به نام خدا
داستان سیری ناپذیر بودن غریزه جنسی، حرف تازه‌ای نیست و از قدیم الایام هم، اقوامی چون قوم لوط، ثابت کردند که اگر انسان مراقب زیادی خواهی های نفس خود نباشد، گرفتار فسادی بی سابقه می‌شوند و خداوند هم عذابی سخت برایشان در نظر می‌گیرد.
حال امروزه غربی های به ظاهر متمدن، داعیه دار اشاعه فحشا شده اند و اعتقاد دارند، انسان به خاطر سیری ناپذیری، باید آزاد و رها باشد و به هر مدلی نیاز های جنسی و نفسانی خود را پاسخ دهد که به خوبی شاهد عواقب این نظریه هستیم که زن تبدیل به کالا شده و انسان‌ها نیز به هم‌جنس‌گرایی و ازدواج با حیوان روی آوردند.
اما چه کنیم تا بتوانیم غریزه و هوای نفس را کنترل کنیم و افسار گسیختگی آن پیشگیری کنیم؟

1- پرهیز از خلوت با نامحرم
در آموزه های دینی ما، بسیار از خلوت با نامحرم نهی شده است و با ادبیات های مختلف به ما هشدار دادند که خلوت با نامحرم پرتگاهی خطرناک است.
در روایت داریم که محمد طیار نقل می‌کند: «وارد مدينه شدم و به دنبال خانه اى گشتم تا آن را اجاره كنم. به خانه اى وارد شدم كه دو اتاق داشت و ميان آنها درى بود و در آن خانه، زنى بود. زن گفت: اين خانه را اجاره مى كنى؟ گفتم: ميان آنها درى است و من جوانم. زن گفت: در را مى بندم. اثاثيه ام را به آن خانه بردم و گفتم: در را ببند. زن گفت: از بستن در، وحشت مى كنم. بگذار باز باشد. گفتم: خير، من جوانم و تو هم جوان. در را ببند. زن گفت: من در خانه خود مى نشينم و نزد تو نمى آيم و به تو هم نزديك نمى شوم، و از بستن در، خوددارى كرد.
نزد امام صادق عليه السلام آمدم و از اين مسئله پرسيدم.
فرمود: «از آن خانه بيرون شو؛ زيرا هرگاه مرد و زنى در خانه اى خلوت كنند، سومين نفر، شيطان است.»[1]
اما حال می‌بینیم که بعضی دانشجویان به راحتی با نامحرم به اردو و تفریح می‌روند یا مرد و زن متاهل، به راحتی با نامحرم خلوت کرده و بعد از گذشت مدتی می‌بینیم که با اینکه هیچ کدام از آنها قصد بدی نداشتند، ولی زن یا مرد متاهل، علاقه مند به فرد سومی، غیر از همسرش می‌شود.
برای همین در احوالات محقق اردبیلی که به علت زهد و عبادت زیاد معروف به «مقدس» بود، نقل می‌کنند: «وقتی از ایشان می پرسند که اگر با نامحرمی در یک اتاق باشید، می توانید خود را نگه دارید یا نه؟ ایشان به صراحت نمی توانند جواب مثبت دهند و می گویند: از آن لحظات به خدا پناه می برم.»[2]

2- ترک مکالمه غیر ضروری با نامحرم
در روزگاری هستیم که اختلاط و مکالمه و خنده با نامحرم، نوعی جایگاه اجتماعی و با کلاسی محسوب می‌شود و اگر کسی این مباحث را رعایت کند، انگ «اُمل» بودن را به او نسبت می‌دهند. اما آنچه در سفارشات دینی ما وارد شده به این خاطر است تا خطر ابتلا به گناه و زیاده خواهی جنسی را کاهش دهد.
امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) به زن‌ها سلام می‌کرد و جوابش را می‌دادند، و شیوه امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) هم این بود که به زن‌ها سلام می‌کرد و خوش نداشت که به زن‌هاى جوان سلام کند و می‌فرمود: می‌ترسم آوازش مرا خوش آید، و زیادتر از آن اجرى که می‌جویم [گناه] به من رسد.» [3]
امیر المومنین(علیه السلام) با ان مراتب ایمانی، باز هم نگران این است از صدای نامحرم خوشش بیاید، اما ما که انسان های معمولی و غیر معصوم هستیم نباید این دغدغه را داشته باشیم؟؟
بار ها شده که علت یک ارتباط نامشروع و پنهانی وقتی بررسی می‌شود، جواب همین لذتی بوده که شخص از صدا و نوع حرف زدن نامحرم برده است و شخص به خاطر همین دلیل، گرفتار تنوع طلبی شده است. لذا قرآن به زنان دستور داده مراقب نوع حرف زدنشان باشند و این دستور را خطاب به زنان رسول رحمتش فرموده: «يا نِساءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذي في‏ قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوف [احزاب/32] اى زنان پيامبر، شما همانند ديگر زنان نيستيد، اگر از خدا بترسيد. پس به نرمى سخن مگوييد تا آن مردى كه در قلب او مرضى هست به طمع افتد. و سخن پسنديده بگویید.»
با توجه به این نکات، بهتر است انسان در مکالمه با نامحرم حدود را رعایت کرده و از سخن گفتن در موارد غیر ضروری پرهیز کند تا مبادا شامل این روایت شود که امام علی (علیه‌السلام) می‌فرماید: «هر کس با زن نامحرمی شوخی کند، برای هر کلمه که با او در دنیا گفته است، خداوند او را هزار سال زندانی می‌کند».[4]

نتیجه:
برای رسیدن به مقام خلیفه الهی که خداوند برای ما در نظر گرفته است، باید دشمنان درونی و بیرونی را خوب بشناسیم. قطعا دشمنان بیرونی مثل مخالفان اسلام و شیطان، تمام تلاش خود را برای عادی سازی روابط بین محرم و نامحرم می‌کنند، تا جوانان مسلمان را گرفتار این مشکلات کنند و حتی مردان و زنان متاهل را به تنوع طلبی جنسی بکشانند.

___________________________