دائما خیرات را از دست دیگران تمنا داریم !
به نام خدا
تسلیم، که حظّ قلب است، غیر از علم است که حظّ عقل است. ... ما همه داد، از توحید می زنیم و حق تعالی را «مُقَلِّبَ القُلُوبِ وَ الابصَارِ» می خوانیم، و «الخَیرُ کُلُّهُ بِیَدِهِ» و «الشَّرُّ لَیسَ الَیهِ» می سرائیم ولی باز در صدد جلب قلوب بندگان خدا هستیم، و دائما خیرات را از دست دیگران تمنا داریم، این ها نیست جز این که این ها، یا حقایق عقلیه ای است که قلب از آن بی خبر است و یا لقلقه های لسانی است که به مرتبه ذکر حقیقی نرسیده.
[ شرح حدیث عقل و جهل، ص 90 ]
http://serajnet.org