تو که می دانی عاشق ترین قلب دنیا

   در سینه ی کدام شاعر می تپد؟!

 «سرنوشت حریف عشق نیست
آخر چه کسی این افسانه را باور می کند !

 که فقط با یک بوسه ی ساده

می توان زمینی شد!!!

 و من...

  بال در آورده ام؟
دل آرامش دریایی  که کرانه اش تو باشی را می خواهد !

  که در پس تلاطم موجهایش

  صدای عشق نوازشگر لحظه ها باشد...
  دلم تویی می خواهد که سکوتم را معنی کند...
نمی دانم شب ها 
من شاعر می شوم  
و تو را غزل باران می کنم

 یا تو بهانه می شوی
و من

 غزل غزل می بارم ؟!
آنقدر ذهنم را درگیر خودت کرده ای ...

 که دیگر حتی نمی توانم مضمون تازه ای پیدا کنم

 حالا حق میدهی

 در شعرهایم

 به همین سادگی بگویم

خدایا  " دوستت دارم " ؟
کاش می شد ...

 تمام داستان های دنیا را

 از تو بشنوم !

 تمام عاشقانه های دنیا را

 تو برایم تکرار کنی !

اصلا هر چه تو بگویی زیباست !

 می دانی

 کاش می توانستم

 با تمام وجود

 صدایت را در آغوش بگیرم !!!