مـــروري کوتــــــاه بر وقـايــع روز 12 بهمــــــن؛ از پـاريـــس تــا بهشـــت زهـــــــــرا
حضرت امام به هنگام خروج از فرانسه ، شب هنگام به خيابان نوفل لوشاتو رفته و از اهالي آنجا خداحافظي کردند.امام با ارسال پيامي خطاب به مردم فرانسه، ضمن اظهار تشکر از مهمان نوازي ملت فرانسه ،از زحماتي که به همسايگان و اهالي نوفل لوشاتو داده بودند،عذر خواهي کردند.
هواپيماي امام با تمام دل‌نگراني‌هايش سرانجام صبح روز 12 بهمن سال 57 در فرودگاه مهرآباد بر زمين نشست. سرود «خميني اي امام، خميني اي امام» در سالن فرودگاه چنان پرطنين بود که همه را ميخکوب کرده بود. متن پيام خوشامدگويي که توسط استاد شهيد مطهري نگاشته شده بود توسط يکي از دانشجويان قرائت شد.
ماشين حامل حضرت امام در ميان سيل جمعيت خروشان ايران اسلامي راهي بهشت زهرا گرديد تا ضمن تجديد پيمان با شهداي انقلاب اولين ديدار را با مردم که او را به عنوان امام خود با عشق و علاقه پذيرا گشته بودند، سخن بگويد سپس امام سخنراني تاريخي خود را آغاز مي‌کنند: 

بســـــم‌الله الرحمـــن الرحيـــــم... 

ما در اين مدت مصيبت‌ها ديده‌ايم؛ مصيبت‌هاي بسيار بزرگ، مصيبت‌هاي زن‌هاي جوان‌مرده، مردهاي اولاد از دست داده، طفل‌هاي پدر از دست داده... اين آقا که خودش هم خودش را قبول ندارد، رفقايش هم قبول ندارند، ملت هم قبولش ندارد، ارتش هم قبولش ندارد، فقط آمريکا از او پشتيباني کرده... بر همه ما واجب است که اين نهضت را ادامه بدهيم تا آن وقتي که اينها ساقط شوند. ما به واسطه‌ي آراي مردم، مجلس مؤسسان و دولت موقت و دولت دائم را تعيين مي‌کنيم. 

 در گزارشات روزنامه‌ها ارقام جالبي از شکستن تلويزيون‌ها به علت قطع پخش برنامه‌ي ورود امام آمده است!

 خبرگزاري يونايتدپرس تعداد مستقبلين را در طول مسير فرودگاه تا بهشت زهرا را چهار ميليون نفر و در بهشت زهرا نيم ميليون نفر گزارش نمود. راديو کلن شمار جمعيت را پنج تا شش ميليون ذکر کرده است. خبرنگاران داخلي نيز تعداد جمعيت را پنج ميليون نفر ذکر کردند. 

سخنـــــرانــــي قطعــــه‌ي 17 بهشــت‌زهـــــــــرا:
در ابتدا قرآن توسط دکتر محمد اصفهاني  که آن موقع 11 ساله بود، قرائت شد وبعد سرود «برخيزيد اي شهيدان راه خدا» اجرا شد. امام سخنراني‌اش را شروع مي‌کند. صدايش بم و رساست. وقتي امام مي‌گويد: «من دولت تعيين مي‌کنم، من توي دهن اين دولت مي‌زنم...» اول جمعيت کف مي‌زنند و سوت مي‌کشند و بعد احمد ناطق‌نوري صدا زد: تکبير. و تکبير گفتن وسط سخنراني، از آن روز سنت شد.

بــازتـــاب بــازگـشـت امــــــــام به ايــــــــران در رســـانــه هاي جهـــــــــان
خبرگزارى يونايتدپرس تعداد مستقبلين را در طول مسير و بهشت زهرا 5/4 ميليون نفر تخمين زد. راديو کلن تعداد جمعيت را 5 تا 6 ميليون نفر گزارش کرد. راديو لندن مثل هميشه دو پهلو سخن مى پراکند و در حاليکه در گزارش خود تأکيد مى کرد که در تاريخ ايران چنين استقبالى بى سابقه بوده است تعداد شرکت کنندگان در مراسم را دو ميليون برآورد کرد. (البته در برنامه ديگرش 6 ميليون گفت) نکتۀ بديع اين استقبال که از ديد خبرنگاران خارجى نيز دور نماند، اين بود که در اين مراسم، از پليس و نيروهاى انتظامى خبرى نبود و مردم با رشد اجتماعى و بلوغ سياسى خود توانستند بزرگترين استقبال قرن را ـ به تعبير اغلب خبرگزاريها ـ اداره کنند. به گفتۀ نمايندگان رسانه هاى خارجى، در هر استقبال مشابهى با وجود هزاران پليس، دهها نفر در زير دست و پا تلف مى شدند، در حاليکه در استقبال چند ميليونى پنجشنبه تهران کسى تلف نشد.
با ورود امام خمينى به ميهن که گامى مؤثر در تثبيت موقعيت انقلاب به حساب مى آمد، موضوع صدور پيام انقلاب اسلامى به خارج از مرزها نيز ـ که به شدت مورد توجه و نگرانى جهان غرب بود ـ ابعاد گسترده ترى مى يافت. به موجب گزارش خبرگزاريها بازگشت امام خمينى در ليبى جشن گرفته شد و رهبر سازمان آزاديبخش فلسطين اظهار داشت که اثرات پيروزيهاى ملت ايران در مرزهاى اين کشور متوقف نخواهد شد.

آسمان بي قرار چشمانش
صبح آيينه دار چشمانش
در زمستان اگر چه مي آمد
موج مي زد بهار چشمانش
چشم گفتم به خاطرم آمد
چشمه ي بي غبار چشمانش
چشمه گفتم گريستم از شوق
در پي چشمه سار چشمانش
چشمه چشمه نگاه من شد رود
رود شد ... آبشار چشمانش
آبشاري که طرح آن را ريخت
سالها انتظار چشمانش
مثل طرح دريچه اي به ظهور
سايه ي تکسوار چشمانش
بي تعارف چقدر زيبا بود
گردش روزگار چشمانش