حکمی از فتنه و آزمایش!
به نام خدا
مردی به امام علی(علیه السلام) گفت: ای امیرالمؤمنین ما را از فتنه آگاه کن، آیا نسبت به فتنه از پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) سؤالی نفرمودهای؟ حضرت در پاسخ فرمود: آنگاه که خداوند آیه 1 و 2 سوره عنکبوت را نازل کرد که آیا مردم خیال میکنند همان که گفتند ایمان آوردهایم، بدون آزمایش رها میشوند؟ دانستم که تا پیامبر(صلی الله علیه و آله) در میان ما (پشتوانه فکری و عملی) است ما مورد فتنه قرار نمیگیریم. پرسیدم ای رسول خدا! این فتنه و آزمایش کدام است که خدا شما را بدان آگاهی داده است؟
حضرت فرمود: ... ای علی! همانا این مردم به زودی با اموالشان دچار فتنه و آزمایش میشوند و در دینداری بر خدا منت میگذارند، با این حال انتظار رحمت او را دارند و از قدرت و خشم خدا، خود را ایمن میپندارند، حرام خدا را با شبهات دروغین و هوسهای غفلتزا، حلال میکنند ... و رشوه را با این عنوان که «هدیه» است و ربا را با عنوان اینکه «نوعی معامله» است، حلال میشمارند! گفتم: ای رسول خدا! در آن زمان مردم را در چه پایهای(حکمی) بدانم؟ آیا در پایه(حکم) ارتداد؟ یا فتنه و آزمایش؟ حضرت فرمود: در پایه ایی از از فتنه و آزمایش.
[ نهجالبلاغه - خطبه 156 ]
http://serajnet.org