۱۴، ص۳۷. ۷. توبه: ۳۳. ۸. روحالجَنان و روحالجِنان، ابوالفتوح رازی، ج۱۱، ص۷۵. ۹. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۹، ص۲۴۰. ۱۰. حج: ۴۱. ۱۱. نورالثقلین، عبدعلیبنجمعه حویزی، ج۳، ص۵۰۶؛ بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج۲۴، ص۱۶۵. ۱۲. نمل: ۶۲. ۱۳. تاریخ زندگانی حضرت مهدی، مهدی صادقی، ص۷۹؛ بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج۵۱، ص۴۸. ۱۴. حدید: ۱۶. ۱۵. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۵۱، ص۵۴. ۱۶. قصص: ۵. ۱۷. تفسیر گازر، حسینبنحسن جرجانی، ج۷، ص ۱۵۲. ۱۸. تفسیر جامع، سید ابراهیم بروجردی، ج۵، ص۱۵۴. ۱۹. بقره: ۳. ۲۰. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۵۱، ص۵۲. ۲۱. اسراء: ۳۳. ۲۲. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۵۱، ص۳۰ می پسندم 0
|
|||
|
امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
برچسب ها
|
مهدویت ، در ، فران ، |
|