آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
اطلاعات نویسنده |
جمعه ۷ اسفند ۱۳۹۴ ۰۷:۲۳ بعد از ظهر
|
|||||||
بانو
شماره عضویت :
499
حالت :
ارسال ها :
4733
محل سکونت : :
حریم قدس
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
1103
دعوت شدگان :
1
اعتبار کاربر :
74582
پسند ها :
4202
تشکر شده : 5426
|
حالت چطور است؟ «ابن مسیب » روایت می کند: امیرمؤمنان (ع) یک روز از خانه خارج شد و باسلمان برخورد کرد، فرمود: حالت چطور است، ای ابو عبدالله؟ سلمان گفت: سر از خواب بر داشتم، در حالی که در چهار غم و فکر به سر می برم! امام علی (ع) فرمود: چه غم و غصه هایی داری؟ سلمان جواب داد: غم وغصه افراد خانواده که نان می خواهند و نیازمندیهایی دارند، به فکر خداوند متعال بودم که از من اطاعت می خواهد، در فکر و غم کارشیطان بودم که به گناه راهنمایی می کند، و نیز در فکر کار ملک موت بودم که از من روح طلب می کند! امام علی (ع) فرمود: سلمان! به تو مژده می دهم که برای هر یک از این فکرها وغمها، در پیشگاه خداوند دارای درجه و مقامهایی خواهی بود. زیرا من هم یک روزبه حضور رسول خدا (ص) رسیدم و آن حضرت به من فرمود: در چه حالی به سرمی بری؟ گفتم: غیر از آب چیزی ندارم، و غم و غصه دو کودکانم حسن و حسین (ع) مرارنج می دهد. رسول خدا (ص) فرمود: ای علی (ع) ! غم و غصه عیال پوششی از آتش دوزخ است، اطاعت خداوند امان از عذاب، صبر بر تهیدستی و ناداری جهاد و بلکه بالاتراز شصت سال عبادت است، و به فکر مرگ بودن کفاره گناهان می باشد. ای علی (ع) ! این را بدان، که روزی بندگان به عهده خداوند متعال است، و غم وغصه تو به حال آنان نفع و ضرری ندارد، اما تو از این غمخواری پاداش می بری، درعین حال، سخت ترین غمها، غم و غصه عیال و اعضای خانواده است نفس الرحمن، ص 533؛ جامع الاخبار، ص 107، فصل 49.
می پسندم 2 0 2 تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||||||
|
امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
|