اگر روح خودمان را با عبادت و ذکر پروردگار تغذیه کنیم(۱) زندگیمان سرشار از نشاط٬ شادی و انرژی می شود و با حداقل نعمات و مواهب نیز شیرین خواهد شد.ما آدم ها نیاز اصلی مان به خود خداوند است٬ نه اینکه نیاز اصلی ما به نعماتی باشد که می خواهیم از او بگیریم.(۲) ما نیاز به خود او داریم و باید مستقیما از خود او انرژی و حیات بگیریم؛ و الا باطری روحمان ضعیف می شود و کم کم می میریم؛ یعنی دل مرده می شویم.
راه اینکه مستقیما از خداوند متعال انرژی بگیریم «عبادت» است. عبادت٬ وصل شدن روح به منبع قدرت و حیات است(۳)
--------------
(۱) امام صادق (ع) می فرماید:« خلق الله القلب طاهرا صافیا و جعل غذاءه الذکر و الفکر و الهیبة و التعظیم؛ خداوند قلب انسان را پاک و صاف آفریده و ذکر و فکر خدا و تفکر در صفات پروردگار و توجه به هیبت و عظمت خدا را غذای آن قرار داده است.»(مصباح الشریعة / ص ۱۲۴)
(۲) «یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله؛ ای مردم شما(همگی) نیازمند به خدایید»(فاطر/۱۵)
(۳) امیرالمؤمنین (ع) می فرماید:« مداومة الذکر قوت الأرواح؛ مداومت در ذکر موجب قوت جان ها است.»(غرر الحکم/ ص ۷۰۹)


#حجت_الاسلام_و_المسلمین_علیرضا_پناهیان

#کتاب_چگونه_یک_نماز_خوب_بخوانیم؟

ص : ۱۴
چاپ اول٬تابستان ۹۴
ناشر: بیان معنوی