در برخی آیات قرآن ، زندگی دنیا به آب تشبیه شده ، آبی که از آسمان

فرو می‌ریزد و باعث حیات و رویش گیاهان و گلها می‌شود و به یکباره

همه جا را سبز و خرّم و زیبا می‌کند.

«واضرب لهم مثل الحیوة الدنیا کمآءٍ أنزلناه من السّمآء…»

زندگی دنیا چو آب باران ماند که گلها و گیاهان بدان سبز و زیبا

گردد و هنوز چند صباحی نگذشته زرد و خشک گردد و خرد و‌

ریز آن در هوا به پرواز در‌آید و خداوند بر‌ هر ‌کاری قدرتمند و توانا

است».(سوره‌ی کهف، آیه‌ی 45)

این تمثیل واقعاً زیباست چرا که اولا آ ب سرچشمه‌ ی حیات و الفبای

رویش و زندگی و مظهر زیبایی و طراوت و تازگی است ، آب ابتدای هر

تولّد و پیدایش و شروع است و زندگی موهبتی الهی است به پاکی و

زلالی آب و در حرکت به سوی جاودانگی و کمال و بهشت برین؛

ثانیا به برگ ریزان بعد از خرمی گیاهان اشاره شده که  ناپایداری و

موقّتی بودن زندگی دنیا و بی ‌دوامی نعمتها و زیبایی‌ های دلفریب آن

را مي رساند.

جهان بر آب نهاد است و زندگی بر باد

غـلام هـمّـت آنـم کـه دل بـر‌آن ننهـاد

خـوش است عمر دریغا که جـاودانی نیست  

پـس اعـتمـاد بـر‌ایـن پنج روز فـانی نیست

گلی است خـرّم و‌ خندان و تازه و ‌خـوش بوی 

و‌لیک امیـد ثبـاتـش ‌چـنـانـکـه دانـی نیست

**************

خدایا شکر بخاطر نعمت وجود خداوندی خودت و عشقی که از تو در قلبم دارم 

خدایا شکر بخاطر وجود دینی که پیامبرش محمد ( ص)  و ولی دین علی ( ع)است که

سرآمد خلقت هستن

خدایا شکر بخاطر آرامشی که فقط و فقط از حضور تو در قلب دارم 

خدایا شکر بخاطر پدر و مادر عزیزی که سایه شان را بر سرم حفظ نمودی 

خدایا شکر بخاطر وجود عشق در سینه ام 

خدایا شکر بخاطر حس خوب و ناب مادر بودن 

خدایا شکر بخاطر  حس زیبای محبت و مهربانی 

حسی که از خیلی ها بی دریغ دریافت میکنی و بی چشم داشت نثار میکنی 

خدایا شکر بخاطر همه نعمت هایی که من لایقشون نبودم 

خدایا کمک کن که نداده ها و نداشته ها رو هم نعمتو حکمت  تو  تلقی کنم 

خدایا هر آن لحظه که لبخند رضایت تو جلب کردم سفر آخرتم را آغاز کن