زن و موبایل /شعر طنز

از آن روزی که اینترنت بنا شد زن خونه ز مرد خود جدا شد    نه چای آماده و نه استکانی  دریغ از پختن یک لقمه نانی   سر صبحی که پی جو تا سحرگاه موبایلش روشنه هر گاه و بی گاه    گهی اینترنت و واتس آپ و گه چت  پیامک میزنه این خط به اون خط    خیالش نی بچه ش داره میمیره خوراکش خورده یا اینکه نخورده    خیالش نی که مردش خسته و زار  میاد خونه شبانگاهان سر کار   سرش توی موبایلش هی میخنده  پیامک میزنه خالی میبنده    بجای همدمی با مرد خونه موبایلا روز و شب همدمشونه   الهی این موبایلا
ck , l,fhdg /auv xkc